Σε ακόμα ένα ματς ο ΑΡΗΣ έχασε τους τρεις βαθμούς στις καθυστερήσεις, αφού δέχτηκε το γκολ τις ισοφάρισης στο 95ο λεπτό, από τον Πανσερραϊκό.
Είναι από τους αγώνες που κρίνουν πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει μία ομάδα στο πρωτάθλημα. Ο ΑΡΗΣ έχει χάσει βαθμούς με αντιπάλους που θεωρούνται υποδεέστεροι και έμεινε μακριά από την τετράδα που προπορεύεται. Έτσι και στις Σέρρες χάρισε βαθμό ενώ θα μπορούσε να φύγει νικητής.
Οι δικαιολογίες περί ολιγωρίας , κακιάς στιγμής, λάθος υπολογισμού κ.λπ. είναι πιστευτές. Έχουν συμβεί όλα που δείχνουν την έλλειψη συγκέντρωσης μέσα στο παιχνίδι. Είναι το πρώτο και σημαντικό μειονέκτημα που έχει η ομάδα σε τέτοια ματς. Μόνιμη κατάσταση. Η αδυναμία πιεστικής επιθετικότητας κάνει τους αντιπάλους να πιστεύουν ότι θα βρούνε τρόπο μέσα στο παιχνίδι να εκμεταλλευτούν μία φάση.
Ο ΑΡΗΣ επιθετικά έβαλε ένα γκολ – ποίημα με ατομική ενέργεια του Μορόν, και έκανε μία φάση με τον Σαβέριο. Σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι είχε την κατοχή χωρίς να βρει απειλή. Κι όταν ο Πανσερραϊκός ρίσκαρε, έπαιξε με τρεις επιθετικούς, κατάφερε να μην αφήσει τη μπάλα να φτάσει στην άμυνα του και πίεσε με κάθε τρόπο.
Εκεί ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι του έλειπε ο τσαμπουκάς να κερδίσει μπάλες, να βγει σε αντεπιθέσεις με ανοιχτούς χώρους, να λειτουργήσει με αυτοματισμούς ώστε να μπει στην αντίπαλη περιοχή. Χάνονται βαθμοί γιατί τελικά η ταυτότητα του ΑΡΗ μένει στο 1-0 ή στο 0-1. Όταν δίνει δικαιώματα, βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Η διαφορά ενός γκολ δεν είναι ποτέ ασφαλής. Ειδικά εκτός έδρας. Το πληρώνει και χάνει την ανταγωνιστικότητα του απέναντι στις άλλες ομάδες. Από την άλλη μπορείς να πεις ότι αυτό μπορούν , αυτό παίζουν. Δεν είναι σύμπτωση η επαναλαμβανόμενη απώλεια βαθμών από ομάδες σαν τις Σέρρες.
Ο ΑΡΗΣ φέτος , από δω και πέρα πρέπει να μας ξανασυστηθεί ως προς το ποια θα είναι η παρουσία του στο πρωτάθλημα. Ο στόχος να είναι στα play offs του πρωταθλήματος θα επιτευχθεί εύκολα. Από κει και πέρα θα υπάρχει κάποια επιδίωξη στους εναπομείναντες αγώνες; Έχει νόημα να περιμένουμε κάτι;
Δεν τον έχω τον ΑΡΗ να περιμένει τους τρεις αγώνες του κυπέλλου. Θέλουμε να πάρει το τρόπαιο αλλά μήπως το να φύγει από τον ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα θα κάνει ζημιά στη νοοτροπία της ομάδας; Ποια θα είναι τα κίνητρα για να παίζουν οι παίκτες; Είναι δύσκολη η στιγμή που ο ΑΡΗΣ δέχεται το γκολ και τελειώνουν όλα σαν να μην τρέχει τίποτα. Τόσο εύκολα πρέπει να δεχόμαστε από δω και πέρα το όποιο κακό αποτέλεσμα ή εμφάνιση της ομάδας;
Η ισοπαλία είναι κακή γιατί είχε τη νίκη στα χέρια του. Χωρίς ευκαιρίες προηγήθηκε και έπαιζε για να λήξει το παιχνίδι. Μία επίθεση, που δεν έγινε ποτέ, ήταν το ζητούμενο για να γίνει το 0-2 και να φύγουν όλοι ευτυχισμένοι. Αντίθετα έγινε η φάση που οι δικοί μας χάθηκαν στη μετάφραση. Μία κεφαλιά , τέλος τα χαμόγελα. Για να κερδίζεις με ένα γκολ διαφορά πρέπει να σου πάει η τύχη, να το θέλουν πολύ οι παίκτες, να μπορείς να καθαρίζεις περίεργες φάσεις και τελικά να μην δίνεις δικαιώματα για να σε αμφισβητήσουν. Λάθη στο ποδόσφαιρο γίνονται πολλά σε κάθε αγώνα. Μόνο ο ΑΡΗΣ έχει καταφέρει να τα πληρώνει. Κι όσο τα πληρώνει τόσο μένει πίσω στη βαθμολογία.
Η κριτική του αγώνα σταματάει όταν οι Σέρρες παίζουν φουλ επίθεση κι ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του. Όταν δεν κάνει μία σοβαρή επίθεση. Μέχρι τότε υπάρχει ο Ουάρντα ο οποίος καταφέρνει να αναστατώνει με τις κινήσεις την άμυνα, χωρίς να είναι ο ίδιος απειλητικός. Αλλά να τον κυνηγάει ο Βέλεθ ή ο Μπράμπετς στο χώρο του κέντρου δείχνει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Όπως επίσης και οι τρείς φάσεις που βγάζει ο σέντερ φορ τους , με τους κεντρικούς αμυντικούς να είναι εκτός θέσης. Από δημιουργία δεν πήγε τίποτα καλά. Οι ζώνες άμυνες και τα τριπλά μαρκαρίσματα στα πλάγια , κατάφεραν να σταματήσουν κάθε προσπάθεια των επιθετικών του ΑΡΗ.
Δεν υπάρχουν κάποιοι που να διακρίθηκαν . Το τέρμα του Μορόν είναι απ’ αυτά που στοιχειώνουν τους τερματοφύλακες. Αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Είναι σοβαρό καμπανάκι αυτό το αποτέλεσμα. Η παγίδα μιας συμμετοχής σε τελικό κυπέλλου , ενώ υπάρχουν πολλές αγωνιστικές ακόμα στο πρωτάθλημα, είναι ο αποπροσανατολισμός της ομάδας. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι παίζοντας έναν τελικό θα πάρεις κούπα. Γι’ αυτό καλό είναι να δώσουν την απαιτούμενη προσοχή, διοίκηση, προπονητές, παίκτες σε κάθε αγώνα γιατί αλλιώς θα χαθεί η συνοχή, το μέτρο, η πειθαρχία, και ότι περιβάλλει την λειτουργία μιας ομάδας.
Ο τελικός είναι τον Μάιο.
