Η όμορφη νύχτα στο Χαριλάου έγινε μέρος μιας ιστορίας χωρίς χαρά. Η νίκη του ΑΡΗ ήταν χωρίς αντίκρισμα. Το 2-1 έδωσε την πρόκριση στη Μακάμπι και άφησε ανεκπλήρωτο το όνειρο για κάτι διαφορετικό τη φετινή χρονιά στην Ευρώπη. Η ποδοσφαιρική πορεία της ομάδας θα συνεχιστεί εντός Ελλάδας, κάτι που ενδόμυχα απευχόμασταν.
Θέλαμε ομίλους, θέλαμε παιχνίδια, θέλαμε να βλέπουμε τον ΑΡΗ να πρωταγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις. Οι δύο αγώνες με τους ισραηλινούς μας έδειξαν ότι έχουμε δρόμο να διανύσουμε για να πάμε ψηλότερα. Η ομάδα μπόρεσε να διαχειριστεί την πίεση για την πρόκριση, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τις δαγκάνες της αντιπάλου στην άμυνα. Αν κάτι μένει απ’ αυτή τη βραδιά είναι η καλύτερη απόδοση σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ο αποκλεισμός είναι πικρός. Η ευκαιρία για κάτι περισσότερο τελείωσε νωρίς. Είμαστε στον Αύγουστο , χάσαμε έναν στόχο , πλέον η προσοχή μας πέφτει στα εσωτερικά ποδοσφαιρικά παιχνίδια.
– Η ομάδα ξαναέπεσε θύμα της συγκέντρωσής της. Μπλέχτηκε στην αμυντική διάταξη της Μακάμπι , δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί και έμεινε να προσπαθεί σε δύσκολες συνθήκες. Ο αντίπαλος προπονητής τοποθέτησε τους παίκτες του στον άξονα για να κόψει οποιαδήποτε κάθετη μπαλιά που θα γινόταν προς την περιοχή του, πίεσε , με έμφαση στο δικό του μισό γήπεδο, έκλεισε τους χώρους μπροστά στην περιοχή του και άφησε τα άκρα πιο ανοιχτά. Στην επίθεση έπαιζε με γρήγορες πάσες, μίας επαφής, δίνοντας τη δυνατότητα να κινούνται γρηγορότερα στους χώρους. Ήταν επιλογή του να παίξει μ’ αυτόν τον τρόπο , θέλοντας να ελέγξει την επιθετικότητα του ΑΡΗ. Έβαλε τον επιθετικό του να βγαίνει από την πλευρά του Πίρσμαν για να κόψει τα ανεβάσματα του, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο παίκτης μας να αναλώσει πολλές δυνάμεις στα άμεσα ανεβοκατεβάσματα στα πλάγια. Φάνηκε να μην έχει τη σκέψη για το πώς έπρεπε να διαχειριστεί τις φάσεις, ειδικά στην επίθεση.
– Σ’ αυτό το αμυντικό σχήμα των ισραηλινών, ο Μπούργος είχε καταστρώσει πλάνο επίθεσης. Ήθελε να μπει στο κενό που άφηναν οι αντίπαλοι από πλάγια με Μαντσίνι και Ιτούρμπε , οι οποίοι δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις προσπάθειες τους. Η μαχητικότητα και η διάθεση , ήταν απαραίτητο στοιχείο για την διεκδίκηση της πρόκρισης . Γι΄αυτό φρόντισε το κατάμεστο Χαριλάου , οι παίκτες όμως δεν κατάφεραν να το βάλουν μέσα στο παιχνίδι. Τους αντιμετώπισαν με περίσσια δύναμη οι άλλοι, κάτι που μηδένισε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Το αδύνατο καθοριστικό σημείο της ομάδας ήταν η κυκλοφορία της μπάλας. Οι επιλογές ήταν κακές και πολλές φορές χωρίς ουσία. Το πρόβλημα του «καθαρού μυαλού» έγινε φανερό όταν χανόταν η μπάλα μέσα σε λίγα μέτρα. Αυτό ταυτόχρονα είναι και το θέμα συνοχής που δεν υπάρχει έτσι κι αλλιώς ακόμα στην ομάδα. Δεν ξέρει ο ένας πως θα πασάρει στον άλλο.
– Μια στιγμή ήταν αρκετή για να χαθεί η πρόκριση. Ο Μπράμπετς , χωρίς να πιέζεται καν, αποκρούει πάνω στον ισραηλινό , στο κέντρο , ο ποιος με μία πάσα βγάζει τον σκόρερ τετ-α-τετ με τον Κουέστα. Τον εκτέλεσε και χάρισε την πρόκριση στην ομάδα του. Θα «κρεμάσουμε» τον παίκτη μας για το λάθος του; Όχι αλλά σίγουρα δεν ήταν απόκρουση διεθνούς αμυντικού , που θα έσβηνε απειλή. Το αριθμητικό πλεονέκτημα η ομάδα δεν έδειξε να το εκμεταλλεύεται. Ενώ άνοιξαν χώροι για να αλλάζει πιο εύκολα η μπάλα, να φτάνουν γρηγορότερα στην αντίπαλη περιοχή, «κόλλησαν» την τελική πάσα. Η μόνη φάση που έγινε ήταν η κάθετη πάσα του Μανού στον Γκρέι, αλλά χάθηκε το τετ-α-τετ από τον τζαμαϊκανό. Εκεί «έσπασε» η διάταξη των αντιπάλων. Δεν μπήκε το γκολ, μείναμε προσγειωμένοι στη Γη.
– Ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν περισσότερα πράγματα για να προκριθεί. Βάδισε σε ένα τεντωμένο σχοινί , που απαιτούσε να επιτίθεται αλλά και να προσέχει την άμυνα του. Έκανε το ένα και πέτυχε δύο γκολ, δεν έκανε το άλλο και δέχτηκε ένα καθοριστικό. Δύο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες που ήθελαν την πρόκριση. Την πήρε αυτή που ήταν πιο έτοιμη για να παίξει όπως έπρεπε αλλά και να διαχειριστεί τις συνθήκες των παιχνιδιών. Ο ΑΡΗΣ προδόθηκε από το γεγονός ότι έπρεπε να κυνηγήσει απέναντι σε μια άμυνα που ήξερε πώς να παίξει, χωρίς να μπορεί να βρει χώρους. Χωρίς να έχει δυνατότητα να τρέξει σε ανοιχτό γήπεδο. Κόστισε αυτό και θα κοστίζει αν δεν λυθεί. Είναι πρόβλημα που απαιτεί φυσικές δυνάμεις, υπομονή και συγκέντρωση. Στα δύο παιχνίδια, αυτά τα είχαν οι αντίπαλοι.
-Πικράθηκα γιατί θεώρησα ότι μπορούσε να έρθει η πρόκριση. Η Μακάμπι δε με φόβισε σαν ομάδα. Με πείραξε που ο ΑΡΗΣ δεν ήταν έτοιμος όσο οι ισραηλινοί. Από δω και πέρα θα περιμένω να δω μία ομάδα που θα της έγινε μάθημα ο αποκλεισμός, πιο έτοιμη φυσικά, περισσότερο μαχητική και έξυπνη. Παίχτηκε το κακό σενάριο , κάτι που δεν ήθελε κανένας μας. Κρίμα…
