Ο Ντάρσι Νέτο επέστρεψε στους «κιτρινόμαυρους», ξετύλιξε σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση στην το κουβάρι της μνήμης του, ενθυμούμενος στιγμές όπως ο τελικός του ΟΑΚΑ, η αποχώρησή του, ενώ μιλάει και για τον άλλοτε συμπαίκτη του, Σέρχιο Κόκε.
Πώς αισθάνεσαι που αγωνίζεσαι και πάλι στον Άρη;
«Είμαι πολύ ευχαριστημένος που γύρισα στον Άρη, μπορεί να έχω μεγαλώσει λίγο αλλά μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά και τους πιο μικρούς. Έχουμε δουλειά μπροστά μας, πρέπει να πάρουμε και ακόμη μερικούς παίκτες για να γεμίσουμε και τις υπόλοιπες θέσεις, όμως νομίζω ότι είμαστε σε καλό επίπεδο».
Σου έλειψε η παρουσία σου στην ομάδα;
«Εγώ γύρισα στη Βραζιλία το 2012 και μάθαινα για τα προβλήματα. Όταν έφυγα είχα ένα ακόμη χρόνο συμβόλαιο όμως είχα πει στον Θανάση Αθανασιάδη (σ.σ. πρόεδρος ) ότι είναι καλύτερα να φύγω και χωρίς προσφυγή. Δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ προσφυγή κατά του Άρη, εγώ όσο δούλεψα εδώ είχα ένα καλό συμβόλαιο, εδώ με έμαθαν όλοι, με τα χρήματα που πήρα αγόρασα σπίτι για τους γονείς μου, την αδερφή μου και τον αδερφό μου, αυτά τα λεφτά έζησαν την οικογένειά μου, έφαγα “ψωμί” από τον Άρη και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω και να πω διάφορα. Όλα τα μάθαινα για τον ομάδα, τα προβλήματα τα όσα περνούσε ο κόσμος, φυσικά και μου έλειπε ο Άρης και στεναχωριόμουν για την κατάσταση, όμως τώρα επέστρεψα για να βοηθήσω και αυτό θα κάνω».
Είναι η πρώτη φορά που αγωνίζεσαι στη Φούτμπολ Λιγκ;
«Πρώτη φορά αγωνίζομαι στη Β’ Εθνική μπορούσα να πάω και στη Σούπερ Λιγκ αλλά πουθενά δεν θα είναι σαν τον Άρη. Υπάρχει ένα καλό πρόγραμμα και το χω καταλάβει, όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε για να επιστρέψει η ομάδα εκεί που πρέπει. Γύρισα εδώ που ήθελα και να βοηθήσω την ομάδα όσο μπορώ».
Ποιος είναι ο λόγος που ο Νίκος Αναστόπουλος σε χρησιμοποιεί στα χαφ;
«Πάντα έπαιζα δεξί μπακ και δεξί χαφ και στην Ελλάδα οι προπονητές θέλουν τα μπακ να είναι μόνο στην άμυνα, εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Θέλω να βγαίνω μπροστά, θέλω να πιέζω να κάνω σουτ. Έτσι με μάθανε, μέσα από τον Άρη, όμως ο προπονητής είναι αυτός που θα επιλέξει που θα παίξω. Έχω αγωνιστεί αριστερό μπακ και χαφ, αλλά και στο κέντρο θέλω να βοηθήσω αν χρειαστεί».
Πώς σου φαίνεται η προετοιμασία;
«Η προετοιμασία είναι μυστικό για τον κάθε προπονητή. Έχω κάνει 17 προετοιμασίες στη ζωή μου, άλλος προπονητής θέλει ασκήσεις με μπάλα, άλλος μόνο δύναμη, άλλος αντοχή. Τώρα έχει πάρα πολύ τρέξιμο, όμως δεν έχω κάποιο πρόβλημα».
Γιατί ο Άρης δεν πήρε ένα τίτλο;
«Αγωνίστηκα σε δύο τελικούς, τόσο το 2008 όσο και το 2010 κόντρα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Είχαμε καλή ομάδα και ήμασταν δεμένοι σαν σύνολο και έρχεται ο πρώτος τελικός στο Καυτατζόγλειο με τον Ολυμπιακό και πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε, όμως ξεκινάει ο αγώνας και ήμασταν κακοί. Μετά ήρθε ο Παναθηναϊκός, με τον κόσμο να έρχεται στην Αθήνα, ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήταν στο γήπεδο, όλοι θέλαμε να πάρουμε εκείνο το κύπελλο. Ας έμπαινε εκείνη η ευκαιρία του Νασούτι και κανείς δεν φανταζόταν τι θα συμβεί, ακόμη θυμάμαι αυτή την ευκαιρία, όποιος έβαζε πρώτος γκολ θα κέρδιζε, όμως τελικά ήμασταν εμείς αυτοί που χάσαμε».
Μπορεί ο Άρης να πάρει φέτος το Κύπελλο;
«Δεν πρέπει να λέμε ψέματα στον κόσμο, εμείς πρώτα πρέπει να “ανεβούμε” και άμα πάμε καλά στο Κύπελλο θα προσπαθήσουμε, όμως πρώτα από όλα είναι η άνοδος και μετά όλα τα υπόλοιπα». Θα τελειώσεις την καριέρα σου στον Άρη; «Αυτό θέλω να κάνω, να παίξω όσο μπορώ και μετά να βοηθήσω από κάποιο άλλο πόστο, αν φυσικά με θέλουν και στην ομάδα».
Για τον Σέρχιο Κόκε θέλεις να πεις κάτι;
«Το όνομα μόνο δεν μπορεί να παίξει μπάλα, ο Σέρχιο ήταν καλός παίκτης ήμασταν μαζί συμπαίκτες, ήταν αρχηγός και φανταστικός ποδοσφαιριστής αλλά η κατηγορία χρειάζεται τρέξιμο, δύναμη πίεση και δεν είναι εύκολο. Ο κόσμος τον αγαπάει, αυτό είναι σίγουρο όμως και αυτοί καταλαβαίνουν ότι δεν παίζει μόνο το όνομα μπάλα».
Τι σημαίνει Άρης;
«Είμαστε κάποιοι μέσα στην ομάδα που ξέρουμε τι σημαίνει Άρης, το καταλαβαίνουμε, το ζήσαμε και νιώθουμε μέσα μας τι σημαίνει, όμως τώρα πρέπει να το περάσουμε και στους υπόλοιπους, τους πιο μικρούς. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι 0-0 δεν υπάρχει σαν αποτέλεσμα στο «Κλεάνθης Βικελίδης», πρέπει να τους κερδίζουμε όλους ενώ εκτός έδρας θέλει δύναμη, κάθε μονομαχία κερδισμένη και να μαζέψουμε τους πόντους, πρέπει να ξεχάσουμε τι σημαίνει ήττα. Ο κόσμος καταλαβαίνει πότε προσπαθούμε και δε θα ανεχτεί λάθη και αποτυχία, αν γίνει κάτι στραβό θα πρέπει να “σκύψουμε” όλοι το κεφάλι κάτω, ο κόσμος δεν θα ανεχτεί λάθη».
Πώς σου φάνηκε το γήπεδο πέρσι;
«Για εμένα το είχα πει και θα το ξαναπώ και τώρα, το καλύτερο γήπεδο είναι το “Κλεάνθης Βικελίδης”, δεν αναφέρομαι στις υποδομές και την τεχνολογία, αναφέρομαι στο κλίμα που δημιουργείται όταν παίζεις μέσα και είναι γεμάτο. Δεν υπάρχει άλλη τέτοια έδρα, στενοχωριόμουν πέρσι που το έβλεπα άδειο, όμως καταλαβαίνω τον κόσμο απόλυτα, πάμε μαζί φέτος να το γεμίσουμε να φέρουμε τον κόσμο κοντά μας».
