Η νίκη ήρθε, όπως όλοι ευχόμασταν, με το πιο περίεργο σενάριο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Ο Κουέστα σταθερός, όπως ξεκίνησε τη χρονιά, «έβγαλε» τις ευκαιρίες των Αρκάδων.
Ο Εμπακατά από «μαύρο πρόβατο» στα μάτια των φιλάθλων, λόγω των τελευταίων εμφανίσεων του, τώρα MVP. Έσωσε την ισοφάριση πάνω στη γραμμή , δύο φορές, φάση που λογικά θα είναι στα highlights του φετινού πρωταθλήματος και σκόραρε για να «κλειδώσει» τη νίκη. Εμφάνιση τριών βαθμών και βάλε. Εξιλέωση για τον ίδιο και παρακαταθήκη για τον επόμενο προπονητή η εμφάνιση του.
Στην ουσία η νίκη ήρθε γιατί στις στιγμές του ο ΑΡΗΣ είχε τους κατάλληλος παίκτες να τελειώσουν τη φάση. Κι αυτή ήταν η διαφορά από τους αντιπάλους. Δεν έθελξε με την εμφάνιση στη Τρίπολη ο ΑΡΗΣ , αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Πόντοι να μαζεύονται στο σακούλι και πάμε για τη συνέχεια.
- Η ενδεκάδα του προπονητή θύμισε Αγρίνιο. Τρόμαξε ο κόσμος βλέποντας τον έναν αμυντικό χαφ. Αναμενόμενο, γιατί η ήττα έγινε με τέτοιο στήσιμο από τον Μπούργος. Αυτή τη φορά καμουφλαρίστηκε η έλλειψη του δεύτερου αμυντικού χαφ με τις κοντινές αποστάσεις μεταξύ των πέντε που έκαναν την γραμμή έξω από την περιοχή και τον Γκρέι μόνο του, μπροστά να κρατάει τους κεντρικούς αμυντικούς πίσω. Οι θέσεις των παικτών ,έτσι όπως εφαρμόστηκε το σύστημα, παρέπεμπε σε ένα 4-1-4-1 με πολλές βοήθειες και αλληλοκαλύψεις. Στο επιθετικό κομμάτι αυτού του συστήματος ο ΑΡΗΣ ήταν καλός. Επιτέλους κυκλοφόρησε τη μπάλα, έκανε κατοχή για να βρει χώρους και κέρδισε κατά κράτος σε ταχύτητα τους Αρκάδες. Εκεί που χανόταν η καλή εικόνα ήταν στη δύναμη και την πίεση στην άμυνα. Βρήκαν χώρους και έκαναν πολλές φάσεις οι αντίπαλοι κάτι που ανέδειξε για ακόμη έναν αγώνα την κακή συνοχή των παικτών και την απουσία αξιόπιστης δεύτερης λύσης για την ενδεκάδα, στη θέση του αμυντικού χαφ. Όλα αυτά ίσχυσαν μέχρι την αποβολή του Ματέο. Από κει και πέρα ταραχή, πανζουρλισμός, γιούρια για να κρατηθεί η νίκη. Εμπακατά, Φαμπιάνο, Μπράμπετς, Πίρσμαν, Ενκουλού, Μαζικού, Οντουμπάγιο, πήγαν να «στήσουν» αμυντική γραμμή και έγινε ο κακός χαμός. Ευτυχώς που έμενε λίγος χρόνος και δεν είχαμε εγκεφαλικά. Αυτό δεν ήταν ποδόσφαιρο και ελπίζω να μην υπάρξει τέτοια εμφάνιση στο μέλλον.
- Η ψυχολογία του Ματέο πρέπει να γίνει διατριβή. Ο παίκτης αντιδρά όπως οι πιτσιρικάδες στις αλάνες , που χωρίς λόγο θέλουν να φανούν μέσα από έναν ανόητο τσαμπουκά. Γιατί θυμήθηκε ο παίκτης ότι πρέπει να «φάει» το πόδι του αντιπάλου λίγο κάτω από το κέντρο ενώ δεν υπήρχε καμία απειλή; Πως γίνεται να παίζει και να έχει κάνει μία συμπαθητική προσπάθεια στο παιχνίδι, να αφήνει την ομάδα με δέκα παίκτες; Ακούσαμε όλα τα χρόνια της παρουσίας του εδώ, ότι πάντα υπήρχε ένα πρόβλημα που τον απασχολούσε. Τώρα τι καινούριο υπάρχει και πρέπει να ασχοληθούμε και μ ‘αυτό; Δεν ξέρω τι είναι πιο σημαντικό για την προσωπική ζωή και σκέψη του Ματέο, αλλά ο ΑΡΗΣ θέλει ανθρώπους που θα σκέφτονται μόνο την ομάδα. Αν κάθε φορά αντιμετωπίζει κάποιος πρόβλημα και θα ρισκάρει με τον τρόπο παιχνιδιού του το αποτέλεσμα ενός αγώνα, νομίζω ότι δεν μπορεί ο κάθε προπονητής να ασχολείται μ’ αυτά. Αλήθεια υπάρχει εσωτερικός κανονισμός στην ομάδα; Και αν ναι τι προβλέπει για τέτοιες συμπεριφορές παικτών και αποβολές τους; Just asking που λένε και κάτι άλλοι σε μια άλλη χώρα.
- Η νίκη μένει ως παράσημο, μικρό, στην ομάδα που μέσα από αλχημείες προσπάθησε και πέτυχε το στόχο της. Δυστυχώς δεν υπάρχει ολοκληρωμένη στελέχωση , μέχρι στιγμής, σε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας. Το καλύτερο ρόστερ των τελευταίων χρόνων έχει τρανταχτές ελλείψεις. Η δήλωση του προέδρου έγινε αλλά η πράξη δείχνει ότι δεν ισχύει. Ίσως στο μέλλον. Ο κ. Τερζής παίδεψε το μυαλό του για να εμφανίσει μία ομάδα που πρέπει να κερδίσει και να δώσει χρόνο για άλλες ακόμα κινήσεις. Το πέτυχε γιατί η ποιότητα των παικτών μας ήταν μακράν καλύτερη από των αντιπάλων. Τώρα θα παραδώσει την ομάδα στον νέο και μπαρουτοκαπνισμένο Άλαν Πάρντιου.
- Ο Άγγλος είναι ένας κλασσικός προπονητής της Premier League. Ξέρει να κάνει τη δουλειά του προπονητή με τους κανόνες του αγγλικού τρόπου. Εδώ είναι Ελλάδα. Είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε έναν άνθρωπο που θα δουλέψει με τα δικά του δεδομένα; Βλέπετε στην Αγγλία δεν υπάρχει το πιστόλι στον κρόταφο, όπως νομίζουμε ότι κάνουμε εδώ. Υπάρχει η αρχή, η αφομοίωση του συστήματος, οι κατάλληλοι παίκτες, ο χρόνος που πρέπει να δουλέψει η ομάδα πάνω στα δικά του πιστεύω κ.ο.κ. Αναγκαστικά θα πρέπει να αποδεχτούμε πολλά απ’ όσα μέχρι σήμερα ίσως και να μην γνωρίζαμε. Στο τέλος της ημέρας όμως πιστεύω ότι κάτι θα μείνει απ’ αυτή την παρουσία ενός τόσο έμπειρου και γνώστη του ποδοσφαίρου. Ας σκεφτούμε κι εμείς λίγο αγγλικά για να τον βοηθήσουμε να κάνει τον ΑΡΗ καλύτερο. Κατάσταση win-win.
