Ο κόσμος του Άρη δεν έχει γυρίσει ποτέ την πλάτη στην ομάδα μπάσκετ, την έχει στηρίξει με όποιον τρόπο μπορεί, αλλά, όπως φάνηκε και χθες δεν αντέχει πλέον να βλέπει αυτό το θέαμα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Κοινώς έχει ξενερώσει με την ομάδα κι έτσι δικαιολογείται η πολύ χαμηλή προσέλευσή του στον χθεσινό αγώνα με τον Κολοσσό. Το έδειξε τόσο εμφατικά χθες, δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μια άχαρη διαδικασία και σειρά αγώνων, αλλά οι φίλοι των κιτρινόμαυρων έχουν βρεθεί στο πλευρό της ομάδας σε πολύ πιο δύσκολες στιγμές.
Η εικόνα της και το γεγονός ότι φέτος έχει φτάσει στο σημείο να συμμετέχει στη φάση των πλέι άουτ έχει απογοητεύσει τους πάντες. Δεν μπορεί να αποτελεί… επιτυχία το γεγονός ότι ο Άρης δεν έχει… κίνδυνου υποβιβασμού, απλά είναι στα πλέι άουτ και “όλα καλά”;
Το πρόβλημα βέβαια είναι πολύ πιο μεγάλο και σύνθετο, απλά τη φετινή σεζόν αναδείχθηκαν πιο έντομα οι αδυναμίες, οι ελλείψεις και οι αστοχίες σε διάφορα επίπεδα. Φυσικά έχει ευθύνες ο Γιάννης Καστρίτης στον σχεδιασμό, αλλά ήταν αυτός που ανέβασε ένα επίπεδο την ομάδα.
Ξεκάθαρα οι ευθύνες είναι πρώτα διοικητικές. Η περίοδος… χάριτος της συνεισφοράς (δεν επιδέχεται αμφισβήτησης μέχρι ενός σημείου) των διαχειριστών Αρβανίτη, Ρουσιαμάνη, έχει εκπνεύσει.
Πρόσφεραν ουκ ολίγα, αλλά δεν είναι δυνατόν να διεκδικούν το… αλάθητο! Στα τελευταία παιχνίδια δεν ήταν καν παρόντες, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Τις ευθύνες τις αναλαμβάνεις με πράξεις…
Ο μπασκετικός Άρης θα βρεθεί με τη λήξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και θα πρέπει να ληφθούν πολύ σημαντικές αποφάσεις. Ζητείται όραμα!
Σε διαφορετική περίπτωση το άδειο Nick Galis Hall δεν θα είναι κάτι το ασυνήθιστο και σπάνιο…
