Τέσσερις αποδείξεις για τον “κακό” Ολυμπιακό και τρεις άξονες για τον “υπερβατικό” Άρη. Ο ασταμάτητος Βεζένκοφ κι η ζώνη που έκανε τη διαφορά. Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αναλύει τη νέα υπέρβαση του Άρη.
Ο Άρης, αποδεκατισμένος, πληγωμένος και καταρακωμένος από τις δύο βαριές ήττες στο ΣΕΦ κατάφερε να πετύχει τη μεγαλύτερη φετινή νίκη του. Και αυτό λέει πολλά, διότι είναι μια ομάδα που έκανε αρκετές υπερβάσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν, σημείωσε σπουδαίες εκτός έδρας επιτυχίες, κυριάρχησε στα ντέρμπι της Θεσσαλονίκης και γενικότερα πραγματοποιεί μια ονειρική χρονιά, όπου η λέξη υπέρβαση έχει γίνει… τσίχλα στο στόμα.
Το παραπάνω δεν χωρά αμφιβολία. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη φετινή νίκη των “κιτρίνων” και από σημειολογικής άποψης. Είναι η πρώτης στα ημιτελικά του ελληνικού πρωταθλήματος μετά το 2007. Οκτώ χρόνια μετά ο Άρης έπαιξε μπροστά σε ένα άδειο γήπεδο, με πολλά προβλήματα (οι Νέιμικ, Σίμτσακ και Αντεγκμπόγιε απουσίασαν μεταξύ άλλων) και κατάφερε να κερδίσει τον φιναλίστ της Euroleague, ο οποίος σημειωτέον είχε να χάσει από τον Νοέμβριο στην Basket League και αγνοούσε την πίκρα της ήττας στα ημιτελικά των playoffs από το 2008 και εκείνη τη σειρά με το Μαρούσι του Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς.
Οι “κίτρινοι” το έκαναν για δεύτερη φορά. Επέστρεψαν με νίκη από μια πολύ βαριά ήττα. Στους προημιτελικούς έχασαν με 38 πόντους (92-54) από την ΑΕΚ, αλλά κατάφεραν να κερδίσουν το τρίτο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς με σχετική άνεση (79-68). Το ίδιο έγινε και τώρα. Στο ΣΕΦ έχασαν με 45 και 35 πόντους διαφορά, αλλά τελικά κέρδισαν το επόμενο ματς.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό το ροζ φύλλο αγώνα αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό. Ναι, ο Άρης έκανε μια σπουδαία σεζόν. Ναι κατάφερε να αποκλείσει την ισχυρή ΑΕΚ στους προημιτελικούς. Ναι, έπαιξε καλύτερα από το μπάτζετ του. Ναι κέρδισε τον Ολυμπιακό. Ωστόσο, θα ήταν άδικο για την συνολική προσπάθεια να μην αναφερθεί η σημασία του καλού φίνις, της κατάληψης δηλαδή της τρίτης θέσης (αν αποκλειστεί από τον Ολυμπιακό, που κακά τα ψέμματα είναι και το πιο πιθανό σενάριο) στον μικρό τελικό απέναντι στον ΠΑΟΚ. Στην Ελλάδα ζούμε και ως γνωστόν σ’ αυτό το μέρος η τελευταία γεύση είναι αυτή που μετράει περισσότερο. Δυστυχώς.
Γενικός ο πρόλογος και ενδεχομένως παραπλανητικός. Ας αφήσουμε στην άκρη το τι έγινε ως τώρα ή το τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες. Ας σταθούμε στη σπουδαία νίκη του Άρη και στον τρόπο με τον οποίο αυτή σημειώθηκε. Η επιτυχία της ομάδας του Δημήτρη Πρίφτη μπορεί να αποτυπωθεί σε συγκεκριμένους άξονες, αν και θα ήταν άστοχο να μην αναφερθεί σ’ αυτό το σημείο η απουσία του Βασίλη Σπανούλη και του Μπρεντ Πέτγουεϊ. Οι δύο αυτοί παίκτες δημιούργησαν ένα αγωνιστικό κενό στους “ερυθρολεύκους”, το οποίο έχει αποτυπώσει ο Νότης Ψιλόπουλος. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος (αν και δεν είναι το θέμα μας) ότι ο Ολυμπιακός έγινε εκ πεποιθήσεως μια ομάδα εξαρτώμενη από τον Σπανούλη, θυμίζοντας αρκετά τον Παναθηναϊκό της εποχής του Πεδουλάκη (με τον Διαμαντίδη), με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να βρει διέξοδο όταν ο αρχηγός του δεν είναι στο παρκέ, ή δεν παίζει στα δικά του υψηλά στάνταρ. Το είδα την Τρίτη στο Αλεξάνδρειο. Το είδαμε και στη Μαδρίτη.
Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο παιχνίδι υπάρχουν τέσσερα στατιστικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν το κακό παιχνίδι της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
- Ο Ολυμπιακός δέχτηκε συνολικά 80 πόντους. Μόνο σε ένα ματς έχει “φάει” περισσότερους, στην άνετη εκτός έδρας νίκη επί των Τρικάλων (87 πόντοι). Προηγούμενη χειρότερη επίδοση οι 77 απέναντι στην ΑΕΚ στο ΣΕΦ.
- Ο Άρης έκανε τις περισσότερες ασίστ που έχει επιτρέψει ο Ολυμπιακός σε αντίπαλο του φέτος (20). Η προηγούμενη καλύτερη επίδοση ήταν οι 19 ασίστ του Κοροίβου (στο ματς πρωταθλήματος στην Αμαλιάδα) και οι 18 που είχαν μοιράσει Τρίκαλα και Παναθηναϊκός (στο ΣΕΦ). Είναι ένα ακόμη δείγμα κακής αμυντικής λειτουργίας.
- Ο Ολυμπιακός δέχτηκε τους περισσότερους πόντους που έχει δεχτεί από έναν παίκτη φέτος. Ο Βεζένκοφ σκόραρε 28 πόντους. Ο μοναδικός που έχει βάλει επίσης τόσους ήταν ο Μάικ Τζέιμς του Κολοσσού στην αρχή του πρωταθλήματος, πριν την έλευση του κόουτς Σφαιρόπουλου στο λιμάνι.
- Ο Ολυμπιακός σούταρε με 17% στο τρίποντο. Είχε 6/34. Είναι η χειρότερη του επίδοση μετά το 16% που σούταρε και πάλι στο ίδιο γήπεδο, αυτή τη φορά στα πλαίσια του πρωταθλήματος. Τότε οι Πειραιώτες νίκησαν εκτός έδρας τον Άρη με 69-58.
Τα τρία στατιστικά δείχνουν την κακή αμυντική επίδοση του Ολυμπιακού και το φτωχό ποσοστό στο τρίποντο το λόγο που οι “ερυθρόλευκοι” βρέθηκαν να κυνηγούν σε όλο το παιχνίδι. Επιστροφή στον Άρη, όμως και στα δικά του σημεία κλειδιά:
- Η άμυνα ζώνης. Με αυτόν τον τρόπο που ο Δημήτρης Πρίφτης κατάφερε να γλιτώσει φάουλ από την ούτως ή άλλως ελλιπή φροντ-λάιν του, να “κρύψει” την αδυναμία του Γιώργου Τσιάρα να μαρκάρει στο post ως “5” (ήταν η εναλλακτική λύση πίσω από τον Χαρίση) και να περιορίσει τη δημιουργία (pick-n-roll) του Ολυμπιακού, προστατεύοντας τη ρακέτα. Γενικότερα από τον τρόπο που οι “κίτρινοι” πηδούσαν στη μπάλα ήταν φανερό ότι το κύριο μέλημα τους ήταν να μην επιτρέψουν στον αντίπαλο να μπει στη ρακέτα και όχι να σταματήσουν τα περιφερειακά σουτ. Όσο ο Ολυμπιακός γινόταν και πιο άστοχος, η δουλειά τους γινόταν ευκολότερη, με τους φιλοξενούμενους εντέλει να απειλούν μόνο με επιθετικό ριμπάουντ (14).
Δείτε χαρακτηριστικές φάσεις από την άμυνα ζώνης (2-3) που χρησιμοποίησε ο Άρης στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης.
- Οι πόντοι στο transition. Είναι και αυτό ένα πλεονέκτημα της ζώνης. Οι τοποθετήσεις των παικτών στην άμυνα, επιτρέπουν την εύκολη εκδήλωση του αιφνιδιασμού. Ο Άρης πήρε περισσότερους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο σε σχέση με τα προηγούμενα ματς. Για αυτό και ανέβασε κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την επιθετική του επίδοση (80).
Δείτε χαρακτηριστικές φάσεις που αποτυπώνουν την αποφασιστικότητα των “κιτρίνων” να βρουν μια καλή φάση σπρώχνοντας τη μπάλα μπροστά, είτε μετά από ριμπάουντ, είτε μετά από κλέψιμο, είτε μετά από καλάθι και πιεστική άμυνα του Ολυμπιακού.
- Ο οίστρος του Βεζένκοφ. Ο “μικρός” του Άρη έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι, όπως δείχνουν και οι 28 πόντοι που σημείωσε. Ο αριστερόχειρας φόργουορντ έκανε τη διαφορά στο 2ο και στο 3ο δεκάλεπτο, όταν ο Άρης εδραίωσε το προβάδισμα του τόσο με το σκοράρισμα του, όσο και με τη φθορά που προκάλεσε στον αντίπαλο. Συνολικά είχε 28 πόντους, με 9/16 σουτ και 7 κερδισμένα φάουλ. Διπλασίασε -σχεδόν- τον μέσο όρο του απέναντι στον Ολυμπιακό (15.5 πόντοι), αύξησε τα κερδισμένα φάουλ (από 4.8 σε 7) και βελτίωσε το ποσοστό του (56% έναντι 40% που είχε εντός πεδιάς).
Αναλυτικά τα φετινά ματς του Βεζένκοφ απέναντι στον Ολυμπιακό
Συνολικά ήταν αποτελεσματικός όταν βρήκε ανοιχτά σουτ, πέτυχε πόντους με κίνηση μακριά από τη μπάλα, βρήκε πόντους από κερδισμένα φάουλ στην άμυνα (μετά από ριμπάουντ, είτε μετά από κλέψιμο) και έπαιξε με post είτε σε συνθήκες 1on1, είτε μετά από αλλαγή των παικτών του Ολυμπιακού και mismatch. Με άλλα λόγια έκανε ένα πολύ γεμάτο παιχνίδι.
Ακολουθούν χαρακτηριστικές φάσεις:
Θα πρέπει παράλληλα να γίνει μνεία συνολικά στην τριπλέτα της φροντ-λάιν που έκανε μια συγκλονιστική προσπάθεια. Ο Κώστας Χαρίσης τέλειωσε το παιχνίδι με 17 πόντους και 8 ριμπάουντ, ενώ ο Γιώργος Τσιάρας πρόσθεσε 2 πόντους, αλλά ακόμη 4 ριμπάουντ και 3 ασίστ παίζοντας σε μια θέση που γνώρισε για πρώτη φορά στην καριέρα του. Αν σ’ αυτούς προστεθεί και η πολύ καλή επίδοση των περιφερειακών που “χτύπησαν” τις αλλαγές με 1on1 απέναντι στους ψηλούς του Ολυμπιακού (Τόμας, Ριντ, Πάσαλιτς) τότε μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πολύ μεστό και ποιοτικό παιχνίδι του Άρη.
Πηγή: sport24.gr
