Η αποδοχή της υποτροφίας του Εξέβιερ από τον Αλέξανδρο Βεζένκοφ άνοιξε και πάλι ένα τεράστιο θέμα γύρω από το καθεστώς που υπάρχει σχετικά με τους παίκτες που προέρχονται από τις υποδομές μιας ομάδας, ενηλικιώνονται και ετοιμάζονται να υπογράψουν επαγγελματικό συμβόλαιο.
Την δεκαετία του ’80, ένας παίκτης έμενε στον σύλλογο που είχε δελτίο 12 χρόνια! Δεν μπορούσε να φύγει πριν με την δική του θέληση. Ακραίος κανονισμός υπέρ των ομάδων. Πλέον ένας παίκτης έχει δικαίωμα να επιλέξει ο ίδιος που θα συνεχίσει την καριέρα του όταν ενηλικιωθεί, χωρίς να έχει καμία υποχρέωση στην ομάδα που ανήκει μέχρι τότε. Ακραίος κανονισμός υπέρ των παικτών.
Ήταν άδικο όταν μια ομάδα ουσιαστικά “σκλάβωνε” έναν παίκτη της ακόμα κι όταν αυτός ήθελε να φύγει, είναι άδικο να μην μπορεί να καρπωθεί κάτι μια ομάδα από ένα ταλέντο της, επειδή αυτό αποφάσισε πως στα 18 του και μία μέρα θέλει να παίξει αλλού.
Αυτό ισχύει όμως και με αυτούς τους κανονισμούς ο Άρης θα προσπαθήσει να κρατήσει τον Βεζένκοφ στην ομάδα, υπογράφοντάς τον με επαγγελματικό συμβόλαιο όταν θα ενηλικιωθεί (μέσα στον Αύγουστο). Δεν θα περιμένει τότε. Ήδη η απόφαση του παίκτη να υπογράψει την υποτροφία στο Εξέβιερ είναι γεγονός που δρομολογεί εξελίξεις. Ο ίδιος είπε στο PRESSARIS ότι η αποδοχή της υποτροφίας έγινε για να έχει ανοικτή την επιλογή του NCAA, άρα δεν έχει κλείσει την πόρτα του Άρη.
Πέταξε το μπαλάκι στη διοίκηση, που θα πρέπει να διαχειριστεί με λεπτότητα ένα πολύ σημαντικό θέμα. Είναι γεγονός πάντως πως η κίνηση του Βεζένκοφ δείχνει πως ο παίκτης έχει στο μυαλό του (και) το κολέγιο. Σωστό ή λάθος δεν υπάρχει σε αυτήν την περίπτωση. Αν ο παίκτης και η οικογένειά του κρίνουν ότι εκεί έχει περισσότερες πιθανότητες να προοδεύσει και να πετύχει τον στόχο του, που προφανώς είναι μέσα από το κολέγιο να γίνει ντραφτ στο ΝΒΑ, τότε ουδείς μπορεί να πει το παραμικρό, γιατί πολύ απλά και να πει το παραμικρό ουδεμία αξία ή βαρύτητα θα έχει από τη στιγμή που δεν τα αλλάξει τίποτα.
Ο Άρης από τη στιγμή που ήρθε ο Βαγγέλης Αγγέλου στην ομάδα δείχνει καθημερινά πως διαμορφώνει ένα περιβάλλον στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί σωστά ένας νεαρός παίκτης. Ο Βεζένκοφ το βίωσε με υπέροχο τρόπο αυτό, καθώς από ένας “μικρός” που συμπλήρωνε την ομάδα, έγινε βασικός παίκτης στο rotation και μπασκετικά αναπτύχθηκε εντυπωσιακά. Μπασκετικά ο Άρης τον καλύπτει απόλυτα, ειδικά αν στην ομάδα συνεχίσει την επόμενη χρονιά ο Αγγέλου και αυτό είναι κοινό μυστικό ότι θα παίξει ρόλο (ίσως όχι πρωτεύοντα, αλλά θα παίξει) στην τελική απόφαση του παίκτη.
Ο Λίνος Χρυσικόπουλος, τελευταίο παράδειγμα με αρνητική κατάληξη, δεν υπέγραψε στον Άρη επαγγελματικό συμβόλαιο γιατί θεώρησε ότι δεν του συμπεριφέρθηκαν σωστά σε μπασκετικό επίπεδο (Ντρούκερ, Σούμποτιτς κυρίως, αλλά και οι προηγούμενοι προπονητές) και πήρε την απόφαση να φύγει. Το αν έκανε καλά ή άσχημα θα το κρίνει ο ίδιος ο αθλητής και η πορεία της καριέρας του…
Η περίπτωση Παπανικολάου είναι διαφορετική γιατί ο παίκτης είχε υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο και πουλήθηκε στον Ολυμπιακό ως επαγγελματίας.
Πολλοί κάνουν την ερώτηση “τι να τις κάνουμε τις ακαδημίες αφού οι παίκτες στα 18 τους μπορούν να φύγουν ελεύθεροι;”. Πολύ λογική ερώτηση και πολύ δύσκολη η απάντηση. Προφανώς μια ομάδα – και δη ο Άρης – θα πρέπει να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες και το μπασκετικό (και όχι μόνο) περιβάλλον για να πείθει τον κάθε φέρελπι ότι μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε ένα τέτοιο πρόγραμμα. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε πρόγραμμα.
Ο Αγγέλου προσπαθεί να διαμορφώσει τις συνθήκες για την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος. Δεν είναι γνωστό ακόμα αν θα παραμείνει για να τεθεί σε εφαρμογή, αλλά με τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν ο Άρης δεν έχει παρά να ποντάρει σε αυτή τη φιλοσοφία, η επιτυχία της οποίας θα είναι να έρχονται στην ομάδα νεαροί όπως ο Βεζένκοφ, ο Μποχωρίδης, ο Χρυσικόπουλος ή ο Παπανικολάου, αλλά να μένουν και να παίζουν κάποια χρόνια πριν πουληθούν είτε σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, είτε στο ΝΒΑ. Και αυτή τη διαδικασία πρέπει να την κάνει “κύκλο” ο Άρης. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι θα έρθει κάποιος για να τα “χώσει” και να θέσει υψηλούς στόχους με το “καλημέρα”…
