Έχουν ειπωθεί, γραφτεί, αναλυθεί ουκ ολίγα για την βαθιά αγωνιστική κρίση του Άρη. Είναι κοινή διαπίστωση, κοινός τόπος, ότι τα λεγόμενα “πρώτα βιολιά” της ομάδας συνεχίζουν σε χαμηλές πτήσεις.
Το καλοκαίρι ο Άρης κράτησε τους Πουλίδο, Τάτο, Αγκάνθο από την περσινή ομάδα και τον λεγόμενο βασικό κορμό. Παράλληλα, αποκτήθηκαν άλλοι τρεις ξένοι, Έλσνερ, Ουντότζι, Ιμπέχ, όπως και ο Γιάννης Παπαδόπουλος. Οι δυο πρώτοι έδωσαν δείγματα γραφής (ο Έλσνερ από τότε που καθιερώθηκε στα στόπερ), ο Παπαδόπουλος ψάχνει ακόμη τα πατήματά του, ενώ είναι δεδομένη η δυσαρέσκεια για την άσχημη παρουσία του Ιμπέχ, ο οποίος δεν έχει προσφέρει.
Όλοι οι παραπάνω λογίζονταν ως οι παίκτες που θα σηκώσουν το βάρος και θα… καλύψουν το έλλειμμα εμπειρίας του ρόστερ. Εκ του αποτελέσματος, συνολικά δεν πήρε ο Άρης τα αναμενόμενα και αυτό αποτελεί μια σημαντική “μαύρη τρύπα” στο αγωνιστικό κομμάτι. Ο Μιλίνκοβιτς με τους συνεργάτες του καλούνται να βρουν την λύση.
