Ο Άρης από το δεύτερο ημίχρονο στη Καβάλα μέχρι και σήμερα δεν παίζει το μπάσκετ που έπαιζε νωρίτερα στη χρονιά. Καταφέρνει ωστόσο να παίρνει αυτό που θέλει, τις νίκες, καλύπτοντας επαρκώς τις αδυναμίες του. Η πιο μεγάλη; Το αμυντικό ριμπάουντ.
Είναι απολύτως δικαιολογημένος ο Δημήτρης Πρίφτης να έχει παράπονα από τους παίκτες του στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού. Ο Άρης έχει κερδίσει τα τελευταία τέσσερα παιχνίδια με μονοψήφιες διαφορές (77-71 την Καβάλα, 77-76 την ΑΕΚ, 67-65 την Κηφισιά, 73-65 τον Απόλλωνα) και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στο ότι δίνει στον αντίπαλο εύκολα δεύτερες και τρίτες επιθέσεις.
Στα συγκεκριμένα τέσσερα (τελευταία) παιχνίδια οι αντίπαλοι του Άρη έχουν πάρει 45 επιθετικά ριμπάουντ, δηλαδή κάτι περισσότερο από 11 επιθέσεις τους ανανεώνονται! Είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός ειδικά όταν πρόκειται για κλειστά παιχνίδια που κρίνονται στο τέλος.
Το «αντίδοτο» για την αδράνεια στο ριμπάουντ είναι στα συγκεκριμένα παιχνίδια τα μεγάλα σουτ. Τέτοια μπήκαν στη Καβάλα από τον Μακ Νιλ, τέτοια έβαλε ο Κοέν και ο Πελεκάνος με την ΑΕΚ, ο Γουότερς και ο Μούρτος και με την Κηφισιά και με την Πάτρα. Δεν είναι όμως η λύση αυτή στο πρόβλημα και αυτό θα αναλυθεί διεξοδικά από τον Δημήτρη Πρίφτη εντός της βδομάδας και ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
