Όταν έγιναν οι εκλογές της ΕΟΚ ήμουνα μεταξύ αυτών που ανοιχτά τάχθηκα υπέρ της υποψηφιότητας του Βαγγέλη Λιόλιου. Πίστευα μέσα μου ότι για το καλό του μπάσκετ αλλά και του Άρη θα ήταν να εκλεγεί ο Πατρινός επιχειρηματίας για τρεις κυρίως λόγους . Ο πρώτος ότι θα καθάριζε όλους εκείνους που ήταν με την πλευρά του τέως αφεντικού της ομοσπονδίας . Ο δεύτερος ότι το δεξί του χέρι ήταν ο εκπρόσωπος του Άρη και ο τρίτος ότι σαν εκπρόσωπος ομάδας που δεν ανήκε στους δυο μεγάλους του Αττικού Λεκανοπεδίου είχε νοιώσει την αδικία σε κάποια παιχνίδια.
Μάλιστα η δήλωση του μετά την εκλογή του που απευθυνόταν στους διαιτητές ότι δεν θα ανεχθεί έστω και ένας νεαρός παίκτης να νοιώσει στο πετσί του την αδικία και να στεναχωρηθεί και συγχρόνως η τοποθέτηση του Νίκου Πιτσίλκα στην επιτροπή διαιτησίας (χαίρει της εκτίμησης μου ο Λαρισαίος πρώην διεθνής διαιτητής) με έκαναν ποιο αισιόδοξο ότι κάτι θα αλλάξει στους κόλπους των γκρί…
Ακόμη η αισιοδοξία μου έφθασε σε υψηλότερα επίπεδα με την εκλογή στην θέση του ταμία ( νευραλγικό πόστο) του Νίκου Ζεϊμπέκη . Ο αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης ήταν ο εκπρόσωπος του Αρη στο ψηφοδέλτιο του Πατρινού .
Όμως σύντομα και μετά απο λίγες αγωνιστικές κατάλαβα ότι άλλαξε ο Μανωλιός (στην περίπτωση αυτή Γιώργος ) και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς (βλέπε Βαγγέλης). Ειδικά στην διαιτησία τίποτε δεν άλλαξε(ειδικά για τον Άρη) αφού οι άνθρωποι του “σωλήνα” έμειναν και μάλιστα συνέχισαν να σφυρίζουν όπως και παλιά. Για να είμαι σωστός τρεις ομάδες είδαν να καλυτερεύουν τα πράγματα γιαυτούς ο Ολυμπιακός (απέκτησε ισονομία ως προς τον βασικό του αντίπαλο τον ΠΑΟ ) η ομάδα του προέδρου ο Προμηθέας και το Περιστέρι (ελέω Σπανούλη που μπορεί να υπήρξε σαν παίκτης μεγάλος όμως κάποιοι τον σπρώχνουν για να τον κάνουν και μεγάλο προπονητή ).
Σε πολλά φετινά παιχνίδια μάλωσα με φίλους μου που δίκαια μεν τα είχαν με τα σφυρίγματα των διαφόρων ρέφερι όμως πίστευα ότι δεν ήταν μόνο οι διαιτητές που διαμόρφωναν το αποτέλεσμα (εκεί που συμφώνησα ήταν στο πρώτο παιχνίδι στο Περιστέρι όπου οι ρέφερι αδίκησαν με αλλεπάλληλα ανάποδα σφυρίγματα τους κιτρινόμαυρους και διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα 100%).
Και ήρθε ο δεύτερος αγώνας με τους Περιστεριώτες και ο ορισμός και μόνο της Βάσω Τσαρούχα προβλημάτισε όλους μέσα στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο αλλά τότε θα έπρεπε ο ΑΡΗΣ να ζητήσει την εξαίρεση της κάτι που δεν έγινε .
Και δυστυχώς όλοι οι φόβοι επιβεβαιωθήκαν στον αγωνιστικό χώρο όπου η Τσαρούχα έπαιζε σαν ο έκτος παίκτης του Περιστερίου και έδειχνε ανοικτά το κόμπλεξ που έχει σε βάρος των κιτρινόμαυρων. Ένα από τα δημιουργήματα του “σωλήνα” έδωσε την νίκη στους φιλοξενούμενους και με την αναίτια διακοπή και την ψεύτικη δικαιολογία (είπε ότι κάποιος κάνοντας παγκόσμιο από τριάντα μέτρα την έφτυσε..) θέλει να στείλει τον ΑΡΗ στην τιμωρία και να παίξουν οι κίτρινοι κάποιο παιχνίδι κεκλεισμένων των θυρών…. Τόσο κακία και κόμπλεξ έδειξε το διαιτητικό παιδί του “σωλήνα” που είναι επικίνδυνη για την διαιτησία και το μπάσκετ .
Πάντως στον αγωνιστικό χώρο οι κιτρινόμαυροι παρά τις ελλείψεις βασικών παικτών (χωρίς ουσιαστικά σέντερ)πάλεψαν το παιχνίδι με την βοήθεια των 5500 φίλων τους (ένα ακόμη Sold Out) και θα έπρεπε να ήταν αυτοί οι τελικοί νικητές.
Περιμέναμε από τον λαλίστατο πρόεδρο της ΕΟΚ να κάνει μια δήλωση και να ζητήσει συγνώμη από τα νεαρά παιδιά του Άρη που είδαν να τους κλέβουν την νίκη και συγχρόνως να ζητήσει από την επιτροπή να στείλει μια και καλή την Τσαρούχα στο σπίτι της για να μην ταλαιπωρεί το άθλημα.
ΥΓ: Φίλε Νίκο Πιτσίλκα σαυτό το παιχνίδι και για να εξασφαλίσεις την δικαιοσύνη θα έπρεπε να βάλεις τον καλύτερο Έλληνα διαιτητή αυτήν την στιγμή (Πουρσανίδης ) μαζί με τον γιό σου και έναν ακόμη έμπειρο διαιτητή ).
** Το σχόλιο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ στο PRESSARIS είναι μια προσφορά του κορυφαίου ζαχαροπλαστείου ΑΜΟΡΕ!
