Δεν θα προσπαθήσουμε να μειώσουμε τη νίκη του αντίπαλου, κάθε άλλο μάλιστα. Ο Άρης ηττήθηκε από μια καλύτερη ομάδα (αυτή είναι η αλήθεια) ωστόσο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα αίτια της ήττας, τα όποια διαμορφώθηκαν μετά το γκολ του Ουντότζι.
Με δεδομένο πως η ομάδα στήθηκε ιδανικά από τον Μιλίνκοβιτς, ο Άρης δεν ολοκλήρωσε το «ριφιφί» που επιχείρησε στην Τούμπα. Προηγήθηκε με την συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα και όταν θα έπρεπε να αντέξει στην πίεση του αντιπάλου, τίποτα δεν του πήγε …δεξιά.
O Άρης παρουσιάστηκε διαβασμένος στο πρώτο ημίχρονο, ίσως τυχερός για κάποιους, ικανός για τους περισσότερους, όμως επάξια για όλους! Ο Άρης είχε σχέδιο το οποίο ακολούθησε πέρα απ΄ όλα τα αρνητικά που είχε να αντιμετωπίσει…
Είναι προφανές ό,τι η ομάδα πάσχει κυρίως στους ανασταλτικούς μέσους. Είναι το σημείο που ο Άρης δεν είχε αντίδοτο απέναντι στην ανωτερότητα των γηπεδούχων, ειδικά μετά τις αλλαγές του Στέφενς.
Το γκολ του Ουντότζι απαιτούσε ιδιαίτερο χειρισμό. Το παιχνίδι έγινε «Ρωσική ρουλέτα» με τον Άρη θεωρητικά να έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει δεύτερο γκολ με τα το 60’ στην κόντρα εκμεταλλευόμενος την νευρικότητα των γηπεδούχων.
Πλήγμα για την ομάδα του Μιλίνκοβιτς ο τραυματισμός του Τριανταφυλλάκου και πολύ περισσότερο η κίτρινη κάρτα του Ηρακλή, μετά το προβάδισμα. Ο Άρης μετά το 0-1 ήταν υποχρεωμένος να «παίξει» ακόμα περισσότερο με τον χρόνο…
Η ομάδα ήταν αναγκασμένη να υπερβάλει εαυτό στον περίμετρο της δικής περιοχής, προκειμένου να μην δώσει τη δυνατότητα πλευροκοπήσεων, ούτε ελεύθερων σουτ. Η «σκούπα» της ομάδας, ο Ηρακλής υπο τον κίνδυνο μιας δεύτερης κίτρινης, εξ ανάγκης είχε το μυαλό του στον Σιδηρόπουλο (βλέπε πρώτη κίτρινη).
Σε κάθε περίπτωση, ο Άρης έφερε το παιχνίδι στα μέτρα του περνώντας από συμπληγάδες. Παράλληλα έχει να επιδείξει ως αντίβαρο 2-3 καλές ευκαιρίες για γκολ. Αυτό που δεν είχε – ούτε θα μπορούσε να του το δώσει κανείς από τον πάγκο- είναι τα αμυντικά χαφ.
Όταν γίνονται τόσες κατά μέτωπο επιθέσεις, πού άλλωστε σπάνε στις πτέρυγες και άλλοτε καταλήγουν σε ελεύθερα σουτ, τότε υπάρχει θέμα.
Είναι ξεκάθαρο ό,τι οι παίκτες του Άρη έχοντας κάθε προγνωστικό σε βάρος τους έδειξαν να αισθάνονται το βάρος της φανέλας. Αυτοί, οι νεοφερμένοι και σαφώς λιγότερο αμειβόμενοι από τους «μεγάλους» απόντες, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Για τον Μιλίνκοβιτς, το παιχνίδι είναι «οδηγός» συμπερασμάτων για την φετινή δύσκολη χρονιά. Ο Σέρβος έχει πείσμα, γνώση και κίνητρο. Χρειάζεται οπωσδήποτε και «εργαλεία».
Η ενίσχυση πλέον «φωνάζει». Ο Σέρβος γνωρίζει τις αδυναμίες στο χώρο του κέντρου. Τις έχει επισημάνει θέλοντας να καλυφθούν.
Τέλος, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τα …γυαλισμένα μάτια των περισσοτέρων παικτών του Άρη. Μπορεί να μη τους βγήκε, όμως έχουν καταλάβει πλέον πουν αγωνίζονται.
