Ο Άκης Μάντζιος αποτελεί παρελθόν για τον Άρη από το βράδυ της Δευτέρας… Κύριος ήρθε, κύριος φεύγει. Στηρίχθηκε από τον Θόδωρο Καρυπίδη περισσότερο από κάθε άλλον προπονητή, ακόμη κι όταν υπήρχαν αποτελέσματα (αποκλεισμός από Αστάνα, 0-5 από τον ΠΑΣ, αποκλεισμός από Λαμία) ή διαστήματα άνευρων και αναποτελεσματικών εμφανίσεων που σε άλλες εποχές και καταστάσεις θα είχαν “σφραγίσει” το διαζύγιο.
Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ο Καρυπίδης ήταν αποφασισμένος να ολοκληρώσει τη σεζόν με τον 52χρονο τεχνικό, υποστηρίζοντας μέχρι τέλους τη δική του επιλογή, τον προπονητή που οδήγησε την ομάδα στην καλύτερη πορεία των τελευταίων 40 χρόνων. Αυτό το τελευταίο δεν είναι κάτι θεωρητικό ή υποκειμενικό. Είναι η αντικειμενική καταγραφή της περσινής πορείας του Άρη, οι νίκες, το γκρέμισμα πολλών παραδόσεων και η 2η θέση στην κανονική διάρκεια, όπως και η 3η με την λήξη μιας σεζόν, όπου οι κιτρινόμαυροι δέχθηκαν ουκ ολίγες τρικλοποδιές, παίζοντας -όπως όλοι βέβαια- σε άδεια γήπεδα. Όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στους… haters του Έλληνα τεχνικού, ο οποίος όχι άδικα ήταν ο μακροβιότερος προπονητής της τελευταίας 15ετίας στον πάγκο του Άρη.
Κάποια στιγμή, ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Άρης είχε παραδεχθεί ότι με τον Μάντζιο μιλάνε την ίδια γλώσσα, έχουν μια ειλικρινή σχέση και παράλληλα, σε πολλά πράγματα είχε λειτουργήσει ως “ασπίδα” και για τον ίδιο…
Ο Καρυπίδης είχε πάρει τις αποφάσεις του, μετά το σοκ της Λαμίας: στήριξη μέχρι τέλους στον Μάντζιο και δρομολόγηση νέας σελίδας από τον Ιούνιο, που προέβλεπε, ένα πλάνο με την έλευση ενός έμπειρου προπονητή (κατά προτίμηση από την Ιβηρική Χερσόνησο). Όμως τους… πρόλαβαν όλους τα άσχημα αποτελέσματα, η εικόνα της ομάδας και φυσικά ο κίνδυνος απώλειας και του τελευταίου στόχου, της συμμετοχής στα πλέι οφ.
Όλοι στο ποδόσφαιρο κρίνονται εκ του αποτελέσματος και στην προκειμένη περίπτωση, ένας προπονητής, όπως έχει συμμετοχή στις επιτυχίες, έχει ευθύνες και στα άσχημα αποτελέσματα. Και στην προκειμένη περίπτωση αυτά δεν ήταν με το μέρος του Μάντζιου. Το είπε άλλωστε κι ο ίδιος αποχαιρετώντας τους παίκτες το βράδυ της Δευτέρας: “αυτό είναι το ποδόσφαιρο…”.
Κατά την ταπεινή μας άποψη, το πρόβλημα του Άρη δεν ήταν ο Μάντζιος και δεν μπορεί να είναι ένας προπονητής από μόνος του, στην λογική μιας ομάδας όπως ο Άρης με συγκεκριμένη φιλοσοφία και τρόπο λειτουργίας. Αν ήταν έτσι απλά τα πράγματα, θα άλλαζαν οι προπονητές με αυτόματο πιλότο και θα δίνονταν λύσεις στον Άρη και σε κάθε ομάδα.
Η “καυτή πατάτα” είναι στα χέρια του Θόδωρο Καρυπίδη, για το πλάνο της “επόμενης μέρας” ή αν θέλουμε να είμαστε πιο ουσιαστικοί των “επόμενων ημερών”. Ποιο είναι το σχέδιο του; Πρέπει να έχει συγκεκριμένη στόχευση. Κακά τα ψέματα όποιος κι αν έρθει τώρα ούτε μαγικό ραβδάκι μπορεί να έχει, ούτε μπορεί να κάνει θαύματα. Στο μόνο τομέα που μπορεί να επέμβει είναι ο ψυχολογικός. Η παλιά, old fashion συνταγή του “ηλεκτροσόκ”. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να αλλάξει. Κανένας παίκτης δεν μπορεί να γίνει καλύτερος σε μία εβδομάδα ή να μεταμορφωθεί στις τελευταίες βδομάδες.
Εδώ λοιπόν είναι το λεπτό σημείο: απαιτείται συγκεκριμένο πλάνο του Καρυπίδη, έχοντας φροντίσει να υπάρχει το σωστό περιβάλλον, οι κατάλληλοι συνεργάτες και όλα τα εχέγγυα για να δουλέψει παραγωγικά σε βάθος χρόνου ο προπονητής που θα έρθει.
Με μια σημαντική παρατήρηση που πολλοί ίσως, την ξεχνούν: ο Άρης παραμένει “όμηρος” της υπόθεσης Ντουρμισάι και το κατά πόσο θα μπορέσει να κάνει μεταγραφές το καλοκαίρι.
Καμία ομάδα δεν καταστράφηκε με μια αποτυχημένη χρονιά. Πολλές, μα πολλές ομάδες αναπτύχθηκαν βαδίζοντας με ένα σχέδιο, με καθαρό μυαλό και με ψυχραιμία. Και κυρίως έχοντας διδαχθεί από τα λάθη τους. Ένα από αυτά – και έγινε ήδη μεγάλη συζήτηση- έχει να κάνει με την απουσία ενός τεχνικού διευθυντή στον Άρη, με τον Καρυπίδη σε ανύποπτο χρόνο να έχει παραδεχθεί ότι είναι συγκεντρωτικός και δύσκολα βρίσκει ανθρώπους που να μπορεί να τους εμπιστευτεί με κλειστά τα μάτια. Να κοιμάται, όπως λέμε ήσυχος… Ή μήπως χαρακτηριστικό λάθος (αστοχία, όπως και να την πούμε, δεν αλλάζει) δεν αποτελεί η μη εξεύρεση ενός φορ που θα κλείσει την πληγή του γκολ, σημείο αναφοράς τα τελευταία τρία χρόνια;
Μπροστά σε αποφάσεις που απαιτούν σταθερότητα, έμπνευση και θα δώσουν όραμα είναι ο επικεφαλής του ποδοσφαιρικού Άρη. Καλείται λοιπόν να πάρει γενναίες αποφάσεις με καθαρό μυαλό και τόλμη, όχι πρόχειρα ή με εφήμερη προοπτική…
ΥΓ 1: Στην ποδοσφαιρική παγκόσμια λογική, η απομάκρυνση ενός προπονητή είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο. Το κατά πόσο είναι “πετυχημένη” κάθε φορά η απόφαση αυτή, εξαρτάται 100% από τον… διάδοχό του. Και εκεί θα πρέπει να ρίξει το βάρος ο Άρης, όχι στη βάση της ελληνικής πατέντας “φύγε συ, έλα εσύ”, αλλά με την πρόθεση να παρουσιάσει την νέα σεζόν μια ομάδα με υψηλούς στόχους και βλέψεις. Περιμένουμε με ενδιαφέρον η επιλογή του νέου προπονητή να δείξει πολλά από το σκεπτικό του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ.
ΥΓ 2: Η ευθύνη του προπονητή καταγράφηκε και αυτό πλέον αποτελεί παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε βέβαια, ότι στην πορεία του Άρη υπάρχουν και άλλες αρνητικές παράμετροι που στοίχισαν και συμπληρώνουν το “ταμείο”:
ο αποτελεσματικός φορ που δεν ήρθε ποτέ (αν και έχει ζητηθεί ουκ ολίγες φορές),
οι μετριότατες εμφανίσεις σε πολλά ματς παικτών-βαρόμετρο όπως οι Γκάμα, Μπερτόγλιο, Ματέο Γκαρσία και Σάσα,
η διαφορά που δεν έκαναν παίκτες όπως ο Ιτούρμπε, ο Χαΐροβιτς,
η ψυχολογική φθορά των -6 βαθμών (35 βαθμούς στο χορτάρι και 4η θέση θα είχε ο Άρης πριν από τη Δευτέρα),
η έλλειψη μεταγραφικής ενίσχυσης στο σωστό τάιμινγκ τον Ιανουάριο, όταν “παίζονταν” οι στόχοι μιας σεζόν σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Ίσως είναι μερικοί λόγοι που επιβεβαιώνουν ότι το πρόβλημα του Άρη δεν ήταν ο Μάντζιος, έτσι απλά και μόνο…
