Νέος σχολιογράφος blog-ΑΡΗ με ξεχωριστό τρόπο την κιτρινόμαυρη επικαιρότητα. Ξεχωριστό κι ανατρεπτικό το… προσωνύμιο του: Χιούι! Μέσα από το PRESSARIS θα καταθέτει τις δικές απόψεις. σκέψεις, προβληματισμό! Μείνετε συντονισμένοι…
—————————————————————————————————————————————————————————–
“Μην αγαπάς την ομάδα σου στην νίκη. Στην ήττα στήριξε, στην στραβή, στο ανάποδο αποτέλεσμα ή στην ζόρικη περίοδο”.
Δεν θυμάμαι αν το παραπάνω μου το είπαν ή το διάβασα κάπου, αλλά θα πήγαινα να το γράψω, κάποιο βράδυ, σε κάποιον τοίχο, γύρω απ’ το Χαριλάου! Όχι πως πολλοί δεν το ζήσαμε, κάνοντάς το πράξη, σε αποτελέσματα της μιας βραδιάς ή σε αποτυχίες περιόδων ολόκληρων, αλλά είναι και αυτοί, λίγοι οι πολλοί, που χρειάζεται να το διαβάζουν συχνότερα…
Τα δεδομένα
Υπήρχαν, πριν το παιχνίδι, συγκεκριμένες απουσίες. Κυριότερες αυτών κρίνονται τα δύο εξτρέμ, Μαντσίνι και Καμάτσο. Κάπως έτσι, η ποδοσφαιρική ιδέα του κόουτς ήταν να γίνει μία “έκπληξη” στην εντεκάδα, με τον Εμπαγκατά σε ρόλο δεξιού χαφ ή εξτρέμ, αν προτιμάτε. Με την επιλογή αυτή, θωρακίζονταν σε μεγάλο βαθμό ο Άρης από την, στα χαρτιά τουλάχιστον, ισχυρή αριστερή πτέρυγα του αντιπάλου και κρατούσε στον πάγκο, ως εναλλακτικές, τους Πάλμα, Μανού, μαζί με τον Γκρέι που, μαθηματικά, θα αντικαθιστούσε τον Ζερβίνιο, στην ροή του ματς. Στο φορ είναι καθαρά ζήτημα αντοχών, τώρα που μιλάμε. Στις υπόλοιπες επιλογές, η τακτική προσέγγιση ήταν αυτή που οδήγησε στην αλλαγή που προαναφέρθηκε.
Τούτων δοθέντων, ξεκίνησε το παιχνίδι και εξελίχθηκε σε έναν βαθμό, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, στο σημείο που έλεγες ως παρατηρητής που γνωρίζει και ενδιαφέρεται για την ομάδα πως “πατάμε καλά σήμερα”. Υπήρχε τακτική προσήλωση, συνεργασία, συγκέντρωση σε υψηλό βαθμό σε πνευματικό επίπεδο, σωστές εναλλαγές της μπάλας και μέσα σε αυτά δύο σημαντικές ευκαιρίες, με κρισιμότερη αυτήν του μη “σπασίματος” της μπάλας από Ιτούρμπε σε Ζερβίνιο. Με τα “αν”, όμως, δεν γράφεται ιστορία, αλλά με τα “όταν”.
Η θεωρία, για κάποιον τρίτο, έλεγε πως, αφού η ισορροπία κυριαρχούσε και το ημίχρονο βγήκε με σβηστό 0-0 με ευκαιρία για 0-1, ο Άρης θα ήταν αυτός που σου “έδειχνε” πως θα έχει την ευκαιρία του. Ειδικά με την διαφαινόμενη ενίσχυση, που θα προσέδιδε επιθετικότητα. Στην κουβέντα μας, κάπου στο δεύτερο ημίχρονο, επισημάνθηκε αυτή η αισιοδοξία, με μόνη παρατήρηση τον απρόοπτο παράγοντα.
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
Σε ένα παιχνίδι ισορροπιών, σχεδόν αλληλοεξουδετέρωσης, πάντα λες πως “στο γκολ θα κριθεί”, άρα ζητάς να προηγηθείς. Αφού το τακτικό πλάνο του “μηδέν στο ημίχρονο” απέδωσε, ζητούνταν το επόμενο. Αυτές, οι λεπτομέρειες, μέχρι να προκύψει το ζητούμενο, το σκορ, μπορεί να είναι φάσεις, συμπεριφορές και όχι απαραίτητα λάθη ατομικά.
Δύο περιπτώσεις, δύο συμβάντα, έδειξαν πως θα έπαιζαν τον ρόλο τους. Η πρώτη ήταν η… μανούρα, ο τσαμπουκάς μεταξύ πολλών παιχτών, στο τέλος του ημιχρόνου, με αφορμή ένα δυνατό μαρκάρισμα του Ετεμπό. Ο Ιτούρμπε πρωταγωνίστησε. Πήρε κίτρινη κάρτα. Οι περισσότεροι προβλέψαμε την αλλαγή, που έγινε. Το καθαρό μυαλό πάντα παίζει ρόλο σε τέτοια ματς, αυτό αναζητείται συνολικά και ατομικά και ο παίχτης έδειξε να θολώνει. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η αγωνιστική συμπεριφορά του Παραγουανού που, συνεπικουρούμενος απ’ τον Ματέο, κρατούσε ψηλά τον αντίπαλο είναι η άλλη μισή και αυτή η αγωνιστική εξίσωση δεν βρέθηκε στον αντικαταστάτη, με αποτέλεσμα να “χαθούν μέτρα”.
Επόμενη, για εμένα, κομβική στιγμή υπήρξε το ακυρωθέν γκολ του Παναθηναϊκού, μέσω VAR. Θέλω να είμαι τίμιος με την συνείδησή μου και να προλάβω το ενδεχόμενο μελλοντικής, αντίστοιχης σε βάρος μας απόφασης. Την θεωρώ διαιτητικό λάθος ή σωστότερα, τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά. Αν η φάση γίνονταν υπέρ μας, θα έβγαινα από τα ρούχα μου. Ξέρω διαχρονικά τον Παναθηναϊκό, δεν τον μαθαίνω τώρα. Δεν είναι παραδοχή απέναντι σε μια απ’ τις πλέον ύπουλες και υπεύθυνες για το ποδοσφαιρικό χάλι της χώρας ομάδες. Είναι η οπτική μου για το ποδόσφαιρο, απλά. Στο σημείο αυτό, η ομάδα του Γιοβάνοβιτς “πίστεψε”. Είδε πως μπορεί, ενώ τίποτα δεν πρόδιδε κάτι τέτοιο ως τότε. Δεύτερο κομβικό σημείο, λοιπόν.
Θέμα συμπεριφοράς
Λένε πως, το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών. Μία αδράνεια, μία λάθος απόφαση, μία ατομική συμπεριφορά, έχει συνέπειες. Μία πάσα που δεν έγινε, ένα μαρκάρισμα που έγινε σε λάθος τόπο και χρόνο, ένα άλλο που χάθηκε. Εδώ, συνέβησαν και τα τρία, μέσα σε 90+ λεπτά. Απ’ την λάθος απόφαση του Ιτούρμπε, σε αυτή του Οντουμπάγιο και σε συνέχεια του, πιο κοντινού στον Σπόραρ, Νταμπό. Η ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, που βρίσκεται στο στάδιο της αναζήτησης του καλού προσώπου και που λειτουργεί ως τέτοια, ομάδα δηλαδή, τα λαμβάνει ως λάθη όλων.
Είναι σημαντικό το σημείο που βρισκόμαστε, ώστε να μην περνάμε στο προσωπικό ανάθεμα. Αυτό, τουλάχιστον, γίνεται από εμένα, κόντρα σε… πληκτρολόγια ή όψιμους YouTubers! Οι πολλοί είναι με το αποτέλεσμα, εγώ τάσσομαι με την συμπεριφορά. Η δεύτερη, θα φέρει το πρώτο, ενώ το ανάποδο όχι. Η στιγμιαία συμπεριφορά του γκολ ήταν, σχεδόν, καρμπόν με αυτό της Α.Ε.Κ. Αμαρκάριστος παίχτης, στο δεύτερο δοκάρι. Απαράδεκτο ως επαναλαμβανόμενο γεγονός. Το δις εξαμαρτείν, ουκ… ομάδας σοφής, που διεκδικεί στόχους.
Υπό αυτά τα γεγονότα, είναι μία σκληρή ήττα, στο χρονικό σημείο που αυτή προέκυψε. Είναι μέρος της διαδικασίας, όμως, που θέλει να προκύπτουν σκληρά αποτελέσματα, μέσω των οποίων θα προκύψει η επόμενη, ισχυρή σε προσωπικότητα, ομάδα. Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε, της ωρίμανσης μέσω των λαθών. Ίσως και πολλών. Ίσως και αλλεπάλληλων. Πρέπει να μάθεις να ζεις με την συνθήκη και να προχωράς παρακάτω. Ως οπαδός, δυσκολεύομαι να διαχειριστώ αποτυχίες μεν, αλλά ως οπαδός του Άρη μέσα από τέτοιες ενίσχυσα την αγάπη και την στήριξή μου στην ομάδα.
Αντί επιλόγου
Πριν από μία εβδομάδα, έχοντας παρακολουθήσει την νίκη με τον Ιωνικό, στάθηκα στην ελπιδοφόρα εμφάνιση του Ετεμπό. Παίχτης με πολλά προσόντα, που πρόσθεσε και τα ηγετικά χαρακτηριστικά χτες. Κομβική η θέση και φαίνεται να έρχεται ισορροπία, έστω και αργά. Η φανερή, ειδικά στο 2ο ημίχρονο, βελτίωση του Νταμπό δίπλα του, μπαίνει στα θετικά.
Η απόδοση Ματέο, Εμπαγκατά, η συνέπεια στις καλές εμφανίσεις από Μαζικού, ο τρίτος αξιόπιστος όπως δείχνει στόπερ, Ενκουλού, που προστέθηκε στο σύνολο είναι κι άλλα καλά δείγματα. Γενικά, μπορεί μία στραβή μέρα να σου φτιάξει το μέλλον αν την μελετήσεις σωστά.
Αυτό, το μέλλον, αν και πολλοί θα μιλήσουν για 4, 5 ή και 6 επόμενα ματς, έχει έναν αγώνα. Την επόμενη Κυριακή, έρχεται ο Ο.Φ.Η. στο Χαριλάου και είναι μία αφορμή για νίκη. Αυτό προέχει. Το επόμενο βήμα, μονάχα. Οι τρεις πόντοι, ανεξαρτήτως συνθηκών. Κάθε τρίποντο θα προσθέτει ηρεμία και χρόνο για δουλειά, βελτίωση και κάλυψη του χαμένου εδάφους. Αυτό είναι το μακροπρόθεσμο ζητούμενο, και απαιτεί καθαρό μυαλό. Κάνε την ζωή σου εύκολη, Άρη.
Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2022
“ο Χιούι”
