«Μόνο οι δειλοί εγκαταλείπουν»

Στήριξη προς την ομάδα, με επιχειρήματα που δείχνουν πόσο σημαντική είναι η βοήθεια προς την ομάδα αυτή την στιγμή, κφράζουν οι οργανωμένοι οπαδοί των κίτρινων.

 

Μέσα από τη σελίδα του Super 3 αναφέρονται αρκετά ενδιαφέρουσες επισημάνσεις με αφορμή τη συνέχεια της προσπάθειας από την ομάδα.

Το σχετικό άρθρο αναφέρει:

«Όπως κάθε άτομο έχει τη δική του προσωπικότητα, τον δικό του τρόπο σκέψης, διαμορφωμένο από τις δικές του προσωπικές εικόνες και βιώματα, έτσι κάθε νους έχει το δικό του κώδικα και τρόπο συμπεριφοράς.

 

Έτσι ο καθένας μας βιώνει διαφορετικά μια εμπειρία και έτσι ανάλογα πράττει σε μελλοντική παρόμοια κατάσταση. Δεν βλέπεις δηλαδή αυτό που υπάρχει αλλά μόνο αυτό που το μυαλό σου μπορεί να ερμηνεύσει. Αυτό που έχει εκπαιδευθεί να βλέπει, αλλά και να ερμηνεύει, το μυαλό σου.

 

Για αυτό κιόλας εντοπίζουμε συχνά περιπτώσεις που όχι μόνο μας κάνουν εντύπωση αλλά προκαλούν και το κοινό συναίσθημα. Στερεότυπα για συνανθρώπους μας, λόγω χρώματος, φυλής, επαγγέλματος, εμφάνισης, είναι αδιανόητο να υπάρχουν. Κι όμως για κάποιους είναι κάτι αυτονόητο και απολύτως φυσιολογικό. Έτσι εκπαιδεύθηκε ο νους τους, έτσι αντιμετωπίζουν αυτό που λέμε όλοι «ρατσισμό» σαν κάτι εντελώς φυσιολογικό για αυτούς.

 

Παρόμοια παραδείγματα μπορεί να συναντήσει κανείς και στο γήπεδο. Εκεί κι αν δεν υπάρχουν διαφορετικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Το συναντούμε συνεχώς μπροστά μας και δυστυχώς όχι μόνο μετά από άσχημα αποτελέσματα της ομάδας.

 

Λέω δυστυχώς γιατί όταν η ομάδα σου στο γήπεδο διαλύει σε ένα παιχνίδι τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος, που είναι μάλιστα και αήττητος μέχρι εκείνη τη στιγμή, και δεν μπορείς να σκάσεις ένα απλό χαμόγελο. Να διασκεδάσεις για τη νίκη της ομάδας σου, είτε μεγάλης είτε μικρής, αλλά έχεις ένα κόμπο στο στομάχι και δε γνωρίζεις πώς να αντιδράσεις. Πώς να κινηθείς. Είναι πραγματικά για γέλια και για κλάματα.

 

Ανθρωπάκια που φεύγουν βιαστικά από το γήπεδο, χωρίς κουράγιο να ανταλλάξουν μια κουβέντα με τα πηγαδάκια της κερκίδας. Και όλα αυτά γιατί, γιατί η ομάδα κέρδισε και τους έβγαλε ψεύτες, κρίθηκαν ως ανακόλουθοι σε όλα όσα προδίκαζαν από την αρχή του πρωταθλήματος και ίσως και από πάντα.

 

Στους αγώνες με αρνητικό αποτέλεσμα, αντιστρέφονται οι ρόλοι και ξαφνικά τα ανθρωπάκια μεταμορφώνονται σε… γίγαντες που η φωνή τους ακούγεται παντού και φυσικά έχουν πρωταγωνιστικό λόγο στα πηγαδάκια της κερκίδας, αφού αυτή τη φορά «βγήκαν» τα όσα ισχυρίζονταν, αποδείχθηκαν αληθινοί σ’ όσα προέβλεπαν και καρτερούσαν.

 

Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο σκέψης, το δικό του τρόπο του νου. Γιατί αν πραγματικά ήξερε γιατί πρώτα από όλα υποστηρίζει αυτή την ομάδα, αυτό το Σύλλογο, δε θα μπορούσε ούτε καν να κοιτάξει στα μάτια ακόμα και τα πιτσιρίκια που είναι ανεβασμένα στο κάγκελο και τραγουδούν για το Θεό του Πολέμου.

 

Έχει ειπωθεί πολλές φορές, σε σημείο να καταντά κωμικοτραγική παρωδία, πως… «όλοι ΑΡΗΣ είμαστε». Έλα όμως που κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες ξεχωρίζουν τα χλωρά από τα ξερά, και δυστυχώς όταν ξεσπάσει φωτιά πολλά χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά. Και είναι κάτι που μας ταλανίζει όλους συνεχώς εδώ και χρόνια και διαρκώς μας γυρίζει στο ίδιο σημείο.

 

Να είμαστε πάντα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα κι εμείς να παλεύουμε να βρούμε ισορροπία μαλώνοντας με τα ρούχα μας. Γιατί έτσι είναι, τρώγεσαι με τα ρούχα σου, όταν σου φταίει ο οπαδός για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Όταν κατηγορείς τον οπαδό που στηρίζει την ομάδα, πηγαίνει στο γήπεδο και υποστηρίζει όπως μπορεί το Σύλλογο.

 

Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα νοοτροπίας υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στην ομάδα, οι πισώπλατες μαχαιριές είναι αρκετά συχνό φαινόμενο και πάλι από την αρχή. Δεν είναι λύση ν’ απαρνηθούμε τη φυσική μας παρουσία στο γήπεδο, μέχρι ν’ αρχίσει να αποδίδει η ομάδα όπως θέλουμε. Αυτό μόνο ένας δειλός με περίσσιο θράσος θα μπορούσε να το ζητήσει από κάποιο μέλος της Φαμίλιας μας.

 

Σκοπός και στόχος πρέπει να είναι μόνο η στήριξη στην ομάδα. Λογικό είναι να στεναχωριέσαι, να οργίζεσαι, να κρίνεις και να επικρίνεις όποιον σου δείχνει ότι δεν προσπαθεί και δεν παθιάζεται. Απολύτως νορμάλ είναι να τρελαίνεσαι με τη θέση που έχει η ομάδα στο βαθμολογικό πίνακα, με τις χάλια εμφανίσεις μέσα στο γήπεδο χωρίς αρχή και τέλος.

 

Είναι παράλογο όμως ν’ απαρνιέσαι την ίδια σου τη ζωή, το άλλο σου μισό όπως λες, γιατί απλά τώρα σε ποτίζει πίκρες και άσχημα συναισθήματα. Αντιμετώπισε τις φοβίες σου, βγες στα ίσια και ζήτα κουράγιο από τα αδέρφια σου. Σταμάτα να κατηγορείς όλους τους άλλους για την κατάσταση που ζεις τώρα και κάνε επιτέλους το αυτονόητο, αγωνίσου για τη ζωή σου.

 

Πολέμησε για αυτά που θέλεις και μην περιμένεις από τους μόνιμα ίδιους να πολεμήσουν και για το δικό σου καλό, για την πραγμάτωση των δικών σου ονείρων και φιλοδοξιών. Για άλλη μια φορά σφίγγουμε ακόμα πιο σφιχτά τη γροθιά μας και τη σηκώνουμε ακόμα πιο ψηλά. Αγνοώντας κάθε εμπόδιο που φυτρώνει σα μανιτάρι στο δρόμο μας, ορκιζόμαστε ξανά και ξανά πιστοί πολεμιστές στο πλευρό του Θεού του Πολέμου.

 

Δεν εγκαταλείπουμε, δεν το βάζουμε κάτω. Δεν το γράφει πουθενά αυτό στο γενετικό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο ΑΡΕΙΑΝΟΣ. Όποιος μπορεί κι όποιος θέλει ακολουθεί και μάχεται. Οι υπόλοιποι αρκούνται σε κλαψουρίσματα…».

 

Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!

 

To Top