Τι κι αν ήρθε το καλοκαίρι; Δεν θα είχαμε να ασχοληθούμε με κάτι; Φυσικά και έχουμε και είναι όλα ενδιαφέροντα. Με τον ΑΡΗ δεν βαριέσαι ποτέ. Όσο και να θέλεις την ηρεμία σου , τόσο θα γεννιέται μια νέα κατάσταση που θα σε κρατάει σε εγρήγορση.
-Η καθημερινότητα επιβάλλει μεταγραφολογία. Παικταράδες από δω, υποσχόμενα ταλέντα από κει, ευκαιρίες που προκύπτουν από το πουθενά, υπάρχει υλικό για διάβασμα και συζήτηση. Τι θα κάνεις άλλωστε στη παραλία; Κάτι πρέπει να λες , με τις μπύρες από το beach bar, λίγο να κοιτάς … το κινητό για καμία «μεταγραφική βόμβα», να παραγγέλνεις και το κοκταίηλ- προσφορά του μαγαζιού γιατί είναι happy hour κατάσταση, να περνάει η ώρα βρε αδερφέ… Και μετά , αφού αρχίζει να χτυπάει ο ήλιος στο κεφάλι, όχι το αλκοόλ, να ρίχνεις και τα καντήλια για το CAS που δεν έβγαλε απόφαση, ο κολλητός να ωρύεται ότι φταίει η Ε.Π.Ο. , που με τον καινούριο πρόεδρο περιμένει νέα έργα και όταν φτάσει το ηλιοβασίλεμα, να έχεις να λες γιατί δεν κλείνουν το Ματίγια , που έδειξε πόσο χρήσιμος και σημαντικός είναι για την ομάδα. Μια γεμάτη μέρα στην παραλία με ένα σωρό ασχολίες … ποδοσφαιρικές και μη!!!!
– Το ταξίδι του Προέδρου στη Μαδρίτη αν μη τι άλλο είναι μία σημαντική εξέλιξη, που έχει την υπογραφή του Μπούργος. Όταν έχεις προπονητή με κονέ τότε πολλά πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Μόνο να μην θυμηθούν εκεί στο «Μετροπολιτάνο» ότι τους είχαμε κερδίσει εντός- εκτός (στο Βιθέντε Καλντερόν φυσικά), και από υπερπρωταθλητές Ευρώπης, βρέθηκαν αποκλεισμένοι με κατεβασμένο κεφάλι. Οι συζητήσεις πάντα είναι θετικές όταν μπλέκεις με τέτοιους ποδοσφαιρικούς κολοσσούς και σίγουρα θα γίνουν αναφορές για παίκτες. Πόσο εύκολο είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο να προσελκύσει ποδοσφαιριστές από τέτοιους συλλόγους , μένει να το δούμε. Θα είναι μεγάλη επιτυχία για τον ΑΡΗ να φέρει παίκτες επιπέδου Αθλέτικο Μαδρίτης. Αυτό σίγουρα είναι ένα μεταγραφικό μέτωπο. Θα υπάρχουν κι άλλα , για τα οποία δεν θα χτυπήσουν οι καμπάνες για να τα μάθουμε. Οι καλές δουλειές γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες ή από τηλεφωνήματα χωρίς αδιάκριτους ωτακουστές. Η ομάδα χρειάζεται νέο αίμα και είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι γίνονται κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
– Διάβασα στα social media πολλές απόψεις σχετικά με τα διαρκείας. Έκανα μια μικρή έρευνα σχετικά για την ιστορία των εισιτηρίων γενικά. Πότε ξεκίνησαν, για ποιο λόγο, ποιες ήταν οι τιμές κ.λπ. Το συμπέρασμα που έβγαλα ήταν ότι καθιερώθηκαν γιατί ο κόσμος πήγαινε να δει ένα θέαμα και ως θέαμα , έπρεπε να υπάρχει αντίτιμο. Μιλάμε για τον 19ο αιώνα. Δεν υπήρχαν οπαδοί και ο καθένας πήγαινε σε όποιο γήπεδο ήθελε ανεξαρτήτως των ομάδων που αγωνιζόντουσαν. Όταν πλέον στην Αγγλία, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, έγινε συντονισμένη προσπάθεια για προσέλευση του κοινού , με αντίστοιχες τιμές της εποχής, παρατηρήθηκε ότι όσο αυξανόταν η δυνατότητα για διασκέδαση και αποδράσεις από το σπίτι, τόσο έπεφτε η κίνηση των εισιτηρίων.
Μετά το 1966 που κατέκτησε η Αγγλία το Παγκόσμιο Κύπελλο, με το αμφισβητούμενο γκολ του Χαρτ στο Γουέμπλεϊ, έγινε η έκρηξη και σε συνδυασμό με τα τηλεοπτικά στην πορεία , τα έσοδα των ομάδων πήραν την ανηφόρα. Για την ιστορία τα τελευταία χρόνια στο Νησί , τα πιο ακριβά season tickets (εισιτήρια διαρκείας) τα έχει η Άρσεναλ. Η κουβέντα για τα δικά μας διαρκείας είναι λίγο πολύ η ίδια κάθε χρόνο. Κανένας δεν ζει εύκολα στην εποχή μας, είναι διασκέδαση το ποδόσφαιρο, αλλά έχει γίνει κι αυτό σχετικά ακριβό. Ακόμα θυμάμαι τον Κόκκαλη να βάζει τους ολυμπιακούς να πληρώνουν για τρία χρόνια διαρκείας στο νέο Καραϊσκάκη , για να φέρει τον Ριβάλντο.
Είναι θέμα άμεσων εσόδων για την ομάδα και πρεστίζ για τους φιλάθλους. Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι τα λίγα διαρκείας θα στοιχίσουν στην ομάδα. Μια καλή πορεία θα δώσει το κίνητρο για ένα γεμάτο γήπεδο από τα μεμονωμένα εισιτήρια. Ούτε τα πολλά διαρκείας θα δώσουν κάποια ώθηση παραπάνω αγωνιστικά. Εν ολίγοις τα διαρκείας βοηθάνε την ομάδα σε περίοδο που δεν έχει άλλες εισπράξεις και ο κόσμος κρίνει αν θα αγοράσει με βάση τον οικονομικό του προγραμματισμό.
– Με τις ανανεώσεις θα ασχοληθώ εφόσον βγει η απόφαση του δικαστηρίου. Κάποιοι πρέπει να φύγουν , κάποιοι πρέπει να μείνουν, ενώ για άλλους θα παίξει ρόλο το CAS. Έχω την αίσθηση ότι είναι χρονιά που πρέπει να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας της ενδεκάδας με ταυτόχρονη δημιουργία βάθους στον πάγκο. Οι 23έως 26 χρήσιμοι παίκτες είναι κάτι που επιδιώκει κάθε προπονητής και δεν νομίζω ότι ο δικός μας έχει άλλη άποψη.
Ελπίζω στα καλύτερα. Ο ΑΡΗΣ είναι η αγάπη μας και δεν μπορούμε χωρίς αυτόν.
