Ο άλλοτε γενικός αρχηγός των ακαδημιών του Άρη, Γιώργος Παουλεάνου πήρε επίσης θέση στα όσα καταλόγισε χθες ο πρόεδρος του ΑΣ, Λευτέρης Αρβανίτης στη διάρκεια της συνέντετυξης Τύπου.
Μιλώντας στο Yellow Radio 101,7 FM είπε:
Για το ξεκίνημα της ενασχόλησης του με τον Άρη: Ήμουν πολλά χρόνια χορηγός της ΚΑΕ από όταν κληρώναμε κάποια δίκυκλα. Οι τελευταίες φορές που ήμουν χορηγός ήταν οι πρώτες χρονιές του Αρβανίτη και σταμάτησε με τον Λάσκαρη λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι χορηγίες ήταν στα 155 – 158 χιλιάδες ευρώ.
Για το ξεκίνημα στις ακαδημίες: Κάναμε ένα παιδομάζωμα, πήραμε παιδιά που ήταν διεθνείς σε μικρή ηλικία και εκεί έγινε μία κουβέντα ξαφνικά τον Αύγουστο του 2017 να αναλάβουμε τις ακαδημίες. Ήταν κάτι που δεν το θέλαμε αλλά δεν είχαμε άλλες επιλογές.
Είχαμε κοντά μας την Ελεάνα την Μανουσαρίδου που είχε γνώσεις και μας βοήθησε την οργάνωση, και μεγάλη πλάτη έβαλε ο τότε προπονητής του παιδικού, ο Μιχάλης ο Τσάικος.
Το πρώτο πράγμα που προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να συμμαζέψουμε τα έξοδα, το καταφέραμε παρά τις δίκαιες αντιρρήσεις των παιδιών και των γονιών. Είχαμε μετά μία αύξηση 55% στις εγγραφές. Η ακαδημία έβγαλε κέρδος 11.000 ευρώ εκείνη την χρονιά.
Τα επόμενα χρόνια επί Γουλιέλμου μας ανακοινώθηκε ότι τα έξοδα όλων των παιδιών θα πρέπει να τα βγάλει η ακαδημία, σε αυτό συμφωνήσαμε αφού είχαμε βγάλει κέρδος. Ακόμη όμως και σε κάποια πράγματα που είπε η ΚΑΕ ότι θα βοηθήσει, δεν το έκανε ποτέ.
Στο τέλος εμείς δεν αφήσαμε κανέναν απλήρωτο και είχαμε περισσότερους διεθνείς από κάθε άλλη ομάδα κάποιες φορές.
Για τους παίκτες που έβγαλε η ακαδημία του Άρη: Ο Βουλγαρόπουλος, ο Βλάσιος, ο Νετζήπογλου, ο Γεωργίου, ο Παγώνης, ο Ζεϊμπέκης, ο Σιδηροηλίας, ο Καλαϊτζάκης, ο Κουρτίδης είναι μερικά από τα παιδιά που είχαμε στις ακαδημίες. Κάποιοι έκαναν συμβόλαιο με άλλες ομάδες, αλλά για αυτό δεν ευθύνεται η ακαδημία.
Αν κάποιοι κυνηγάνε νεράιδες και δράκους δεν είναι δικό μου πρόβλημα, εγώ λέω τα στοιχεία που υπάρχουν και κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει.
Δέχομαι ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα πράγματα, δέχομαι κάποιος να μην θέλει να παρουσιάζει το έργο μας, αλλά δεν δέχομαι να μας λοιδορούν.
