Ο Δημήτρης Μπουσβάρος πρώην μέλος της μπασκετικής Αυτοκρατορίας του Άρη και επί σειρά ετών τεχνικός υπεύθυνος των Ακαδημιών μίλησε για τους κιτρινόμαυρους, το χθες, το σήμερα, αλλά και το μέλλον.
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 92,8:
Είναι δύσκολες οι στιγμές που ζούμε. Έχει την ιδιαιτερότητα ότι συμβαίνει παντού, σε όλον τον κόσμο και απλώνεται σε όλα τα επίπεδα. Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη, που θα έχουμε να την θυμόμαστε.
Για την καλύτερη ενδεκάδα που έχει περάσει από τον Άρη:
Καλύτερη ενδεκάδα δεν μπορώ να βγάλω αλλά έχουμε δει στον Άρη κατά καιρούς πολύ καλές ομάδες που μπορεί να μην πήραν τίτλο αλλά έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο.
Πιστεύω πως ο Κούης ήταν μια μορφή που ξεχώρισε στο ποδοσφαιρικό κομμάτι του Άρη, τουλάχιστον εκείνα τα χρόνια, με όλους μαζί Ζήνδρο, Πάλλα, Βένος, Φοιρό που ήταν όλη η γραμμή της άμυνας, Σεμερτζίδης στο κέντρο και μετά τα χρόνια άλλαξαν και ήρθαν περισσότεροι ξένοι. Εγώ θυμάμαι περισσότερο στιγμές παρά εντεκάδες.
Δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το 2-0 επί του Ολυμπιακού με το «πέτα Παπέττα» που πήρε το ριμπάουντ από την απόκρουση του Κελεσίδη και σκόραρε. Είχαμε καλές στιγμές σαν ομάδα αλλά περάσαμε και στιγμές εσωστρέφειας. Θυμάμαι ένα κακό αποτέλεσμα που ήταν πρεμιέρα ενός πρωταθλήματος με την ΑΕΚ στο Καυτατζόγλειο.
Για την τότε μεγάλη ομάδα και το κοντράστ με την σημερινή
Εγώ είχα την τιμή να ζήσω εκείνη την ομάδα από μέσα, σαν παίκτης μικρός τότε, ήταν η χρονιά που είχαμε πάει στην Γάνδη. Ήμουν αποστολή σε όλα τα παιχνίδια έξω και είχα παίξει κανά δυο . Τότε υπήρχε παραφροσύνη για τον Άρη. Πηγαίναμε να παίξουμε στη Κυψέλλη με το Πανελλήνιο και το γήπεδο ήταν κατάμεστο και ζητοκράβγαζαν όλοι οι φίλαθλοι τον Άρη. Η Πανελλήνια αποδοχή που είχε η ομάδα ήταν φοβερή. Δεχόμασταν γράμματα από την Ρόδο, από την Κω. Κάθε εβδομάδα ερχόταν ο κόουτς, μας έφερνα τα γράμματα σε φακούλες. Και πιστεύω πως ξεκίνησε όλο αυτό με την εκτός έδρα νίκης επί της Μπαρτσελόνας με 88-89.
Δεν διαχειριστήκαμε καλά την ιστορία μας σαν ομάδα. Σίγουρα είναι το ένα κομμάτι. Το δεύτερο κομμάτι είναι, πως από την στιγμή που το μπάσκετ έφυγε από την Θεσσαλονίκη και κατέβηκε στην Αθήνα, από εκεί και πέρα η οικονομική δυσπραγία οδήγησε σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτήν την κατάσταση. Ήρθαν βέβαια και τα δέκα χρόνια της κρίση όπου όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν πολύ δύσκολα χρόνια και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Σίγουρα υπήρξαν κακοδιοικήσεις αλλά δεν πιστεύω ότι και στις άλλες ομάδες δεν υπήρξαν κακές διοικήσεις και χρωστούμενα ή δεν υπήρχαν προβλήματα απλά εκεί τα μεγέθη ήταν τέτοια που κατάφεραν να επιβιώσουν.
Για την αναδρομή που έκανε στο Facebook:
Εγώ ήθελα να ακολουθήσω την πορεία αυτών των παιδιών ένα χρόνο μετά, γιατί συνήθως όλοι θυμόμαστε τους πάντες όταν υπάρχει μια επιτυχία αλλά μετά από λίγο καιρό ξεχνάμε.
Οι Έφηβοι ήταν δυο συνεχόμενες χρονιές πρωταθλητές και πέρυσι ειδικά πήγαμε πολύ καλά στο Πανελλήνιο, βγήκαμε τρίτοι. Την αναδρομή την έκανα γιατί ήθελα να δω που είναι αυτά τα παιδιά σε σχέση με τον Άρη. Κάποιοι παίκτες που ξεχώρισαν δεν μπόρεσαν να βρουν τον δρόμο τους στην πρώτη ομάδα, σε μια πρώτη ομάδα που τα τελευταία χρόνια δεν έχει επιδείξει κάποια επιτυχία.
Προχθες μάλιστα ένα μπασκετικό σάιτ ασχολήθηκε με τα 10 καλύτερα ονόματα των τελευταίων δυο χρόνων μέχρι την ηλικία των 19 ετών. Από τα 10 παιδιά που ανέφερε, που θεωρούνται και πρόταση για το μέλλον, τα δυο είναι παίκτες του Άρη (Σιδηροηλίας, Βουλγαρόπουλος) και το τρίτο έχει περάσει από τον Άρη (Καλαϊτζάκης).
Για το μέλλον:
Δεν είμαι της λογικής ότι πρέπει να καταλογίσουμε υπεύθυνους. Είμαστε πολύ της κακόπιστης κριτικής και αυτό πρέπει να έχει άλλη πλευρά. Και η δική μου η πλευρά είναι ότι βλέπω ένα μέλλον με το οικονομικό να είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Βλέπω ένα μέλλον που η στελέχωση ενός σωστού ρόστερ θα είναι ακόμα πιο δύσκολη. Και πιστεύω πως όσο πιο δυνατός είσαι στο από κάτω κομμάτι τόσο μεγαλύτερες περιπτώσεις έχεις να είναι πιο εύκολη αυτή η δουλειά. Δεν μπορεί μια ομάδα να δαπανήσει όλο το μπάτζετ της σε αγορά παικτών, θα πάρει τρεις ακριβούς, θα πάρει και τρεις δικούς της. Mονόδρομος είναι για το Ελληνικό μπάσκετ.
Διάβαζα την συνέντευξη του κ. Σκουρτόπουλο που ζήτησε να αναλάβει την μικρή ομάδα. Υπάρχει αυτή η διάθεση αλλά κάπου το χάνουμε. Είναι έλλειψη μακροχρόνιου σχεδίου και πρέπει να αφήσουμε την δουλειά σε αυτούς που ξέρουν να την κάνουν. Εμείς ένας λόγος που είχαμε επιτυχία ήταν επειδή, η μεγάλη ομάδα είχε προβλήματα και δεν ασχολήθηκε μαζί μας, μπορέσαμε να δουλέψουμε μόνοι μας σε ένα πλάνο , πάντα υπήρχαν άνθρωποι που μας βοήθησαν σε ότι χρειαστήκαμε γι’ αυτό και απέδωσε.
