Σχολιογράφος blog-ΑΡΗ με ξεχωριστό τρόπο την κιτρινόμαυρη επικαιρότητα. Ξεχωριστό κι ανατρεπτικό το… προσωνύμιο του: Χιούι! Μέσα από το PRESSARIS θα καταθέτει τις δικές του απόψεις, σκέψεις, προβληματισμό! Μείνετε συντονισμένοι…
——————————————-
“Βάλε την ομάδα ανάποδα”, ήταν η εύστοχη ατάκα που ακούστηκε κάπου στο 87′ του αγώνα στους Ζωσιμάδες. Είχαν προλάβει να σκοράρουν, πριν συνεχίσει ο Πάλμα από εκεί που σταμάτησε με την Λαμία, οι Φαμπιάνο, Ενκουλού, Οντουμπάγιο, ήτοι τα δύο στόπερ και ο (φύσει) Άγγλος δεξιός οπισθοφύλακας, που κλήθηκε να υπηρετήσει έναν ρόλο ανάμεσα σε δεξί χαφ με εξτρέμ απ’ τον συμπατριώτη του, Άλαν Πάρντιου. Ο πίνακας του γηπέδου έγραφε 0-4 σε ένα πέρασμα “αέρας”, περίπου έναν χρόνο μετά εκείνο το 0-5 που απαντάει ουσιαστικά στον Γιαννιώτη κόουτς στις (σωστές) δηλώσεις του για το ότι τίποτα δεν πρόδιδε τέτοια κατάληξη, η παρέα ήταν εμφανώς ικανοποιημένη απ’ το αποτέλεσμα, την παραγωγή φάσεων και την έκταση του σκορ και πάλευε, στις τελευταίες γουλιές καφέ και μπύρας να σβήσει τον εκνευρισμό που είχε προκαλέσει αυτό το πουλί με την σφυρίχτρα…
Τα παιδιά στην κερκίδα
Εν αρχή ην ο λόγος… για τα σημαντικά και μπροστά σε αυτά, θα αφήσω κάπου παραπίσω τα λίγα που έχω να γράψω για τον καροτοκέφαλο ρέφερι. Αυτά, τα σημαντικά, είν
ι η συνύπαρξη οπαδών στην κερκίδα. Για πολλοστή φορά δηλώνω τον σεβασμό στην κουλτούρα των οπαδών του Π.Α.Σ. και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν για να συνυπάρχουμε στις κερκίδες. Αυτό, η φιλοξενία, εννοείται πως, ανταποδίδεται.
Περιττό να αναφερθεί, ξανά, η ανύπαρκτη θεσμική παρέμβαση μίας Πολιτείας που έχει πλήρη μεσάνυχτα για την σημασία τέτοιων εικόνων. Πρόλαβα, λίγο αργότερα, να δω και Αγρινιώτες κάπου σε μία γωνία του “Αθανάσιος Διάκος” της Λαμίας. Όμορφα και αυτονόητα πράγματα, που εδώ, στην χώρα των κοριών, δεν είναι καθόλου τέτοια.
Το πανί
“Το μέλλον των οπαδών στα δικά μας χέρια, όχι σε αυτών με τα γκλοπ και τα μαχαίρια”, συμπυκνώνει σε δύο γραμμές το νόημα του ποιος είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, με μηνύματα πολλαπλά, σε πολλούς!
Το ύποπτο πουλί
Ο Άρης μπήκε με την “ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει” νοοτροπία, πλην του Μαντσίνι, καθώς προηγήθηκαν γεγονότα που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν, παρά κρατάμε την ουσία τους, με την παραδοχή πως “ο Άρης είναι πάνω απ’ όλους”. Από το πρώτο 20λεπτο φάνηκε η ανωτερότητα της ομάδας μας, καθώς και τα όσα προαναφέρθηκαν από εδώ την περασμένη εβδομάδα, περί ενός Π.Α.Σ. υποδεέστερου μεν, που κυνηγάει την μισή πιθανότητα δε.
Απέναντι σε μία διπλή ζώνη άμυνας, έβρισκε λύση η ομάδα του Πάρντιου περνώντας αρκετές κάθετες μπαλιές ενδιάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου, πλην όμως το πρόβλημα ήταν στην τελική προσπάθεια. Εκεί, κάποιες παράλληλες χαμηλές σέντρες και 2 αξιόλογα σουτ, δεν είχαν την κατάληξη που περιμέναμε και έτσι πήγαμε με 0-0 στα αποδυτήρια, έχοντας ανησυχήσει ελάχιστα και αυτό κυρίως από την αμυντική συμπεριφορά των παιχτών μας από την δεξιά, αμυντική, πτέρυγά μας.
Αυτή ήταν και η λογική της εισόδου του Οντουμπάγιο με την σέντρα του 2ου ημιχρόνου, σε ρόλο χαφ/εξτρέμ, μπροστά από τον Εμπαγκατά. Μία αγωνιστική ιδέα του προπονητή που έκοψε επιθετικά την ομάδα, σε μία πρώτη ανάγνωση, κάτι που θα έκανε τον μέσο “φεϊσμπουκάκια” να ουρλιάζει αν το ματς στράβωνε. Ο συγκεκριμένος πλάγιος μπακ και η ποδοσφαιρική του ποιότητα, όμως, ήταν που έφερε το κερδισμένο πέναλτι. Βλέποντας τον διαιτητή να κοντοστέκεται, δεν θα προξενούσε έκπληξη το να τον στείλει ο VARίστας να ελέγξει την φάση και να ανακαλύψει κάτι που ακυρώνει την απόφαση. Είχαν, ήδη, προηγηθεί 2 μη δοθέντα, καταφανέστατα φάουλ στα όρια της περιοχής στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, γεγονός που ανάγκασε τον Πάρντιου να προσεγγίσει το ύποπτο πουλί που αρνιόταν το κελάηδισμα με το στραγάλι σε αυτονόητα και να τα επισημάνει, στον δρόμο για τα αποδυτήρια. Αυτός, το σπάνιο πτηνό, λες και το επέλεξε να συνεχίσει ακόμα προκλητικότερα στο δεύτερο μέρος, μη δίνοντας σωρεία καταφανέστατων φάουλ σε κλωτσιές, ούτε ένα επιθετικό μαρς, στην περιοχή μας, σε ψαλιδάκι στο κεφάλι αμυντικού μας και με ποσοστό κατοχής κοντά στο 65% καταλήγαμε να έχουμε υποπέσει σε διπλάσια φάουλ. Μαγικά πράγματα!. Ο εκνευρισμός της παρέας μας διάχυτος. Ευτυχώς, όχι της ομάδας…
Ο καλός καπετάνιος
Στην φουρτούνα, λένε πως, φαίνεται ο καλός τιμονιέρης. Ο καπετάνιος του καραβιού. Το κιτρινόμαυρο πλεούμενο, στα βουνά της Ηπείρου, έδειξε να χάνει πλήρως μυαλό και συνοχή σε ένα 10λεπτο και αυτό θα αρκούσε για να ακουστούν την Δευτέρα απίθανα πράγματα κατά της ίδιας της ομάδας μας. Ίσως να αρκούσε και ένα γκολ στις πάμπολλες ευκαιρίες κατά μας, στο ίδιο διάστημα. Μέχρι που να γυρίσει και “ανάποδα” το ματς έπαιζε ως σκέψη και πιθανότητα. Προεξάρχοντος του Κουέστα, που φέρει απόλυτα δίκαια το περιβραχιόνιο στο μπράτσο, η άμυνα άντεξε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Αυτή είναι η δουλειά του προπονητή και των συνεργατών του. Να μειωθεί το διάστημα αυτό, μέχρι να γίνει το ελάχιστο.
Παρόλα αυτά, η ευχή του “μηδέν” που γράφτηκε μεσοβδόμαδα από την στήλη αυτή του pressaris.gr έγινε πράξη. Είναι η μισή συνθήκη για την νίκη. Η άλλη μισή άνοιξε με το πέναλτι και την εκτέλεση του Φαμπιάνο. Άλλος ένας “καλός καπετάνιος”, από τους εντός γραμμών τέτοιους. Λένε πολλοί για τα χτυπήματα πέναλτι των κεντρικών αμυντικών και σκεπτόμενος αυτά του Κούμαν, πολλά χρόνια πριν, τείνω να συμφωνήσω. Ιδανικά εκτελεσμένο, χωρίς πολλά περιθώρια αντίδρασης. Έμενε το κάτι ακόμα. Αυτό, ήρθε για δεύτερο σερί ματς από στημένο. Κόρνερ και χτύπημα Λουίς Πάλμα.
Ο νεοεισελθών Νταμπό κεφαλιά-ασίστ, ο Ενκουλού τίτλοι τέλους, επί της ουσίας. Ο σπουδαίος Γκρέι είχε ήδη μπει στο χορτάρι και πρόλαβε να καταγράψει τρεις ασίστ. Οι δύο έγιναν γκολ. Καληνύχτα σας! Ένα απολαυστικό πέρασμα ανωτερότητας, ένα “free pass”, εν τέλει. Η σφραγίδα από Ονδούρα μπήκε, άξια, στο φινάλε. Ένα ωραίο κλείσιμο πρώτου γύρου, μία περίεργη κατάσταση καθώς διακόπτεται το πρωτάθλημα ενώ είμαστε σε φόρμα, αλλά από την άλλη μία ευκαιρία για δουλειά με ηρεμία και λήψη αποφάσεων που θα δώσουν ώθηση σε ένα σύνολο που αναρριχάται, σε πείσμα πολλών.
Κυρίως αυτών που αποφάσισαν να παίξουν με τα νεύρα μας, με την επιλογή αυτού του ανεκδιήγητου τύπου με την σφυρίχτρα. Ορθώς η Π.Α.Ε. αντέδρασε άμεσα με ανακοίνωση. Τώρα, θα κληθεί να λάβει πιο ουσιαστικές αποφάσεις, καθ’ υπόδειξη του προπονητικού επιτελείου, για να επανέλθουμε για τα καλά. Πάρτε μία ανάσα διακοπής. Πάντα χρειάζεται κάτι τέτοιο στην (κιτρινόμαυρη) καθημερινότητα!
Μόνο Άρης, όλο Άρης. Μια ζωή!
Χαίρετε…
Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2022
“ο Χιούι”
