Ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης ανέλαβε πλήρως, κατά δήλωση του, την ευθύνη του Άρη. Πέρασε “μπροστά”, αν και τον σχεδόν ένα μήνα που ήταν στο τιμόνι ο Σίνισα Ντομπρασίνοβιτς (επιλογή του ίδιου με μεγάλο ρίσκο) είχε ενεργό ρόλο σε αποφάσεις που καθόρισαν το αγωνιστικό προφίλ του Άρη (μεταγραφές, φιλοσοφία προπόνησης κ.α.).
Με την προτροπή του στενού του περιβάλλοντος, αποφάσισε ότι τώρα δέκα “βήματα” πριν το τέλος και μετά τη “μαχαιριά” στη Δράμα, να βγει στην “πρώτη γραμμή” και να παίξει τα… ρέστα του, έχοντας το γενικό πρόσταγμα εντός του αγωνιστικού χώρου.
Ο ίδιος ποντάρει στο ότι ξέρει την ομάδα, αυτός την “έκτισε” για δεύτερη φορά, με το μπαράζ των αλλαγών τον Ιανουάριο, ενώ σε σχέση με τον Μαυροβούνιο είναι πιο έμπειρος και πλέον έχει (χωρίς να κρύβεται κανείς πίσω από το δάχτυλό του πια…) τον πλήρη έλεγχο.
Παραμένει άγνωστο και είναι ρίσκο, κατά πόσο η πλήρης ενεργοποίηση του στο αγωνιστικό, επηρεάσει την λειτουργία όλου του συστήματος στον Άρη, μια και είχε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων: τεχνικός διευθυντής, άμεσος συντονιστής της οικονομικής διαχείρισης του τμήματος, συνδετικός κρίκος με τον Άλεξ Κάλας και τα “μάτια” του στη Θεσσαλονίκη, διοικητικός συντονιστής ενός πολυπληθούς ποδοσφαιρικού τμήματος.
Δεν είναι τυχαία η αναφορά πολλών στον χαρακτηρισμό “one man show”. Παραμένει άγνωστο, κατά πόσο θα επηρεάσει την ομάδα ο χαρακτήρας του για τον οποίο υπάρχουν πολλές αναφορές και μαρτυρίες.
Αυτά όλα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όπου ο κόσμος του Άρη περιμένει από όλους πράξεις, ο Καλαϊτζίδης έχει τις τύχες της ομάδας στα χέρια του. Όπως είπαμε παίζει τα… ρέστα του, το παραδέχθηκε και ο ίδιος, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Την ίδια ώρα, όμως, ο Άρης παίζει τα… πάντα.
Το μήνυμα των οργανωμένων είναι σαφές, ένα μήνυμα που εκφράζει το 100% της οικογένειας του Άρη: η ομάδα από τη στιγμή που επέλεξε τον δρόμο της Γ΄ εθνικής, βρίσκεται σε ένα δρόμο χωρίς… γυρισμό. Μόνο η άνοδος (σε συνδυασμό με την εκκαθάριση) είναι ο τερματισμός. Άνοδος που πρέπει να επιτευχθεί με κάθε τρόπο και πάση θυσία, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που βρίσκονται στο τιμόνι.
Είναι το στοιχειώδες που οφείλουν να κάνουν όλοι όσοι έχουν τις τύχες του συλλόγου στα χέρια τους.
