Πολλές συζητήσεις για κάθε τι που αφορά τον ΑΡΗ μας. Πολλές απόψεις και κριτικές για κάθε κίνηση που γίνεται , ταράζει την καλοκαιρινή ραστώνη του ποδοσφαιρικού αρειανού κόσμου. Όλοι φταίγανε, όλοι φταίνε , όλοι θα φταίνε.
Ο αρειανός νόμος διαιωνίζεται στα χρονικό άπειρο , χωρίς να υπάρχει ημερομηνία λήξης. Είναι η κληρονομιά γενεών , που βλέποντας τα όνειρα να μην γίνονται πραγματικότητα , δημιούργησαν ένα νοσηρό και απίστευτα αρτηριοσκληρωτικό σύστημα οπαδικών απόψεων που μπορεί να διαλύσει κάθε προσπάθεια. Είναι η λεγόμενη «ψυχολογία της μάζας» που ενίοτε επηρεάζει το περιβάλλον που περικλείει. Σωστό ή λάθος λίγη σημασία έχει. Έχω απορρίψει αυτές τις λέξεις αντικαθιστώντας τες με τη λέξη «διαφορετικό».
Σέβομαι κάθε άποψη και κάθε κριτική γιατί κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλον, απόψεις υπάρχουν για τα πάντα, πόσο μάλλον για μια ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά σίγουρα μπορεί να ακούσω κάτι που θα οδηγήσει σε νέες σκέψεις και νέες οπτικές των γεγονότων. Είναι ωραίο συναίσθημα να ανοίγεις νέους ορίζοντες ορμώμενος από κάτι που είδες ή άκουσες.
Ο ΑΡΗΣ είναι έρωτας. Όλοι το ξέρουμε αυτό. Είναι η ατμόσφαιρα που σε συνεπαίρνει όταν μπαίνεις στο Χαριλάου. Ο ΑΡΗΣ είναι αυτό που λένε για τις γαλλίδες γυναίκες. Έχει το jene se qua. Αυτό που σε τραβάει κοντά του χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί.
Έχει τίτλους; Όχι. Έχει ομάδες πρωταθλητισμού; Όχι. Έχει τρανταχτές μεταγραφές; Όχι. Έχει γηπεδάρα; Όχι. Έχει κανέναν πρόεδρο που μπορεί να κάνει τα πάντα; Όχι. Έχει ακαδημίες που πρωτεύουν; Όχι. Τι έχει τελικά; Έχει τη φανέλα. Έχει το σήμα του θεού του Πολέμου.
Έχει την ομορφιά μιας καλλονής που την βλέπεις και κάνεις όνειρα. Μένεις στα όνειρα αλλά σημασία έχει ότι γεμίζεις. Νιώθεις. Παλεύεις. Ανεβαίνει η αδρεναλίνη. Ξυπνάς και κοιμάσαι με την προσμονή ότι κάτι καλό θα γίνει. Όταν βλέπεις την κίτρινη φανέλα να βγαίνει από την φυσούνα ξεχνάς τα πάντα. Είναι αξεπέραστος έρωτας. Δεν τελειώνει ποτέ. Όσα χρόνια κι αν περάσουν. Γιατί απλά δεν μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Είμαστε ΑΡΗΣ. Δεν γίνεται αλλιώς.
Να ασχοληθώ με τα τελευταία νέα της ομάδας; Δεν υπάρχει περίπτωση. Οι μεταγραφές θα φανούν στο γήπεδο. Αν μπορούν είμαστε εντάξει. Αν δεν βγουν , μια από τα ίδια. Ο έρωτας θα παραμείνει ζωντανός και ενεργός. Ποιος μπορεί να μας τον πάρει; Ο πρόεδρος; Δε νομίζω. Κάνει ότι μπορεί για να υπάρχει μέσα στο κόλπο του ποδοσφαίρου. Οι αντίπαλοι του , για τα ελληνικά δεδομένα , είναι κολοσσοί. Για να τους φτάσει κάνεις πρέπει να έχει πολλά και να τα διαθέσει για την ομάδα. Δεν είμαστε τόσο τυχεροί ώστε να έχουμε έναν τέτοιον ιδιοκτήτη. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ποιον έχουμε. Η δικιά μου ανάγκη είναι να βλέπω τον ΑΡΗ. Να νιώθω ΑΡΗ. Να έχω τις καλές και τις κακές στιγμές του ως ανάμνηση ώστε να λέω ότι το είδα, το έζησα.
Ο ΑΡΗΣ της καρδιάς μου είναι το κομμάτι που δεν θα γεράσει ποτέ. Που θα είναι όπως η πρώτη φορά όταν καταλαβαίνεις ποιος είσαι και τι κάνεις. Είναι τόσο δυνατό αυτό το δέσιμο που κανένας και τίποτα δεν μπορεί να κόψει αυτή την νοητή κίτρινη κλωστή που ενώνει τον έναν με τον άλλον και κρατάει μια μάζα σε εγρήγορση. Η παραδοχή αυτής της εξάρτησης λύνει οτιδήποτε σε κρατάει κλεισμένο σε δικαιολογίες. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να σε διαλύσει αλλά μπορεί και να σε εκτοξεύσει. Γιατί ο έρωτας δεν έχει αρχή και τέλος. Είναι κι αυτός ΑΡΗΣ.
Τα ποδοσφαιρικά θα μας απασχολήσουν οσονούπω. Θα έχουμε όλο τον καιρό να τα λέμε. Η ομάδα είναι σε φάση προετοιμασίας, αναμένεται περαιτέρω ενίσχυση σε θέσεις που υπάρχει η ανάγκη απόκτησης παικτών.
Το ζήτημα είναι να προκύψει κάτι ελπιδοφόρο για να μπορούμε να ονειρευόμαστε. Πόσο έτοιμη θα είναι η ομάδα για το πρώτο παιχνίδι; θα το δούμε στο γήπεδο.
Καλά τα σχέδια επί χάρτου, όλα όμως φαίνονται στην εφαρμογή τους. Θα κάνουμε υπομονή. Μήπως έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο;
