Η… αποκαρδιωτική εικόνα του Άρη στο χθεσινό παιχνίδι του Βόλου στο Πανθεσσαλικό, γεννά ερωτήματα για την ετοιμότητα των παικτών αλλά και τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί στην αρχή της χρονιάς για πορεία πρωταθλητισμού φέτος.
Ο Άρης από την αρχή του ματς μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με μία ψυχολογία ηττημένου. Το τρικ του Πάρντιου να χρησιμοποιήσει τον Πάλμα σε ρόλο “ψευτοεννιαριού” δεν λειτούργησε καθώς ο αντίπαλος προπονητής θα λέγαμε πως είχε διαβάσει άριστα το πλάνο που παρουσίασε ο Άγγλος προπονητής.
Επιπρόσθετα, η “γύμνια” της άμυνας του Άρη φάνηκε από την απουσία του Μπράμπετς στα στόπερ. Οι αμυντικοί της ομάδας φάνηκε να μην έχουν καθόλου καλή επικοινωνία. Από την αρχή της αναμέτρησης, ο Βόλος βρέθηκε αρκετές φορές σε θέση για γκολ καθώς Φαμπιάνο και Πίρσμαν δεν έδειχναν ικανοί να ακολουθήσουν στο ψηλό παιχνίδι.
Ο Βέλγος έχανε συνέχεια τα μαρκαρίσματα, φάνηκε στο πρώτο γκολ, ενώ και στο δεύτερο φέρει ευθύνη καθώς δεν υπάρχει καλή επικοινωνία με τον Μαζικού, με αποτέλεσμα ο μπακ να πατήσει την μπάλα και στην συνέχεια να πραγματοποιήσει ένα μαρκάρισμα (αυστηρή απόφαση) μέσα στην περιοχή, όπου οδήγησε και στην εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπαριέντος.
Σε ότι αφορά την άλλη πλευρά της άμυνας, αυτό που είδαμε δεν μας άφησε καλή εντύπωση. Ο Εμπακατά, ένας παίκτης που άφησε ενθαρρυντικά “μηνύματα” στα προηγούμενα ματς, χθες φάνηκε να είναι “σκιά του εαυτού του”. Οι λανθασμένες επιλογές από τα άκρα δεν άφησαν περιθώρια στην ομάδα για να γίνει απειλητική και να ψάξει έστω την μείωση του σκορ.
Στην μεσαία γραμμή, Ντιόπ και Νταμπό δεν μπόρεσαν να προσφέρουν την ηρεμία που έπρεπε. Επίσης, δεν μπόρεσαν να πάρουν για ακόμα ένα παιχνίδι την μπάλα στα πόδια τους και να την προωθήσουν έτσι ώστε η ομάδα να καταφέρει να κυριαρχήσει στον αγωνιστικό χώρο. Αποτέλεσμα; Ο Άρης να έχει την κατοχή με το μέρος του δίχως όμως να απειλεί τον αντίπαλο.
Στο επιθετικό κομμάτι, Μαντσίνι και Ιτούρμπε έτρεξαν, πάλεψαν όμως και πάλι δεν ήταν αρκετό. Ο Βόλος μετά και την κόκκινη κάρτα κλείστηκε ολοκληρωτικά πίσω και ο Άρης δεν κατάφερε να κάνει υποψία φάσης μέχρι και τα τελευταία λεπτά του αγώνα, αν και είχε για όλο το υπόλοιπο του παιχνιδιού το αριθμητικό πλεονέκτημα με το μέρος του.
Αυτό που χρειάζεται την δεδομένη χρονική στιγμή είναι ψυχραιμία. Ο Πάρντιου είναι ένας έμπειρος προπονητής ο οποίος έχει το know how για να διαχειρίζεται ανάλογες κατάστασης. Μπορεί να ακούγεται κουραστικό για τον μέσο φίλαθλο αυτής της ομάδας όμως ο Άρης εξακολουθεί να χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Το ρόστερ είναι γεμάτο από ποιότητα και ταλέντο και πλέον χρειάζεται να βρεθεί η ανάλογη “χημεία” μεταξύ προπονητή και παικτών για να μπορέσουμε να έχουμε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακούγεται απλό ωστόσο δεν είναι.
Οι ομάδες δεν χτίζονται ούτε γκρεμίζονται μέσα σε ένα βράδυ, χρόνος υπάρχει αρκετός για να αντιστραφεί η κατάσταση. Δουλειά, δουλειά, δουλειά…
Για μία φορά ας φανεί η ομάδα αντάξια αυτού του τεράστιου λαού…
