Ο Άρης γιόρτασε πρόωρα τα γενέθλια του, μια βδομάδα πριν, ετοιμάζεται να σβήσει τα 105 του χρόνια στην καλύτερη συγκυρία της τελευταίας πενταετίας. Το εμφατικό 5-0 επί του Απόλλωνα Σμύρνης ήταν το καλύτερο δώρο για τους φιλάθλους του Άρη, που ήπιαν ουκ ολίγα πικρά ποτήρια όλα αυτά τα χρόνια, βρίσκεται σε απόσταση βολής από τον Ατρόμητο και μπορεί με αυτόν τον αγωνιστικό ρυθμό να βγει με εντυπωσιακό τρόπο στην Ευρώπη, στην πρώτη χρονιά της “επιστροφής”.
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη
Μόνο χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει αυτός ο Άρης, μια ομάδα που ομορφαίνει το… τσαλακωμένο και με πολλές παθογένειες ελληνικό πρωτάθλημα, στέλνοντας υγιή μηνύματα στους… δήθεν. Σ’ ένα Σαββατοκύριακο, όπου κυριάρχησαν αποκρουστικές εικόνες, όπως αυτές των επεισοδίων στο Αγρίνιο ή εκείνες στο ΟΑΚΑ, σε μια αγωνιστική περίοδο, όπου το αφήγημα της εξυγίανσης δεν πείθει ούτε τον πιο πιστό υποστηρικτή της, ο Άρης εξέπεμψε υγεία και ομορφιά, από τις κερκίδες μέχρι τον αγωνιστικό χώρο.
Θα χρησιμοποιήσουμε κάποιες εύστοχες ατάκες του Γιώργου Χελάκη σε ραδιοφωνική του συνέντευξη που θα μπορούσε να περικλείσει πολλά νοήματα: “Ο Άρης θα είναι πρωταγωνιστής του χρόνου. Είναι ευεργεσία για το πρωτάθλημα να είναι ψηλά μια ομάδα με τον κόσμο του Άρη. Είναι θεαματική ομάδα. Είναι καλή ομάδα και παίζει καλό ποδόσφαιρο”. Τόσο απλά, τόσο κατανοητά και ξεκάθαρα.
Σ’ ένα πρωτάθλημα με “σημαδεμένη τράπουλα”, με… αναθέσεις νικητών και φοβερό παρασκήνιο, όπου αλλάχθηκαν απλά τα… κλειδιά της παράγκας, ο Άρης “εξηγεί’ με τόσο πειστικό τρόπο ότι μπορεί να υπάρξει ελπίδα.
Ποιοτικό ρόστερ (ειδικά από το κέντρο και μπροστά…), προπονητής που άντεξε στα δύσκολα και δικαιώνεται με την δουλειά και την επιμονή του, κόσμος που παραδίδει μαθήματα… Ένας Άρης που κερδίζει καθημερινά, όχι μόνο τους φιλάθλους του, αλλά και τους λεγόμενους ουδέτερους και “τρίτους”. Βαδίζει στον δρόμο της υπερηφάνειας και της αξιοπρέπειας και ετοιμάζεται να ξαναζήσει Ευρωπαϊκές βραδιές, να γίνεται καλύτερος, να αναπτύσσεται…
Σε ατομικό επίπεδο, ο Κουέστα είδε το παιχνίδι ως θεατής, χωρίς να πληρώσει εισιτήριο. Βαλεριάνος και Τζανακάκης προσπάθησαν πολύ, με τον πρώτο να δείχνει ότι ήθελε να κάνει παραπάνω πράγματα, λόγω και της κλήσης του στην Εθνική. Ανίκητο δίδυμο Βέλεθ και Ροζ, με τον Γάλλο να “εξηγεί” κάθε φορά γιατί πρέπει να μείνει στην ομάδα.
Ο Σιώπης σταμάτησε να τρέχει λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο για την Εθνική, ο Ματίγια με τα στημένα του δίνει το παραπάνω. Ο Λάρσον είχε ευκαιρίες, ήταν φλύαρος, θα μπορούσε να πετύχει γκολ. Ο Γκαρσία με την σειρά του δημιούργησε κινδύνους, άξιζε κι αυτός ένα γκολ. Ο Τόνσο κατέδειξε για ποιο λόγο επέμενε ο Παντελίδης, ενώ για τον Ντιγκινί δεν χρειάζονται λόγια. Τα δυο του γκολ, η παρουσία του και η συνολική προσπάθεια του, τον κατατάσσουν στις κορυφαίες μεταγραφές του Άρη.
Οι αλλαγές βοήθησαν σημαντικά. Ο Μαρτίνες με το πείσμα του έδωσε πάσα “πάρε-βάλε” για το 3-0, ο Γιουνές πέτυχε “σεντερφορίσιο” γκολ, ο Φετφατζίδης πέτυχε το πρώτο του γκολ με τα κιτρινόμαυρα. Τεράστιο πλεονέκτημα του Άρη, ότι έχει την δυνατότητα να διαθέτει τέτοιες “αλλαγές”, μεγάλο ψυχολογικό πλεονέκτημα τα γκολ για τους “Φέφτα”, Γιουνές, Τόνσο!
Τα καλύτερα έρχονται…
ΥΓ1: Σημαντική η διαχείριση του αγώνα όλη την εβδομάδα. Ο Παντελίδης μίλησε για “δύσκολα” παιχνίδια, σε ότι αφορά την προσέγγιση του αντιπάλου και ο Άρης παρουσιάστηκε απόλυτα σοβαρός και υποψιασμένος.
ΥΓ2: Η νίκη άφησε σε δεύτερη μοίρα τον διαιτητή Λάμπρου, έναν… κλασσικό Έλληνα ρέφερι. Σωστά καταλόγισε το πέναλτι στο 7ο λεπτό, αυτό προφανώς τον… επηρέασε για να μη δώσει και δεύτερο πεντακάθαρο πέναλτι υπέρ του Άρη στο 15ο λεπτό σε ανατροπή του Λάρσον. Τι κακό κ αυτό; Γενικώς έχασε πολλές φάσεις παρότι είχε καθαρό οπτικό πεδίο.
ΥΓ3: Η έξοδος του Άρη στην Ευρώπη επιβάλλει μεγάλες βελτιώσεις-αλλαγές στις συνθήκες και στην οργάνωση των υπηρεσιών του γηπέδου. Εικόνες και καταστάσεις ταλαιπωρίας των φιλάθλων, με ουρές και καθυστέρηση, θα πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν…
