H χθεσινή ημέρα ήταν μια ξεχωριστή ημέρα για όλον τον Άρη. Η δικαίωση του στην υπόθεση του Ίμπε από το CAS, κάτι που αποτελεί επί της ουσίας και έναν προάγγελο δικαίωσης και για το θέμα Οριόλ, έχει πολλές αναγνώσεις.
Η πρώτη και πιο σημαντική: δόθηκε ένα ηχηρό “χαστούκι” στην προπαγάνδα και τους εχθρούς του Άρη, σε όλους όσους έσπευσαν μέσα από σκοτεινά δικηγορικά γραφεία, συγγραφέων, υιών και θυγατέρων νομικών, με την βοήθεια “αντικειμενικών” δημοσιογραφικών “δικαστών”, να προκαλέσουν προβλήματα, ξεχνώντας (;) ότι η ελληνική νομοθεσία είναι ξεκάθαρη, με τον νόμο Κοντονή να παραμένει σε ισχύ και να καθορίζει το πλαίσιο των χρεωκοπημένων ΠΑΕ και των νέων ΑΦΜ.
Η δεύτερη ανάγνωση καταγράφει ένα τεράστιο θέμα για τον Άρη, τα όσα πέρασε πέρσι και το πώς αγωνίστηκε μετά τον Ιανουάριο σ’ ένα πρωτάθλημα με… σημαδεμένη τράπουλα και άνισους όρους μια και δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές. Εδώ έρχεται ο ύποπτος ρόλος της διοίκησης Γραμμένου στην δήθεν ΕΠΟ της εξυγίανσης και προκύπτουν τεράστια ερωτηματικά, για το τι έγινε το φθινόπωρο του 2019, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στο ban της ΠΑΕ Άρης…
Παράλληλα, υπογραμμίζεται επίσης, ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης “αναγκάστηκε” να πληρώσει παλιές αμαρτίες, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τις υποθέσεις Πορτίγια, Σιστόν, Ουμπίδες, Μαγκνταλένα, ενώ δεν θα έπρεπε, έχοντας απωλέσει ένα σημαντικό κεφάλαιο που προοριζόταν για την ενίσχυση της ομάδας.
Η δικαίωση από το CAS για την υπόθεση Ίμπε αποτελεί ένα τεράστιο δεδικασμένο και καταρρέει τον χάρτινο πύργο, όσων βασίστηκαν στο… αφήγημα αυτό, στοχοποιώντας τον Άρη.
Η 26η Απριλίου 2021 θα περάσει σίγουρα στην ιστορία ως μια από τις ημερομηνίες σταθμός.