Προβληματίζει το χρονικό σημείο στο οποίο ο Άρης φρόντισε να μην δείξει το καλό του πρόσωπο…
Αυτό που τουλάχιστον έδειξε στα Γιαννιτσά και στο δεύτερο ημίχρονο με το Βυζάντιο στο “Κλ. Βικελίδης”.
Λίγες μέρες πριν το σημαντικότερο παιχνίδι της χρονιάς και ο Άρης έδειξε στοιχεία ομάδας που υστερεί σε φαντασία στο παιχνίδι της, έχει πολλά κενά ανάμεσα στις γραμμές και δεν μπορεί να βρει λύσεις απέναντι στην μαζική άμυνα αντιπάλου πολύ κατώτερου ποιοτικά.
Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές η χθεσινή εικόνα των παικτών του Δημήτρη Καλαϊτζίδη…
Παράλληλα, ίσως και από τα μετρημένα στη παλάμη το ενός χεριού παιχνίδια που δεν πήρε βοήθειες από παίκτες όπως ο Πόι και ο Καπνίδης. Δεν ήταν οι μοναδικοί, καθώς κανείς δεν ξεχώρισε της γενικότερης πολύ μέτριας έως κακής εμφάνισης της ομάδας, αλλά είναι παίκτες που έχουν αποδείξει ότι επιθετικά τουλάχιστον μπορούν να κάνουν την διαφορά.
Θα αναρωτηθεί πολύ εύλογα κάποιος, τι σημασία έχει αυτή την περίοδο η εμφάνιση από τη στιγμή που ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η απάντηση είναι απλή. Ο Άρης έπαιξε με τη φωτιά σε ένα ακόμα παιχνίδι του φετινού πρωταθλήματος. Κι αν δεν βελτιώσει έστω και τώρα, έξι στροφές πριν το τέλος κάποια στοιχεία στο παιχνίδι πολύ πιθανόν να το ξανακάνει και ίσως τότε το αποτέλεσμα να μην είναι το αναμενόμενο.
Μπορεί το ματς του Σαββάτου να είναι το κρισιμότερο της χρονιάς αλλά ουσιαστικά τίποτα δεν τελειώνει εκεί! Δεν νοείται άλλο αποτέλεσμα πέρα από τη νίκη, όμως υπάρχουν ακόμα πέντε παιχνίδια, μετά από αυτό του Πανσερραϊκού εξίσου μεγάλης βαρύτητας για τον Άρη, στα οποία πρέπει να είναι ουσιαστικός και φυσικά χωρίς καμία διαπραγμάτευση… νικητής!
