Χαρακίρι: “Ιαπωνικός τελετουργικός τρόπος αυτοκτονίας. Καθιερώθηκε από τους Σαμουράι ως μοναδική επιτρεπτή διέξοδο σε περίπτωση ήττας ή ατίμωσής τους”. Στην μπασκετική γλώσσα δίπλα από την λέξη παίζουν βίντεο του Άρη από τα τελευταία λεπτά των δύο τελευταίων αγώνων του…
Όπως αναφέρεται στην σχετική βιβλιογραφία για το χαρακίρι “κατά το τελετουργικό αυτό ο προς αυτοκτονία στρέφεται προς τον Ήλιο και γονατίζοντας σύρει το εγχειρίδιό του, το οποίο και στη συνέχεια καρφώνει στη κοιλιακή του χώρα. Ο αυτόχειρας Σαμουράι συνήθως αποκεφαλίζεται από ένα φιλικό πολεμιστή τη στιγμή του πόνου”.
Ο Άρης… ντύθηκε Σαμουράι το Σάββατο και χθες. Ευτυχώς χθες δεν αυτοκτόνησε. Την ώρα που είχε περασμένο το σπαθί στην κοιλιακή χώρα ο… αντίπαλος (Στόγκλιν) το πήρε από τα χέρια και το πέταξε κάτω (άστοχο τρίποντο). Τέσσερις μέρες πριν ο αντίπαλος (Ντούβνιακ) το έμπηξε πιο βαθιά στην πληγή.
Το χαρακίρι του Άρη δεν είναι όπως στους Σαμουράι η “μοναδική επιτρεπτή διέξοδος σε περίπτωση ήττας ή ατίμωσης”. Είναι το άγχος της σκέψης όλων και κυρίως των παικτών να πείσουν ότι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας.
Θυμηθείτε πως ο Άρης έως και το 68-60 με το Ρέθυμνο στο 36′-37′ είχε το “πάνω χέρι”, αλλά το έβλεπες στα μάτια των παικτών ότι είχαν… χαθεί μέσα στο γήπεδο. Σα να περίμεναν το μοιραίο. Ο Αγγέλου το αιτιολογεί από την πίεση που έχει αυτή η ομάδα, με δύο μόλις ξένους, να αντεπεξέλθει σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Για να το λέει, δίκιο θα έχει αφού ζει τους παίκτες καθημερινά.
Χθες οι κίτρινοι βρέθηκαν μπροστά στο σκορ με 63-57 στα 30 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε. Μέσα σε αυτό το διάστημα… κατάφεραν να δώσουν την ευκαιρία στον Ηλυσιακό να διεκδικήσει τη νίκη με σουτ στο φινάλε! Ευτυχώς ο Στόγκλιν αστόχησε.
Ο Άρης πήρε την τρίτη εκτός έδρας νίκη του στο φετινό πρωτάθλημα, έβδομη συνολικά μετά από 16 αγώνες και είναι στην 7η θέση έχοντας πολλές πιθανότητες να πάρει τελικά την 6η θέση. Σε μια μεταβατική χρονιά, όπως την χαρακτήρισε η νέα διοίκηση όταν ανέλαβε και με όσα λάθη και παραλείψεις έγιναν που οδήγησαν στη δημιουργία ενός ρόστερ με δύο ξένους, ο Άρης κάνει καλή πορεία, καλύτερη από την περσινή (πέρσι είχε ρεκόρ 6-10, έκανε συνολικά τρεις εκτός έδρας νίκες και ήταν 9ος την ίδια χρονική στιγμή) που είχε σαφώς πιο ποιοτικό ρόστερ. Αν ο Άρης δεν είχε… δώσει τη νίκη στο Ρέθυμνο και δεν του είχαν κλέψει τη νίκη στη Δράμα, σήμερα θα είχε εννιά νίκες και θα ήταν στην 5η θέση, διεκδικώντας ακόμα και την τετράδα. Με τα αν όμως δεν φτιάχνιεται ιστορία.
Οι παίκτες δεν έχουν πλέον κανέναν λόγο να νιώθουν πίεση. Από την στιγμή που ο κίνδυνος για υποβιβασμό, που ορισμένοι τεχνηέντως “δημιούργησαν”, έχει εξαφανιστεί και η ομάδα δείχνει στο παρκέ καταρχήν ότι δουλεύει στην προπόνηση και παρουσιάζει βελτίωση, παίρνοντας και νίκες, οι παίκτες μπορούν να βγάλουν στο παρκέ τον πραγματικά καλό εαυτό τους από την αρχή ως το τέλος.
