Δεν μπορεί να πείσει κανέναν ο Μιχάλης Σηφάκης ότι λειτουργεί απλά με βάση το προσωπικό του συμφέρον και φτάνει την ιστορία με τον Άρη στα άκρα. Θα ήταν πολύ πιο τίμο να βγει και να πει ότι είναι επαγγελματίας και το κάνει για τα χρήματα, γιατί αυτά του έχει επιδικάσει η ελληνική αθλητική δικαιοσύνη. Υπερβολικό, ναι. Εκτός πραγματικότητας, ναι. Αλλά ντόμπρο. Θα υπήρχε και μια βάση διαπραγμάτευσης έτσι. Ο Σηφάκης, όμως, ούτε ντόμπρος είναι, ούτε επαγγελματίας αποδεικνύεται…
Στον πρώην πορτιέρο του Άρη έχουν επιδικαστεί 988.000 ευρώ. Τα δεδουλευμένα είναι 188.000 ευρώ, τα υπόλοιπα 800.000 ευρώ είναι ρήτρα ή όπως αλλιώς το ονόμασαν οι “φωστήρες” που έφτιαξαν αυτό το συμβόλαιο υπογράφοντας ως διοίκηση του Άρη. Ευθύνονται πλήρως στο μερίδιο που τους αναλογεί.
Ευθύνεται, όμως, και ο Σηφάκης γιατί διεκδικεί αυτό το ποσό. Πρέπει να τον ενημερώσει κάποιος ότι τα 800.000 ευρώ δεν είναι δικά του. Είναι απλώς χρήματα που του έχουν επιδικαστεί. Δεν τα έχει δουλέψει. Το αν κάνει καλά ή όχι που τα διεκδικεί από έναν σύλλογο που έχει μπάτζετ φέτος περίπου όσα χρωστάει σε αυτόν, θα το κρίνει ο καθένας με την δική του λογική.
Ο Σηφάκης λειτουργεί με εμπάθεια απέναντι στον Άρη. Εμπάθεια απέναντι σε μια ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει σε υψηλό επίπεδο. Εμπάθεια σε έναν κόσμο που τον στήριξε, τον πίστεψε, τον έχρισε ηγέτη του μέσα στο γήπεδο. Εμπάθεια σε μια ομάδα από την οποία εισέπραξε χρήματα που δεν είχε εισπράξει ποτέ στην έως τότε καριέρα του, ούτε καν στον Ολυμπιακό. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ο Σηφάκης δεν προσέφερε. Σίγουρα, όμως, όσα πήρε – και δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό – ήταν πολλά περισσότερα από όσα έδωσε.
Ας κάνει έναν κόπο ο Σηφάκης να δει την σελίδα του στο επίσημο σάιτ της ΕΠΟ. Κάτω από την φωτογραφία του υπάρχουν οι αγώνες του με την Εθνική Ανδρών. Δεκαπέντε (15) φορές έχει φορέσει την γαλανόλευκη. Η πρώτη φορά ήταν το 2009 στο Ελλάδα – Λουξεμβούργο 2-1 για τα προκριματικά του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Ως παίκτης του Άρη έφτασε στο σημείο να θεωρείται ο “Νο1” της Εθνικής. Μέσα από τον Άρη έφτασε να έχει “κλειδωμένη” θέση. Ο Άρης τον έστειλε στην Εθνική ομάδα, χωρίς φυσικά να μην αναγνωρίζεται η δική του δουλειά και απόδοση.
Δεν φέρθηκε επαγγελματικά ο Σηφάκης και στην τελευταία του χρονιά στον Άρη, πέρσι. Έφυγε μυστικά για το Βέλγιο για να υποβληθεί σε επέμβαση στο γόνατό του, αγνοώντας τον Άρη και τον γιατρό της ομάδας. Οι κίτρινοι είχαν κάθε νόμιμο δικαίωμα να καταγγείλουν την στάση του παίκτη. Τι έκαναν; Εξέδωσαν ανακοίνωση τονίζοντας πως “ο Μιχάλης Σηφάκης μετέβη από την Αθήνα στο Βέλγιο, όπου και υποβλήθηκε σε εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο από τον Dr. Lagae Koen. Ο αθλητής του ΑΡΗ υποβλήθηκε σε αρθροσκοπικό καθαρισμό στο αριστερό γόνατο. Η αποκατάσταση σε πλήρη αθλητική δραστηριότητα ορίστηκε στους 4-5 μήνες. Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ εύχεται στον ποδοσφαιριστή καλή δύναμη- ανάρρωση και να επιστρέψει γερός στις υποχρεώσεις του με τον ΑΡΗ, αλλά και την εθνική ομάδα”. Λάθος θα πει η πλειοψηφία και εκ των υστέρων και όλων όσων έχουν ακολουθήσει έχει δίκιο…
Ο Σηφάκης επέστρεψε και ο Άρης του έδωσε ξανά την ευκαιρία να επιστρέψει και στην Εθνική ομάδα, μετά την επέμβασή του, χρησιμοποιώντας τον σε αγώνες του στο φινάλε του πρωταθλήματος, παρότι τότε ο Μάρκος Βελλίδης διήνυε περίοδο καλής φόρμας. Ο Σηφάκης πήγε και στο Euro επειδή βοήθησε ο Άρης…
Σε αυτόν τον Άρη δείχνει, λοιπόν, εμπάθεια ο Μιχάλης Σηφάκης; Ή απλώς θέλει να εκδικηθεί συγκεκριμένα άτομα από την οικογένεια του Άρη; Και ποιος είναι ο Σηφάκης που μπορεί για κάποιες προσωπικές διαφορές να ταλαιπωρεί έναν σύλλογο, έναν ολόκληρο λαό; Ας βγει να μιλήσει. Ας δώσει τη δική του εξήγηση. Είναι άτιμο να κάνει παζάρια για “αέρα λεφτά” τη στιγμή που ο σύλλογος από τον οποίο αναδείχτηκε έχει παραλύσει…
ΥΓ: Θέλω να ευχηθώ σήμερα καλή αρχή, δύναμη, κουράγιο και υπομονή στους φίλους συναδέλφους Δημήτρηδες, τον Αλέξη, τον Χρήστο και τον Νότη για τη νέα προσπάθεια που ξεκινούν στα “Αθλητικά Νέα των Συντακτών”.
