Buongiorno amici!
Σας γράφω από την Ιταλία και σκέφτομαι πόσο ίδιοι είμαστε, γιατί και εδώ αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα με σας στην οικονομία. Ίσως όχι τόσο στον βαθμό που συμβαίνουν στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία πλέον η κατάσταση είναι δύσκολη.
Δεν θέλω να σας απασχολώ με αυτά, θα μοιραστώ μαζί σας ένα κοπλιμέντο που άκουσα κατά τη διάρκεια της παρουσίας του Κόμπι Μπράιαντ στην Ιταλία. Είπε σε συνέντευξή του ότι ήμουν από τους πιο δυνατούς παίκτες που ο ίδιος θυμήθηκε από τότε που ήταν παιδί και έβλεπε τον πατέρα του να παίζει. Ο Τζόε, ο πατέρας του Κόμπι, αγωνίστηκε στην Ρέτζιο Καλάμπρια, την Πιστόια και την Ρέτζιο Εμίλια. Ήταν αρκετά χρόνια στην Ιταλία, όταν εγώ αγωνιζόμουν στη Μοντεκατίνι. Τα παιχνίδια με την Πιστόια ήταν τοπικά ντέρμπι.
Τον θυμάμαι μικρό τον Κόμπι (κάτω δεξιά), όπως και όλη την οικογένεια Μπράιαντ. Τα καλοκαίρια ο Τζόε έμενε στην Ιταλία για μερικές μέρες παραπάνω για να είναι παρών σε κάποια καμπ για μικρά παιδιά. Ο Μπράιαντ τότε ήταν μικρό παιδί, 8-10 ετών. Από τότε φαινόταν ότι το έχει το μπάσκετ μέσα του. Ήθελε να παίζει συνέχεια μονό με μένα… Παίζαμε, θυμάμαι για ώρες… Ποτέ δεν έχασα, γιατί ήμουν πιο ψηλός, άντρας και τον έκοβα συνέχεια… Περνούσαμε όμορφα τότε. Έστειλα μήνυμα στην αδελφή του να τον ευχαριστήσει για τα καλά του λόγια τώρα που ήρθε ως ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου στην Ιταλία.
Στα… δικά μας τώρα, έμαθα ότι ο Άρης έχασε από τον Ολυμπιακό στο κύπελλο και με μεγάλη διαφορά. Αυτό που ξέρω για την ομάδα είναι μόνο ότι έχει πάρει νεαρούς παίκτες από τα κολέγια. Δεν ξέρω πόσο καλοί είναι, αλλά ως τζένεραλ μάνατζερ πλέον σε ομάδα, έχω να τονίσω σε όλους τους φιλάθλους πως από την στιγμή που δεν υπάρχουν χρήματα, θα πρέπει να κινηθεί η ομάδα – και κάθε ομάδα στην ίδια θέση – προς αυτή την κατεύθυνση. Τέτοιου είδους παίκτες είναι σαν ένα άσχημο και άγουρο λουλούδι, που το βλέπεις σιγά σιγά να αναπτύσσεται και κάποια στιγμή γίνεται τριαντάφυλλο. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα.
Καταλαβαίνω ότι όλοι εσείς οι οπαδοί του Άρη έχετε μάθει αλλιώς. Έχετε μάθει στους τίτλους. Πρέπει, όμως, να αγαπάτε τον Άρη ανεξάρτητα από την πορεία του και να στηρίζετε πάντα την ομάδα. Εγώ στο ποδόσφαιρο είμαι οπαδός της Ίντερ. Δεν πηγαίνει καλά φέτος, αλλά συνεχίζω να την στηρίζω. Να μένετε πάντα δίπλα στην ομάδα, γιατί εσείς είστε η ομάδα.
Σας αφήνω προς το παρόν και ελπίζω να τα πούμε πιο σύντομα την επόμενη φορά…
