Κάθε λιμάνι και καημός, αλλά στον καλομαθημένο Ολυμπιακό, ο καημός αυτός μοιάζει ασήκωτος και τους οδηγεί σε παράκρουση… Ο Ολυμπιακός κέρδισε την Αρσεναλ με 3-1, αλλά η Μαρσέιγ έκανε τη μεγάλη ανατροπή νικώντας με 2-3 την Ντόρτμουντ μέσα στην Γερμανία, πήρε αυτή το εισιτήριο για να συνεχίσει στο Τσάμπιονς λιγκ και στο… λιμάνι άρχισαν τις «καταγγελίες».
Και τι δεν ακούσαμε και τι δεν διαβάσαμε από τα ερυθρόλευκα… «Τα έκαναν πλακάκια Γερμανοί και Γάλλοι», «το παιχνίδι στην Γερμανία είχε… περίεργη καθυστέρηση» «οι παίκτες της Ντόρτμουντ ‘έφυγαν’ πριν την λήξη για τα αποδυτήρια» και άλλα τέτοια… ελληνικά σχόλια, προφανώς δείγμα της νοοτροπίας που έχει καλλιεργήσει ο μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας, του οποίου το όνομα του προέδρου του παραμένει (αραχνιασμένο και ανέγγιχτο, πράγματι…) στην ογκώδη δικογραφία των «ύποπτων» αγώνων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Άντε από κάποιους ποδοσφαιριστές, δεν περιμένεις και κάτι διαφορετικό. Είναι τόσο… ανιστόρητοι που μιλάνε για φιλία Γαλλίας-Γερμανίας (όπως προτρέπει κι ένας καλός μας φίλος: «σκίστε όλοι τώρα τα βιβλία της ιστορίας»), ενώ παράλληλα ο… Αλσατός προπονητής της Άρσεναλ κατέβασε τα δεύτερα με τον Ολυμπιακό. Αυτό δεν πείραξε;
Χαρακτήρισαν «ύποπτη» την καθυστέρηση του αγώνα, αλλά όποιες είδε χθες το βράδυ τις φάσεις θα διαπίστωνε ότι ένας ποδοσφαιριστής στο συγκεκριμένο ματς. λίγο έλειψε να αφήσει το μάτι του στο γήπεδο, ενώ έναν άλλο τον μάζευαν με τα… κουταλάκια. Μπροστά όμως στο λαϊκισμό όλα θυσία.
Αυτά βλέπει ο κόσμος και έχει απαξιώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο και φτάνει στο ακραίο σημείο να χαίρεται ή έστω να μην λυπάται για τέτοια… παθήματα.
Και κάτι τελευταίο… Εκείνη η νίκη της Λάρισας πριν μερικά χρόνια μέσα στο αήττητο Καραϊσκάκη επί του Ολυμπιακού, για να βγει στην Ευρώπη η «Μπαρτσελόνα» του… κάμπου, γιατί μας ήρθε ξαφνικά στο μυαλό και πάλι;
