Η Θεσσαλονίκη είναι η πατρίδα του, ο αγαπημένος του τόπος και όποτε επιστρέφει το απολαμβάνει. Πίνει νερό στο… όνομα της και χαίρεται διπλά, όταν συνδυάζει την παρουσία του με μια θεατρική επιτυχία! Ο Φάνης Μουρατίδης ολοκλήρωσε πριν από λίγες ημέρες τις παραστάσεις του στη Θεσσαλονίκη με την κωμωδία «Για όνομα» των Mathieu Delaporte και Alexandre de la Patellière, «κουβαλώντας» την λάμψη από έναν επιτυχημένο χειμώνα στην Αθήνα.
Συνέντευξη στους Γιώργο Τότσικα, Ελένη Τσαλκατίδου
Ο 46χρονος ηθοποιός μίλησε στo PRESSARIS για το επιτυχημένο έργο, τις ανθρώπινες σχέσεις και την ανεξίτηλη αγάπη του για τον Άρη και το μπάσκετ, την οποία έχει φροντίσει να μεταδώσει και στους δύο του γιους (είναι παντρεμένος με την ηθοποιό, Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους), οι οποίοι ασχολούνται με την «πορτοκαλί θεά».
Η παράσταση «Για το όνομα» κέρδισε την αναγνώριση του κόσμου και ο Μουρατίδης χαίρεται να μιλάει γι αυτήν: «Πρόκειται για ένα ελαφρύ έργο που καταπιάνεται με κάτι πολύ βαθύ και συγκινητικό: μιλάει για τη φιλία που κρατάει δεκαετίες, για τους φίλους που είναι σαν συγγενείς, για τις σχέσεις που αντέχουν στην τριβή της καθημερινότητας. Όλα ξεκινούν από μία οικογενειακή συνάντηση, που λίγο-πολύ όλοι έχουμε ζήσει και από μία πλακίτσα, που στόχο έχει τη διασκέδαση, ξεδιπλώνεται μία αλυσίδα πραγμάτων, που δείχνει την πραγματικότητα, η οποία κρύβεται μέσα από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Ξετυλίγει, δηλαδή, πολύ ωραία το παζλ της ανθρώπινης έκφρασης, της συμπεριφοράς, βάζοντας τους θεατές στη διαδικασία να προβληματιστούν, γιατί βλέπουν πολύ γρήγορα τον εαυτό τους μέσα σε αυτό».
Η… πάσα έρχεται χωρίς δυσκολία για το αν πιστεύει ο ίδιος στη φιλία. «Για μένα είναι ίσως ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά, που έχουμε. Ό, τι απομένει από αυτή τη ζωή, είναι ο χρόνος που μέσα από τις αλληλεπιδράσεις με τους φίλους» λέει για να προσθέσει, αναφερόμενος στις δικές του φιλίες: «Νιώθω τυχερός, που έχω φιλίες από τα σχολικά μου χρόνια. Χαίρομαι, όταν έρχομαι στη Θεσσαλονίκη και ξανασυναντώ τους παλιούς μου φίλους και έχουμε την ευκαιρία να θυμηθούμε τα παλιά. Η περιπέτεια της φιλίας είναι πολύ ωραία. Είναι ό,τι σε συνδέει με αυτόν τον κόσμο…».
Πολλή συζήτηση για τις ανθρώπινες σχέσεις; Φθείρονται ή αντέχουν στον χρόνο; «Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Απαιτούν τεράστια δουλειά, δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο, όλα βρίσκονται σε συνεχή ροή και μπορούν να προσαρμόζονται στη νέα συνθήκη. Ακόμα και αν οι άνθρωποι φύγουν από τη ζωή μας, αυτό είναι ένα μεγάλο σχολείο…» τονίζει.
Σε καιρό κρίσης η Τέχνη καλείται να διαδραματίσει πολλαπλούς ρόλους. «Το ότι υπάρχουν πολλές παραστάσεις, δεν σημαίνει ότι και το θέατρο ζει την καλύτερή του φάση. Βρισκόμαστε σ΄ ένα στάδιο, στο οποίο οι πολίτες που έρχονται στο θέατρο για να δουν μια παράσταση, το κάνουν μετά από πολύ σκέψη. Είμαστε, δηλαδή, σε μία καλή φάση συνειδητοποίησης, ότι το θέατρο είναι απαραίτητο και όχι πολυτέλεια» τονίζει.
Όσο για τα δικά του σχέδια; «Τώρα χρειάζομαι ξεκούραση, λίγες περισσότερες ώρες με την οικογένεια. Όλα είναι ανοιχτά. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο τώρα. Οπότε θα γεμίσουμε τις… μπαταρίες».
Ο Άρης, ο Γκάλης και οι Αντετονκούμπο
Ο Φάνης Μουρατίδης έχει φίλαθλη… ταυτότητα, κιτρινόμαυρη! «Η σχέση μου με τον Άρη δεν ξεκίνησε από το οικογενειακό περιβάλλον, από το σπίτι, αλλά από το σχολείο, όπως συμβαίνει πολλές φορές σε αυτές τις ηλικίες. Οι γονείς μου δεν παρακολουθούσαν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, έτσι εγώ πιτσιρικάς επηρεάστηκα από τους συμμαθητές μου», λέει με… απολογητικό ύφος ο Φάνης Μουρατίδης και αυτομάτως «ταξιδεύει» στη δεκαετία του ΄80, τη «χρυσή» εποχή για τον μπασκετικό Άρη. «Έχω παρακολουθήσει φυσικά την πορεία αυτής της καταπληκτικής ομάδας του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών στα εφηβικά μου χρόνια. Ήταν μία τρομερή μπασκετική εποχή και απίστευτο το πώς το ζούσε όλο αυτό η πόλη, η Θεσσαλονίκη! Πολλές φορές έφευγα από το φροντιστήριο, για να προλάβω να βρίσκομαι στο Παλέ. Έχουμε ζήσει ιστορικά ματς εκεί μέσα, που τα περιμέναμε πώς και πώς! Ήταν πολύ γοητευτικό όλο αυτό στα μάτια μου! Όπως και η καζούρα την επόμενη μέρα στο σχολείο».
Ο Θεσσαλονικιός ηθοποιός δηλώνει, μάλιστα, «Γκαλικός» ασυζητητί. «Είμαι θαυμαστής του διδύμου Γκάλης-Γιαννάκης, αλλά ας μου το συγχωρέσει ο Παναγιώτης, με λίγο μεγαλύτερη αδυναμία στον Νικ!! Για μένα είναι πρότυπο ο Γκάλης! Μπορεί να μην ασχολήθηκα με τον αθλητισμό, ωστόσο, ήταν μεγάλος δάσκαλος….», για να καταλήξει: «Θαύμαζα τον επαγγελματισμό του Νικ, τον τρόπο που στέκονταν απέναντι στα πράγματα και την προσήλωσή του σε αυτό που έκανε».
Όσο για τον σημερινό Άρη: «Χαίρομαι που ο Άρης ξαναστήνεται στα πόδια του. Εύχομαι το καλύτερο στην ομάδα και να ξαναζήσουμε εκείνες τις εποχές…. Να πάει ο κόσμος στο γήπεδο, να οραματιστεί…», για να ευχηθεί: «Μακάρι να βρεθώ σύντομα στο Παλέ Ντε Σπορ και να ζήσω ξανά όλες εκείνες τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος».
Ο Μουρατίδης δηλώνει μπασκετικός και θαυμαστής λάτρης των αδερφών Αντετονκούμπο. Ο ίδιος, μάλιστα, λυπήθηκε που δεν μπόρεσε να τους παρακολουθήσει πριν από μερικές ημέρες στο Αλεξάνδρειο, λόγω των υποχρεώσεών του στο θέατρο. «Ήθελα πολύ να τους προλάβω, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ελπίζω, όμως, να γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον. Κάθομαι και τους παρακολουθώ σε αγώνες στο ΝΒΑ και πραγματικά καμαρώνω πολύ»!
?
Ο Φάνης Μουρατίδης με τον υπεύθυνο της παράστασης «Για όνομα» στην Μονή Λαζαριστών Περικλή Τράιο και τον Γιώργο Τότσικα.
