Στις 4 Ιουλίου 2012 ο Άρης ανακοινώνει την συνεργασία του Μάκη Κατσαβάκη και στις 5 Ιουλίου υπογράφονται τα συμβόλαια… Ο Κατσαβάκης επιστρέφει στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο οκτώ χρόνια μετά την τελευταία φορά που είχε καθίσει και πάλι…
Ο Κατσαβάκης, τρεις μήνες και τέσσερις μέρες μετά την πρόσληψή του δεν άντεξε και πλήρωσε το… μάρμαρο, φεύγοντας από τον Άρη. Έναν Άρη που δεν έπεισε σχεδόν σε κανένα παιχνίδι που έδωσε, έναν Άρη που πλέον ψάχνει την αγωνιστική του ταυτότητα και έναν νέο προπονητή, ο οποίος αν μη τι άλλο θα μπορέσει να εμπνεύσει τους παίκτες του και τον κόσμο.
Ο Κατσαβάκης, προσπάθησε να φτιάξει μία ομάδα η οποία θα έπαιζε ποδόσφαιρο «σφιχτό» και θα μπορούσε σε μία τόσο δύσκολη χρονιά να σώσει εύκολα και χωρίς… ταχυπαλμίες την κατηγορία.
Προφανώς και κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Ο Άρης αντιθέτως ψάχνεται από την αρχή της σεζόν, προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να επιτεθεί και να αμυνθεί ορθολογικά, κάτι το οποίο δεν έκανε για διάφορους λόγους, τους οποίους ήρθε η ώρα να αναλύσουμε.
Τα πολλά συστήματα
Ο Μάκης Κατσαβάκης έψαξε να βρει ένα σύστημα το οποίο οι παίκτες του Άρη θα μπορέσουν να αφομοιώσουν και με βάση αυτό θα βελτιωθούν και θα κερδίσουν αποτελέσματα για την ομάδα. Αυτό όμως δεν συνέβη. Ο Σερραίος τεχνικός ξεκίνησε με το 5-3-2 στα φιλικά της προετοιμασίας και τα τρία στόπερ στην ευθεία, στη συνέχεια πήγε στο 4-4-2 με ρόμβο κι έπειτα 4-4-2 με πλάγιους χαφ και δύο κόφτες, για να παίξει τελικά στο πρωτάθλημα 4-3-3, με δύο αμυντικούς χαφ!
Ομολογουμένως κι αυτό από μόνο του ήταν ικανό να μπερδέψει τους ποδοσφαιριστές.
Οι αλλαγές στις θέσεις και τα… πειράματα
Μία ομάδα (όποια κι αν είναι αυτή) πρέπει να έχει ένα βασικό κορμό. Μία βασική εξάδα -επτάδα, σε συγκεκριμένες θέσεις, η οποία θα πλαισιώνεται και από τους υπόλοιπους οι οποίοι θα αλλάζουν αυστηρά και μόνο στις θέσεις που περισσεύουν. Ο Κατσαβάκης άλλαξε τους τερματοφύλακες της ομάδας, αφού στην αρχή ξεκίνησε ο Βελλίδης, ακολούθησε ο Διούδης και ξαναέπαιξε ο Βελλίδης.
Στα στόπερ, ο Παντίδος βγήκε και έδωσε τη θέση του στον Πουλίδο, ο οποίος στην αρχή λογιζόταν ως αμυντικός χαφ (ενίοτε όπου και να έπαιξε ήταν στόπερ). Στα πλάγια μπακ; Εκεί έγιναν πολλά και διάφορα…
Ο Γιαννίτσης έπαιξε (παρότι στόπερ) και δεξιά και αριστερά, ο Ασλανίδης επίσης, όπως και ο Καζναφέρης, ενώ στο ματς με την Κέρκυρα ο Μαργαρίτης έπαιξε αμυντικός χαφ! Στον άξονα ο Παπαστεριανός μία έπαιζε μία όχι, ο Νταμαρλής φάνηκε να κερδίζει θέση, ο Κοέλιο επίσης, ενώ ο Καπετάνος που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία παικτών, έπαιξε ακόμη και ως φορ και εξτρέμ!
Μπροστά ο Γκέσιος που αποκτήθηκε για καθαρός στράικερ έπαιξε τις περισσότερες φορές ως εξτρέμ, το ίδιο και ο Αγγελούδης, ενώ ο Κανούλας που είναι φορ σε παιχνίδι που η ομάδα έχανε και έπαιζε με παίκτη και παίκτες παραπάνω (μέσα στον Πανιώνιο), ήταν ο μοναδικός επιθετικός που υπήρχε στον πάγκο, αλλά παρέμεινε εκεί. Παράλληλα ο Σουνάς έπαιξε σε όλες τις θέσεις μεσοεπιθετικά, ενώ ούτε μία ευκαιρία δεν πήρε ο αρχηγός της πρωταθλήτριας Κ17 και ένας παίκτης για τον οποίο ουκ ολίγα καλά σχόλια έχουν ακουστεί, Παντελής Αντωνιάδης.
Γενικότερα ο Κατσαβάκης αντί να προσπαθήσει να βρει ένα σύστημα που να μπορεί να ανταποκριθεί το ρόστερ του Άρη, προσπάθησε να αλλάξει θέση στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του.
Η… φαγούρα των αποδυτηρίων
Το πιο σημαντικό ζήτημα που προέκυψε πάντως από την παρουσία του 59χρονου τεχνικού στον πάγκο του Άρη, ήταν δίχως άλλο το θέμα των αποδυτηρίων. Με το… καλημέρα ο Κατσαβάκης στην προσπάθεια να υπάρξει πειθαρχία στα αποδυτήρια και να… φρενάρει οποιοδήποτε πρόβλημα, έφτασε στο σημείο να χάσει τη μάχη με τους παίκτες.
Πέρυσι ο Άρης πήγε να το πληρώσει αυτό με τον Πρόμπιερζ, ο οποίος καρατόμησε πέντε παίκτες, οι οποίοι μάλιστα ήταν πρώτης γραμμής. Φέτος ο Κατσαβάκης τα έβαλε με πολλούς. Αρχικά με τον Καζναφέρη, τον οποίο πήγε να τελειώσει από την προετοιμασία και προφανώς τον «έχασε», όπως φάνηκε από την παρουσία του στα ως τώρα παιχνίδια.
Στη συνέχεια με τον Παπαστεριανό και με τον Βελλίδη, τους οποίους επανέφερε στην ομάδα, ενώ υπήρξαν και προβλήματα με τους Γκέσιο, Αγγελούδη, Γιαννιώτα. Ο Κατίδης αποτελεί παρελθόν είναι μια άλλη και τελείως διαφορετική περίπτωση…
Βέβαια, δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι παίκτες ένιωσαν ενοχλημένοι από τις… μπηχτές του προπονητή τους για την ελλιπή ποιότητά τους, σε σύγκριση με τους ποδοσφαιριστές του Πλατανιά, όπως και κάποιοι ήταν… ανακουφισμένοι από την παραίτησή του και ήδη έχουν πεισμώσει να αποδείξουν πως αξίζουν να φοράνε την κιτρινόμαυρη φανέλα, με τον Παπαζαχαρία να δίνει το σύνθημα στα αποδυτήρια. «Πάμε να το γυρίσουμε μόνοι μας…».
