Η τιμωρία της Μπαρτσελόνα από τη FIFA με απαγόρευση μεταγραφών για δύο μεταγραφικές περιόδους και πρόστιμο 370.000 ευρώ καθώς και της Ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας με πρόστιμο 410.000 ευρώ για παράνομη εγγραφή ανήλικων ποδοσφαιριστών αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου για ένα φαινόμενο που διογκώνεται τα τελευταία χρόνια προσελκύοντας λόγω των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων νέους “παίχτες”.
Η FIFA τιμώρησε τους Καταλανούς για παραβίαση του κανονισμού μεταγραφών και ιδιαίτερα του άρθρου που απαγορεύει τη μεταγραφή ποδοσφαιριστών κάτω των 18 ετών από διαφορετική ήπειρο.
Όμως η εμπορία ανήλικων ποδοσφαιριστών κυρίως από χώρες της νότιας και κεντρικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας αποτελεί χρόνια πρακτική των μεγάλων ευρωπαϊκών κλαμπ στην Ισπανία, την Ιταλία και αλλού.
Στο σαφάρι για την αγορά ανήλικων ταλαντούχων ποδοσφαιριστών έχουν μπει δυναμικά τα τελευταία χρόνια ανώνυμα επενδυτικά κεφάλαια που ήδη έχουν πάρει την ονομασία “third party ownership” (τρίτα μέρη) και προκαλούν με τη δράση τους “πονοκέφαλο” στη FIFA, την UEFA και την FIFPro οι οποίες δηλώνουν ενοχλημένες, καταγγέλλοντας την ύπαρξη και τη δράση τους.
Το δανέζικο περιοδικό Sport Executive παρακολούθησε για ένα χρόνο τη δράση αυτών των επενδυτικών κεφαλαίων.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τόσο τα κλαμπ όσο και τα ανώνυμα επενδυτικά κεφάλαια κινούνται στη λογική της εξασφάλισης των δικαιωμάτων ενός νέου Μέσι ή Ρονάλντο σε πολύ μικρή ηλικία. Τα κλαμπ προκειμένου να γλιτώσουν το τεράστιο κόστος μεταγραφής ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή όπως συνέβη στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα με τον Νεϊμάρ και των ανώνυμων επενδυτικών κεφαλαίων προκειμένου να αποκομίσουν τα δυσθεώρητα οικονομικά οφέλη από την πώληση ενός ταλαντούχου ποδοσφαιριστή σ’ ένα μεγάλο κλαμπ.
Όσον αφορά το προφίλ των εταιρειών που ειδικεύονται στο εμπόριο ανήλικων ποδοσφαιριστών από φτωχές χώρες και φτωχές οικογένειες, οι περισσότερες έχουν ως βάση φορολογικούς παραδείσους όπως τα Νησιά Κέιμαν, οι Παρθένοι Νήσοι και το Κατάρ. Η επιλογή των χωρών αυτών είναι προφανής. Δεν εξασφαλίζουν μόνο τη φοροαπαλλαγή αλλά και την ανωνυμία των ιδιοκτητών που στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι πλουτοκράτες της Μέσης Ανατολής και Ρώσοι μεγιστάνες.
Ο ανταγωνισμός τους με τα κλαμπ οδηγεί στην αγορά ποδοσφαιριστών σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Λίγα χρόνια πριν οι ηλικίες ανήλικών ποδοσφαιριστών οι οποίοι αγοράζονταν ήταν μεταξύ 12-15 ετών αλλά στις ημέρες μας έχει μειωθεί το ηλικιακό όριο και κυμαίνεται από 9 έως 12 ετών.
Από τη μια αυτό συμβαίνει διότι αφενός οι υποψήφιοι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι φθηνότεροι και αφετέρου δεν ελέγχονται από το διεθνές σύστημα μεταγραφών της FIFA που σταματάει στα 12 έτη. Τα ανώνυμα επενδυτικά κεφάλαια στο διεθνές ποδόσφαιρο είναι σήμερα πιο ισχυρά από ποτέ. Σύμφωνα με μελέτη της εταιρείας KPMG τουλάχιστον 1100 ποδοσφαιριστές σε τοπ επίπεδο στην Ευρώπη έχουν παραχωρήσει τα δικαιώματα τους στα “τρίτα μέρη”, ενώ στην Βραζιλία το αντίστοιχο ποσοστό παικτών στην υψηλή κατηγορία αγγίζει το 90%.
Κάποιοι από όσους δεν επιλεγούν στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, αναζητούν τη τύχη τους αλλού.
Η Ελλάδα σε αυτό το στάδιο έχει αποτελέσει προορισμό. Διάσταση του φαινομένου απασχόλησε και το Ελληνικό ποδόσφαιρο το 2008 όταν αποκαλύφθηκε στις μικρές κατηγορίες σκάνδαλο με μη κοινοτικούς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν ως κοινοτικοί με πλαστά διαβατήρια.
*Πηγή – αναδημοσίευση: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
