Mε την υπ. αριθ. 8068/2014 απόφαση του, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, έβαλε μια νέα “ταφόπλακα” σε ότι αφορά την προσπάθεια υπαγωγής του Άρη στο άρθρο 99. Μάλιστα σε σχέση με την πρώτη αίτηση, αυτή δεν άνοιξε καν, μια και απορρίφθηκε εξαρχής ως αποσπασματική και προσχηματική!
Μάλιστα, όπως αναφέρει η απόφαση, η κίτρινη ΠΑΕ προσκόμισε “δολίως αναληθή στοιχεία” ενώ το δικαστήριο θεωρεί ότι δεν είναι βιώσιμη, μια και δεν υπάρχει σχέδιο βιωσιμότητας!
Συγκεκριμένα, το PRESSARIS σας παρουσιάζει μερικά από τα επίμαχα σημεία της απόφασης:
Ι. Συμπέρασμα απόφασης
Η εκ μέρους της αιτούσας αναγκαστική προνομιακή ικανοποίηση του Ελληνικού Δημοσίου και του ΙΚΑ, αλλά και η επιλεκτική και προνομιακή ικανοποίηση ορισμένων πιστωτών της, η αποσπασματική, επιφανειακή και χωρίς σχεδιασμό προσπάθεια εξορθολογισμού των οικονομικών της, η αποσιώπηση της πραγματικής της οικονομικής κατάστασης από το Δικαστήριο με την παράλειψη προσκόμισης επίσημων εγγράφων και αναλυτικής έκθεσης των εσόδων και των εξόδων της, η αναμφισβήτητη με την πάροδο των ετών συσσώρευση χρεών, σε συνδυασμό με όσα εκτέθηκαν ως άνω, αποδεικνύουν ότι δεν υφίσταται καμία απολύτως πιθανότητα, ότι κατόπιν συμφωνίας εξυγίανσης, η αιτούσα θα καταστεί βιώσιμη.
Η παρούσα προσπάθεια που επιχειρείται με την επίδικη αίτηση είναι αποσπασματική και προσχηματική, αφού αποσκοπεί αποκλειστικά στην διαγραφή των χρεών της αιτούσας προς τους τρίτους, πλην του Ελληνικού Δημοσίου και του ΙΚΑ, πιστωτές της, χωρίς πραγματική βούληση για μία τολμηρή αναδιάρθρωση σε κάθε επίπεδο, με κίνδυνο μάλιστα να συνεχίσει να λειτουργεί παρασιτικά σε βάρος όσων θα συνεχίσει ή θα αρχίσει το πρώτον σήμερα να συναλλάσσεται μαζί τους.
ΙΙ. Τεκμηρίωση απόφασης
… Ενόψει όμως των ως άνω αποδεδειγμένα πλασματικών εγγράφων στο ισολογισμό της αιτούσας, αποδεικνύεται, ότι η ως άνω παρουσιαζόμενη από την αιτούσα ανακριβής εικόνα των στοιχείων που εμφανίζονται στα επίσημα εμπορικά της βιβλία, δεν έγινε από αμέλεια της αιτούσας, αλλά αντιθέτως αποδεικνύεται ότι γίνεται εντέχνως, δολίως και με κάθε επιμέλεια από την αιτούσα, προκειμένου να παρουσιάσει αναληθώς στους τρίτους αλλά και στο Δικαστήριο, ότι οι ζημίες της είναι οι ανωτέρω αναφερόμενες, ενώ στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερες…
… Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι η αιτούσα, στο βάθος της δεκαετίας που μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα (σς. από την υπαγωγή της στο άρθρο 44), μολονότι εξοφλούσε σταδιακά τις παλαιές οφειλές της, εντούτοις δημιούργησε μέσα από μία συνεχιζόμενη κακοδιαχείριση των εκάστοτε διοικήσεων της, νέες διογκωμένες οφειλές με αποτέλεσμα σήμερα να αντιμετωπίζει εκ νέου, όπως ήδη προελέχθη, αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών της υποχρεώσεων.
Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου περί κακοδιαχείρισης της αιτούσας στα οικονομικά της, ενισχύεται κυρίως από το γεγονός ότι αυτή παρουσιάζει σήμερα πρόβλημα οικονομικής ρευστότητας, μολονότι ο κύκλος εργασιών της, βάσει των δημοσιευμένων οικονομικών της στοιχείων, ανερχόταν κατά το έτος 2009 σε 12.794.945,24€, το έτος 2010 σε 15.028.334,90€ και το έτος 2011 σε 6.131.727,48€, ο οποίος συγκρινόμενος με τον κύκλο εργασιών των ίδιων ετών των υπολοίπων ομάδων που συμμετείχαν στα πρωταθλήματα της superLeague, την κατέτασσε στο μέσο όρο αυτών…
… Από τα ανωτέρω συγκριτικά στοιχεία αποδεικνύεται ότι η αιτούσα είχε μέχρι τώρα όλες τις προϋποθέσεις για να επιτύχει την εξυγίανση της, εκμεταλλευόμενη υπέρ της την ευκαιρία που της δόθηκε με την προηγούμενη επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης στα πλαίσια υπαγωγής στο άρθρο 44 του ν. 1892/1990 και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των χρεών της, σε συνδυασμό με την ανοδική της πορεία στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και τις οικονομικές απολαβές που εξασφάλιζε λόγω των διακρίσεων της, πλην όμως δεν το έπραξε.
Βέβαια η πρακτική έχει δείξει ότι οι αθλητικές επιδόσεις στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου εξαρτώνται από τα έξοδα προσωπικού – ποδοσφαιριστών, τα οποία με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε υψηλότερα έσοδα.
Όμως η αιτούσα αποδείχθηκε ότι υπερέβη το μέτρο αυτό, καθόσον η ανάγκη διατήρησης των αθλητικών επιδόσεων την οδήγησε στην αλόγιστη και ανέλεγκτη (από τρίτο κρατικό φορέα) χρήση των εσόδων της για μεταγραφές πολύ ακριβότερων παικτών από όσες μπορούσε να αντέξει οικονομικά, με αποτέλεσμα την εξάλειψη κάθε κερδοφορίας της…
… Πρέπει να σημειωθεί ότι η αιτούσα δεν έχει εκπονήσει κάποιο συγκεκριμένο επιχειρηματικό πλάνο σε βάθος ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, το οποίο ενόψει των μεγάλων οφειλών της θα έπρεπε κατά την κρίση του Δικαστηρίου να εκτείνεται τουλάχιστον σε μια πενταετία, στο οποίο να επιχειρείται από αυτήν μία συνολική θεώρηση και ανασυγκρότηση της οικονομικής της κατάστασης, από την οποία να προκύπτει βάσιμα το οικονομικό όφελος από την εφαρμογή εκάστου μέτρου εξ αυτών στην επιχείρηση της, ώστε να καταστεί δυνατός ο έλεγχος από το Δικαστήριο, να αυτά τα μέτρα μπορούν να φέρουν ένα συγκεκριμένο οικονομικό αποτέλεσμα στην αιτούσα…
… Εν ολίγοις υποστήριξε η αιτούσα το άτοπο, ότι για μια ΠΑΕ, η οποία είναι απαλλαγμένη χρεών, είναι προτιμότερο αυτή να βρίσκεται στην FootballLeague από την SuperLeague, αλλά δεν εξήγησε περεταίρω για ποιο λόγο λοιπόν πασχίζουν όλες οι ΠΑΕ να προβιβαστούν στην Α’ Εθνική κατηγορία και να μετέχουν στο πρωτάθλημα της SuperLeague…
Αυτή προβαίνει επιλεκτικά, προνομιακά και αποσπασματικά στην μερική εξόφληση κάποιων από τους πιστωτές της, ήτοι, πέραν του Ελληνικού Δημοσίου και ΙΚΑ, κάποιων ποδοσφαιριστών της με την καταβολή σ’ αυτούς μεγάλων χρηματικών ποσών, χωρίς συγκεκριμένο επιχειρηματικό πλάνο, αδιαφορώντας πλήρως για την εξόφληση των απαιτήσεων κάποιων άλλων, σε βάρος των τελευταίων…
… Η αιτούσα δολίως απέφυγε να προσκομίσει κάποιο έγγραφο με τις συνολικές μηνιαίες ή ετήσιες καταβολές που οφείλει να πραγματοποιεί, διότι έτσι θα επιβεβαίωνε και η ίδια, την κρίση του Δικαστηρίου ότι αυτή δεν δύναται παντελώς, ενόψει του συνόλου των υφιστάμενων οφειλών και των ρυθμίσεων που τις συνοδεύουν, να έχει οικονομική ρευστότητα για να ανταπεξέλθει στις τρέχουσες λειτουργικές της δαπάνες…”
