Ο αγώνας στο Αμβούργο ήταν για τον Άρη ειδικών συνθηκών, καθώς παρατάχθηκε με σύνθεση ανάγκης.
Με αποδεκατισμένη την περιφερειακή του γραμμή, εξαιτίας των απουσιών των Γούντμπερι, Μποχωρίδη και Νόλεϊ και χωρίς να έχει καλυφθεί το πολύ μεγάλο κενό του Ντέιβιντ Ντε Τζούλιους.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι με τα δεδομένα, που είχαν διαμορφωθεί πριν από το παιχνίδι, οι κιτρινόμαυροι δεν θα μπορούσαν να διεκδικήσουν πολλά πράγματα, διότι εκτός από το ποσοτικό έλλειμμα, υπήρχε και ποιοτικό στο ρόστερ τους.
Για μια ακόμη φετινή αναμέτρηση ο Άρης πήρε πολύ λίγα πράγματα από τους ψηλούς του, ξένους και Έλληνες (είχαν συνολικά 10 πόντους και 20 ριμπάουντ, τα 10 εκ των οποίων ο Ρόμπερτς), με αποτέλεσμα να χάσει κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ (45 έναντι 29).
Οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη σούταραν περισσότερα τρίποντα (11/31, τα 18 εκ των οποίων ο Τολιόπουλος) από δίποντα (13/26), υστέρησαν στη δημιουργία (επτά ασίστ) και υπέπεσαν σε πολλά λάθη (19), κάτι φυσιολογικό αν σκεφτεί κανείς τη σύνθεση, με την οποία παρατάχθηκαν.
