Έντονα συναισθηματικά φορτισμένες οι προηγούμενες μέρες, με αφορμή την μνήμη από την απώλεια του Στέφανου Γιώρη, ενός από τους αφανείς εργάτες του Άρη, που βοήθησαν σε πολλά επίπεδα τον σύλλογο… Αθόρυβα και ουσιαστικά.
Όπως θυμούνται οι παλιοί του φίλοι και συνεργάτες, αλλά όπως εκμυστηρεύτηκε δημόσια, μέσα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση ο γιος του, Γιάννης, πρώην μέλος του κιτρινόμαυρου τεχνικού τιμ, ο Γιώρης, είχε ένα “διπλό” όνειρο-όραμα για τον Άρη του… μέλλοντος.
Το πρώτο είχε να κάνει με μια συστηματική και αποτελεσματική αναπτυξιακή διαδικασία του συλλόγου σε επίπεδο ακαδημιών, ούτως ώστε, σύντομα ο Άρης όχι μόνο να είχε παιδιά από τα “σπλάχνα” του, αλλά ο αρχηγός της πρώτης ομάδας να αποτελούσε έναν από αυτά.
Το δεύτερο επίσης σημαντικό, είχε να κάνει με την ανάγκη να δημιουργήσει ο σύλλογος τις συνθήκες για την εξασφάλιση ενός αθλητικού κέντρου που θα ανήκε στον Άρη και θα φιλοξενούσε αποκλειστικά τις ακαδημίες, στα πρότυπα των μεγάλων συλλόγων του εξωτερικού. Το “σπίτι” των ακαδημιών του Άρη, το “σπίτι” του μέλλοντος του συλλόγου.
Οράματα και φιλοδοξίες που πρέπει να μένουν ζωντανά, όσο μένει ζωντανή και η μνήμη του πρόωρα αδικοχαμένου Στέφανου Γιώρη.
