Σε μια εντυπωσιακή τελετή, με συγκινητικές και εμπνευσμένες ομιλίες, η τάξη του 2023 μπήκε στο Hall of Fame, με τις μορφές των Γκρεγκ Πόποβιτς, Ντιρκ Νοβίτσκι, Πάου Γκασόλ, Τόνι Πάρκερ, Ντουέιν Γουέιντ αλλά και της Μπέκι Χάμον να ξεχωρίζουν.
Ο 74χρονος «Ποπ» συγκινήθηκε όταν μίλησε για την οικογένειά του, με την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του. «Έχω κι εγώ οικογένεια. Ο κόσμος νομίζει πως έχω μόνο το μπάσκετ. Όμως το μπάσκετ δεν μας προσφέρει αγάπη», είπε ενώ αναφέρθηκε στην χρυσή ομάδα των Σπερς που έφτιαξε. «Είχα έναν μικρόσωμο Γάλλο (σ.σ. Πάρκερ), έναν Αργεντινό (σ.σ. Τζινόμπιλι) και έναν κολυμβητή (σ.σ. Ντάνκαν). Κοιτάξτε πού είμαστε όλοι τώρα! Ποιος να το πίστευε! Αυτό το ταξίδι ήταν απίστευτο!», ανέφερε.
«Θέλω να κάνω μια ειδική αναφορά στους πρώτους Ευρωπαίους που ήρθαν εδώ και το ρίσκαραν. Ερωτεύτηκα το μπάσκετ το 1992, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Ήμουν 12 ετών και μου άλλαξε η ζωή. Η Dream Team μάς έδειξε πώς πρέπει να παίζεται το άθλημα», είπε ο Πάου Γκασόλ, που έκανε ειδική αναφορά στον αδικοχαμένο Κόμπι Μπράιαντ. «Δεν θα ήμουν εδώ χωρίς εσένα, αδερφέ μου. Θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να ήσουν εδώ μαζί με την Τζίτζι σήμερα. Μου λείπετε και σας αγαπώ», τόνισε.
Ο Τόνι Πάρκερ έπλεξε το εγκώμιο του Πόποβιτς τονίζοντας πως «… στην καριέρα μου όλα άρχισαν με εκείνον. Με έριξες στα βαθιά στα 19 μου, είσαι ο δεύτερος πατέρας μου. Μου έλεγαν ως τότε είσαι πολύ κοντός, πολύ αδύνατος, αλλά τώρα είμαι εγώ αυτός που γελάω. Ποτέ δεν περίμενα ένα τέτοιο ταξίδι, γι’ αυτό, να κάνετε μεγάλα όνειρα». Επίσης αστειεύτηκε για τον Πάου Γκασόλ και την πανίσχυρη Ισπανία που του στέρησαν τόσα μετάλλια σε διοργανώσεις εθνικών ομάδων. «Κάποιες φορές εύχομαι να μην είχε γεννηθεί», είπε προκαλώντας τα γέλια στο ακροατήριο.
Ο Ντιρκ Νοβίτσκι χαρακτήρισε ύψιστη τιμή και ιδανικό κλείσιμο της μπασκετικής του πορείας την είσοδό του στο Hall of Fame, ενώ δάκρυσε όταν αναφέρθηκε στους γονείς του. «Όσα κάνατε για μένα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Αν καταφέρω να γίνω το μισό του καλού γονέα που ήσασταν εσείς για μένα, θα είμαι ευτυχισμένος», είπε.
Ο Ντουέιν Γουέιντ με τη σειρά του τόνισε: «Πάντα πίστευα στη σκληρή δουλειά, έβαζα κάτω το κεφάλι και είχα ανοιχτά τα αυτιά μου. Είχα ένα όνειρο και δεν ήθελα τίποτα να μπει στη μέση. Ήθελα να δουλέψω όσο απαιτούταν για να έχω την ευκαιρία να γίνω όσο σπουδαίος μπορούσα».
Η Μπέκι Χάμον αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να γίνει δεκτή ως προπονήτρια και ευχαρίστησε τον Γκρεγκ Πόποβιτς. «Ξέρω πως δεν ήθελες απλώς να δείξεις θαρραλέος όταν με προσέλαβες. Άλλαξες την πορεία της ζωής μου και τόσων άλλων κοριτσιών και γυναικών. Όσες φορές στη ζωή μου άκουγα ‘όχι’ ή έκλεινε μια πόρτα, άλλες τόσες προσπαθούσα να μπω από την καμινάδα ή το παράθυρο».
