Ό,τι κι αν γράψει η τελική κατάταξη στο φετινό πρωτάθλημα στο μυαλό του Έλληνα φιλάθλου που ασχολείται με το μπάσκετ ο Άρης είναι η τρίτη καλύτερη ομάδα με όλα όσα έχει παρουσιάσει από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα στο παρκέ. Έτσι για τον εγωισμό τους, όμως, υπάρχει ακόμα κίνητρο μέσα στα αποδυτήρια…
Η απάντηση των παικτών του Άρη στο ποια είναι καλύτερη ομάδα δεν δίνεται… Αποφεύγεται και ορθώς, γιατί όλα κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Εν προκειμένω έχουν κριθεί, γιατί αυτή η σειρά είναι άνευ ουσίας, αλλά σε κάθε περίπτωση και να μην υπήρχε (που υπήρχε) κίνητρο, αυτό δόθηκε από την στάση του αντίπαλου. Παχιά λόγια, αλαζονεία, υπερφίαλοι παίκτες από τη μία πλευρά και φίλοι, ενωμένοι, “στρατιώτες” από την άλλη. Αυτό είναι το σκηνικό.
Ο Άρης μείωσε σε 2-1 μια σειρά άνευ σημασίας και προέκυψαν από μια νίκη στην οποία απλά μειώθηκε το σκορ δεκάδες θέματα, υπέροχες ιστορίες, θετικές ιστορίες, που τραβούν τον κόσμο να τις μάθει, να τις διαβάσει. Είδε κανείς κάτι ακόμα κι όταν η ΑΕΚ έκανε μπρέικ ή το 2-0; Φυσικά και όχι γιατί πολύ απλά δεν είναι ελκυστική ομάδα, δεν είναι ομάδα.
Οι κίτρινοι έχουν κάνει όχι μία, όχι δύο, αλλά τουλάχιστον 10 υπερβάσεις και τεράστιες νίκες φέτος, αλλά παρέμειναν ταπεινοί, παρέμειναν στη περιβόητη μέση όδο του Δημήτρη Πρίφτη, ίσως η μεγαλύτερη κληρονομιά για τον Άρη του σήμερα “δώρο” από τον προπονητή του.
Το κίνητρο παραμένει υψηλό, το συναίσθημα τους οδηγεί και αύριο θα δουν όλοι και πάλι τον γνωστό Άρη που δεν τα παρατάει. Μην τον ξεγράψει κανείς, γιατί αυτοί και χωρίς βενζίνη τρέχουν!
