Αδίκησε πάλι τον εαυτό του ο Άρης, γνώρισε μια ακόμη ήττα εντός έδρας σε ντέρμπι (πέντε συνολικά), δείχνει ότι το κάνει πιο δύσκολο το έργο της εξασφάλισης του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, από όσο είναι και πλέον από θέση πίεσης αναζητεί διέξοδο άμεσα, ενέργεια και προσανατολισμό, στα πέντε τελευταία παιχνίδια που απομένουν αρχής γενομένης με την Τρίπολη την Κυριακή.
Χθες ο Άρης τα έκανε όλα λάθος. Από το πώς μπήκε στο παιχνίδι, από το πώς διαχειρίστηκε τον αντίπαλο, από το πώς αντέδρασε, όταν βρέθηκε μετά από ένα (νέο) ολέθριο λάθος πίσω στο σκορ. Ανούσια κυκλοφορίας της μπάλας, χωρίς ενέργεια και καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια, αστάθεια και πολλά λάθη στην άμυνα για την (προβλέψιμη) ομάδα του Άκη Μάντζιου, την ώρα που ο “κιτρινόμαυρος” κόουτς έδειξε να μην έχει το αντίδοτο στην αναμενόμενη πολυπρόσωπη αμυντική λειτουργία του αντιπάλου.
Κι αν η ισοβαθμία δίνει το πλεονέκτημα και σε συνδυασμό με το 1-1 του ΟΑΚΑ, ο Άρης βρίσκεται στην 2η θέση, έχασε -όπως και κόντρα στην ΑΕΚ- την ευκαιρία να “τελειώσει” την Ευρώπη μέσα στο “σπίτι” του και να διαχειριστεί χωρίς πίεση τα παιχνίδια του δεύτερου γύρου.
Ο Άρης χθες έδειξε το πρόσωπο που είχε στα πλέι οφ, πλην των δυο ημιχρόνων με Αστέρα και Παναθηναϊκό, ματς τα οποία τελικά κέρδισε. Οι “παιδικές ασθένειες” του εμφανίστηκαν και πάλι. Δυστυχώς η ομάδα έδειξε να ξέχασε την… ταυτότητα που είχε στους περισσότερους από τους 26 αγώνες στην κανονική διάρκεια, τον προσανατολισμό της, μοιάζοντας να παίζει με μισοαδειασμένες “μπαταρίες”…
Όπως και με την ΑΕΚ έδειξε σαν να έχει εφησυχαστεί από την κατάκτηση της 2ης θέσης στην κανονική διάρκεια… Και αυτό δεν φαίνεται μόνο από τα αποτελέσματα, αλλά και από τον τρόπο που αγωνίστηκε. Χθες πέρα από κάποιο διάστημα μετά 0-1, ένα μικρό “κομμάτι” στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους κι όταν απέκτησε στα τελευταία δέκα λεπτά το αριθμητικό πλεονέκτημα, ο Άρης δεν είχε ενέργεια, ένταση, προσανατολισμό. Και έτσι δεν μπορείς να κερδίσεις τόσο σημαντικά παιχνίδια.
Οι αλλαγές δεν βοήθησαν, η αγωνιστική προσέγγιση του Άρη ήταν μονότονη, προβλέψιμη και χωρίς το στοιχείο του αιφνιδιασμού στον αντίπαλο και μοιραία η ομάδα αδίκησε πάλι τον εαυτό της. Υπάρχει φανερά σοβαρό πρόβλημα με αντιπάλους που παίζουν μόνο άμυνα, φάνηκε για 50 λεπτά απέναντι στον Ολυμπιακό (όταν έμεινε με 10 ο αντίπαλος), για 45 λεπτά απέναντι στην ΑΕΚ και για 90 λεπτά απέναντι στον ΠΑΟΚ…
Η “επόμενη μέρα” φέρνει τον Άρη στην αφετηρία ενός δεύτερου γύρου με πέντε αγώνες, όπου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επαναλάβει τα ίδια λάθη. Βρίσκεται σε πίεση. Σίγουρα… Δεν είναι όμως η πρώτη φορά. Όπως ήταν και μετά από τις άλλες ήττες, πόσο μάλλον τώρα μετά από ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Περιθώρια όμως δεν υπάρχουν. Την Κυριακή κόντρα στον Αστέρα ο Άρης έχει μόνο έναν δρόμο της νίκης, μεσολαβεί το Πάσχα και μετά είναι ο αγώνας με τον Ολυμπιακό. Να βρει τα αντανακλαστικά να ξεπεράσει το σοκ. Στα δυο αυτά ματς αναζητεί και πάλι διέξοδο, ανάκτηση ενέργειας και προσανατολισμό!
Το οφείλει στην προσπάθεια όλων, όπως ξεκίνησε εδώ και περίπου οκτώ μήνες.
