Αν το χθεσινό παιχνίδι γινόταν του χρόνου τέτοια εποχή και ο Άρης είχε ακριβώς την ίδια ομάδα, δεν θα έχανε. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Δεν πρέπει, όμως, να μείνει σε αυτή την ήττα από τη Νίμπουρκ. Πρέπει να μείνει στα 38 λεπτά που έκανε αυτό που ήθελε στο παρκέ. Πρέπει αυτά τα 38 λεπτά να τα κάνει 39 και μετά 40, για να κερδίζει μεγάλους αγώνες όπως τον χθεσινό ή εκείνον με τον Ολυμπιακό.
Πως θα γίνει αυτό; Μόνο μέσα από παιχνίδια, μόνο μέσα από τέτοια “χαστούκια” σαν το χθεσινό, μόνο μέσα από παθήματα. Όσοι είδαν το παιχνίδι χθες από το Eurosport2 και έχουν γνώση της πραγματικότητας του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα διαπίστωσαν πώς αυτός ο Άρης, των κάτι λιγότερο από 400.000 ευρώ, έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο απέναντι σε μια ομάδα που έχει κοντά στα 5 εκατομμύρια ευρώ μπάτζετ. Όσοι δεν ασχολούνται και έχουν μείνει στον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τον Τάρπλεϊ, θα πουν τους Τσέχους “γκαρσόνια”… Δικαίωμά τους…
Ο Άρης έχει αρχίσει να μορφοποιείται σαν ομάδα. Δεν ξέρω αν έχει αποκτήσει χαρακτήρα νικητή, όπως είπε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, αλλά σίγουρα είναι μια ομάδα που έχει φιλοδοξία και δεν παίζει, για να παίζει. Έχει αρχίσει να γίνεται μια ομάδα που βγάζει στο παρκέ όσα θέλει να δει ο οπαδός μιας ομάδας. Σκυλιάζει στην άμυνα, έχει παίκτες που βουτάνε και τρώνε τα μούτρα τους για μια μπάλα, έχει παίκτες που τρέχουν, πηδάνε, καρφώνουν… Όταν θα σταματήσει να είναι “τσαπατσούλα” σαν ομάδα, θα έχει αλλάξει και επίπεδο. Δεν αργεί αυτή η στιγμή.
Αυτή η ομάδα έχει μπει σε έναν δρόμο σωστό, αλλά θα έρθουν και άλλα “χαστούκια” σαν το χθεσινό. Είναι βέβαιο αυτό. Πρωτίστως, πάντως, θα πρέπει να βρει τους τρόπους να κερδίσει δύο μεγάλα “ΠΡΕΠΕΙ” μέσα σε τρεις μέρες. Παίζει με τον Ηλυσιακό το Σάββατο και με την Ρουντούπις την Τρίτη στο Αλεξάνδρειο. Αν δεν κερδίσει το πρώτο ματς, δεν θα έχει καμία αξία το “διπλό” στη Καβάλα, αν δεν κερδίσει τη Ρουντούπις πολύ απλά μένει Ελλάδα και δεν προκρίνεται στην επόμενη φάση του Γιούροκαπ.
Δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσει κανείς εδώ μέσα προτροπή στον κόσμο ή εκκλήσεις στον κόσμο να πάει στο γήπεδο. Άνευ σημασίας είναι όλα αυτά. Όποιος θέλει, ξέρει τον δρόμο για το Παλέ, όποιος δεν θέλει ξέρει τον δρόμο για την τηλεόραση. Διαλέγει και παίρνει.
Είναι κρίμα γι’ αυτήν την ομάδα πάντως να παίζει χωρίς κόσμο και χωρίς διοίκηση. Πραγματικά κρίμα. Ειδικά αν ο κόσμος και η διοίκηση (οι εντός, οι εκτός και οι επί ταυτά) δουν τι γίνεται τριγύρω τους και ποιοι είναι οι αντίπαλοι του Άρη και σε ποια κατάσταση είναι.
Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!