Έγινε και φέτος πολύς λόγος για το ρόστερ του Άρη, το κατά πόσο μπορεί να σηκώσει το βάρος της προσπάθειας ή όχι, με βάση το νεαρό της ηλικίας των περισσότερων και την έλλειψη εμπειριών, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των μεταγραφών.
Άλλο, όμως, η αγωνιστική εικόνα της ομάδας και οι αρετές που βγάζει στο χορτάρι και άλλο το πάθος και η ψυχή, η διάθεση να δώσει ένας παίκτης το 100% των δυνάμεων του σε ένα παιχνίδι.
Και στο τελευταίο “κομμάτι” η διαπίστωση είναι θλιβερή. Η έλλειψη πάθους και ψυχής σε ένα ακόμη παιχνίδι του Άρη, όπως αυτό με τον Ολυμπιακό Βόλου ήταν χαρακτηριστική. Έλλειψη η οποία πλέον ούτε “δικαιολογείται”, ούτε και “συγχωρείται”! Ειδικά όταν είσαι και θέλεις να λέγεσαι παίκτης του Άρη, σε μια τόσο δύσκολη χρονιά, μεγάλων προκλήσεων, αλλά και μεγάλων ευθυνών.
