απέναντι σε όλα τα χρόνια που ματώσαμε για τον Σύλλογο,
απέναντι στο τιτάνιο ταξίδι που κάναμε φέτος,
απέναντι στα αδέρφια μας,
απέναντι στο θεό,
να λείπουμε από τα πέταλα που μας ανήκουν,
να λείπουμε από το πλευρό της Ιδέας μας,
γιατί η Ιδέα αυτή μόνο έμεινε.
Αδέρφια μου,
ειλικρινά, μη μασάτε.
Δε μας φταίει καμία λεπτομέρεια, κανείς άχρηστος παίκτης,
κανένα πουστο-κόρακο, κανείς κομπλεξικός αντίπαλος,
ξέρουμε καλά, πολύ καλά ποιοί φταίνε
και όποια και είναι η κατάληξη αυτού του γολγοθά,
θα έχουμε πολύ, πάρα πολύ χρόνο, να ασχοληθούμε
με τους νεκροθάφτες.
Το ΑΡΗΣ ΑΘΕΝΣ ΚΛΑΜΠ
πρέπει να είναι, και θα είναι εκεί.
Δεν θα κακολογήσω κανέναν που θα λείψει,
που κουράστηκε, που σιχάθηκε.
Οσοι ακόμα έχουμε την πρακτική δυνατότητα,
όσοι μπορούμε να σφίξουμε το στομάχι,
και απέναντι σε ένα ακόμα χωριό,
αντέχουν να τραγουδήσουμε για την τρέλα μας,
εν μέσω χλευασμών και κοροιδίας
ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ.
Οσο ακόμα, έστω και σε κώμα, σε διασωλήνωση,
ο ΑΡΗΣ μας είναι ζωντανός,
πάλι,οπως τότε, όπως πάντα, θα του δίνουμε το φιλί της ζωής.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.
Αυτή η παρουσία να μείνει σε όλους αξέχαστη.
Να δουνε ποιό λαό πληγώνουνε, ποιόν ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΟ προδώσανε.
Να πάρουμε μια (τελευταία ίσως) γεύση, από αυτό που και οι αντίπαλοί
μας θα στερηθούνε.
ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΤΕ.
Δεν φοβόμαστε κανέναν.
αυτοί, όλοι, θα πρέπει να φοβούνται
ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.
μπορεί να κάνουμε χρόνια
να δούμε ξανά την ομάδα.
ας την αποχαιρετίσουμε, αν δεν μπορέσουμε να τη σώσουμε,
όπως της αξίζει,
όπως αξίζει σε εμάς τους ΙΔΙΟΥΣ.
να βουλιάξει το Περιστέρι,
να παραμιλήσουνε εχθροί και φίλοι.
ΨΗΛΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΕΣ
–
ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ
Δεν έχουμε άλλη επιλογή, όσο κι αν έχουμε πληγωθεί φέτος. Και να μην υπήρχαν ελπίδες, εμείς εκεί στην κερκίδα θα είμασταν!!!
ARIS ATHENS CLUB – ΟΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ”
