Η διαχείριση μετά το τέλος της περσινής σεζόν απαιτούσε προσεκτικές κινήσεις, χειρισμούς ανάλογους με το βαρύ κλίμα που δημιουργήθηκε από την απώλεια του κυπέλλου.
Toυ ΤΑΣΟΥ ΠΑΚΛΑΤΖΗ
Η διοίκηση είχε μπροστά της …ανηφόρα, αρχικά να ξεπεράσει τους κραδασμούς αμφισβήτησης απόρροια της απογοήτευσης που δικαιολογημένα επικρατούσε, ενώ την ιδία στιγμή θα έπρεπε να αλλάξει το μομέντουμ.
Ομολογουμένως η διοίκηση Καρυπίδη είχε και έχει αρκετά μέτωπα ανοιχτά. Στο αγωνιστικό κομμάτι έγινε το ξεσκαρτάρισμα που επιθυμούσε ο Μάντζιος κρατώντας το βασικό κορμό πλην του Φαμπιάνο. Ο προπονητής του Άρη γνωρίζοντας τα δεδομένα της ομάδας ποντάρει στην ομοιογένεια, ωστόσο τα κενά για ένα αξιόμαχο ρόστερ απαιτούν στοχευμένη ενίσχυση.
Οι ποδοσφαιριστές που ήδη αποκτήθηκαν έχουν τα βιογραφικά για να αποτελέσουν κινητήριους μοχλούς, δίνοντας την ποιότητα που δεν είχε ο Άρης στο νευραλγικό χώρο του κέντρου και στα φτερά.
Κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί η φετινή χρονιά και που θα κάτσει η «μπίλια» με την ολοκλήρωση της μεταγραφικής περιόδου. Το σίγουρο είναι πως η έλευση μιας πεντάδας παικτών σε θέσεις που η ομάδα έχει άμεση ανάγκη, αποτελεί το επόμενο στοίχημα.
Ο Άρφης έχει καταφέρει να αλλάξει σ΄ ένα βαθμό την ψυχολογία των φιλάθλων, όμως είναι αναγκασμένος να φέρει εις πέρας αυτό που άρχισε έστω και αργά.
Ο επόμενος κύκλος ανακοινώσεων στο παζάρι των μεταγραφών δεν θα αργήσει. Διαφαίνεται ότι θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, αν και ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο χρόνος!
Παράλληλα, γνωρίζοντας τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στα του ελληνικού ποδόσφαιρου, ο βαθμός δυσκολίας μεγαλώνει…
Δεν υπάρχουν σενάρια, μόνο η απτή πραγματικότητα. Το ενδεδειγμένο και αποτελεσματικό αντίδοτο είναι η ποιότητα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Άρης απέχει από το παρασκήνιο, όμως δεν θα αποδεχτεί καμία μοίρα, προϊόν άλλων επιλογών στο βωμό της … κάθαρσης που πολλοί ευαγγελίζονται.
Με την υπάρχουσα εικόνα ο Άρης δείχνει να αναβαθμίζεται αγωνιστικά. Η ομάδα θα ξαναμπεί στο χορτάρι στις 18 Αυγούστου για επίσημο παιχνίδι. Μπορεί να υπάρχει ακόμα θυμός και απογοήτευση, όμως η ζωή δεν σταμάτησε στις 25 Μαΐου.
