Η διαιτησία έπαιξε τον δικό της ρόλο στο χθεσινό ντέρμπι, δίχως αμφιβολία. Δεν αλλοίωσε το αποτέλεσμα όπως έγινε με την ήττα του Άρη από τον Ολυμπιακό, αδίκησε όμως καταφανέστατα τον Άρη και αυτό είναι θέμα διοίκησης μετά τη λήξη του ντέρμπι. Δεν έκαναν, όμως, λάθη μόνο οι διαιτητές για να χάσει ο Άρης…
Φαντάζομαι πως αν έλεγαν στον Βαγγέλη Αλεξανδρή ότι ο Άρης θα έβαζε 87 πόντους μέσα στην Πυλαία και τον ρωτούσαν να μαντέψει το αποτέλεσμα, θα μιλούσε για θρίαμβο! Κι όμως ο Άρης έβαλε 87 πόντους στην έδρα του ΠΑΟΚ, που έχει την χειρότερη επίθεση μέχρι χθες με ούτε καν 65 πόντους μέσο όρο και έχασε!
Η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος τον τελευταίο μήνα δέχτηκε από την χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος 92 πόντους. Είχε ήδη δεχτεί πάνω από το μέσο όρο που δέχεται τον τελευταίο μήνα στα τρία πρώτα δεκάλεπτα (66-64)!
Δεν βγήκε κανένα αμυντικό πλάνο του Άρη. Ντέρμπι είναι, σαφώς, και υπάρχουν πολλοί παράμετροι που το κρίνουν και σαφώς παίζει ρόλο και η καλή μέρα και να δεχτώ ότι ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στην καλύτερή του μέρα επιθετικά από… πέρσι, όμως μπόρεσε κανείς να καταλάβει ποιους παίκτες “στόχευσε” ο Άρης;
Πέντε παίκτες έχει ο ΠΑΟΚ και από εκεί και πέρα είναι μια μετριότητα. Και οι πέντε σκόραραν διψήφιο αριθμό πόντων! Ο χειρότερος των πέντε (Γκίντενς, Γκορί, Ντικούδης, Καλαμπόκης, Ράιτ) έδωσε 14 βαθμούς στην αξιολόγηση… Ο Άρης δεν μπόρεσε να περιορίσει την δράση του Ντικούδη και του Καλαμπόκη, παράλληλα όμως “ρίσκαρε” να αφήσει τα σουτ των Γκίντενς και Ράιτ και το πλήρωσε. Σαφώς και έχει λογική αυτή η κίνηση του τεχνικού τιμ, γιατί όντως Γκίντενς και Ράιτ δεν είναι καλοί σουτέρ, όμως δεν υπήρξε αντίδραση από τον πάγκο όταν οι δύο Αμερικανοί σκόραραν…
Η ζώνη που χρησιμοποίησε ο Αλεξανδρής στην βάση της ήταν σωστή, σαν σκέψη, αλλά περισσότερο μπέρδεψε τους ίδιους τους παίκτες του, παρά τον ΠΑΟΚ, που κατάφερε να βρει μέσα από τη ζώνη κι άλλους σκόρερ πέραν του Ντικούδη και του Καλαμπόκη.
Επιθετικά, ίσως ο Αλεξανδρής άφησε περισσότερο από ότι θα έπρεπε εκτός αγώνα τον Ρον Ντέιβις, που έδειξε όσο ήταν στο παρκέ ότι έχει κρύο αίμα και δεν ήταν επηρεασμένος όπως ήταν π.χ. ο Μαυραειδής, ο Κερούς ή ο Βεργίνης. Στοίχισε πολύ στον Άρη το γεγονός ότι έχασε τον Μπόγρη. Η απουσία του ανέδειξε την σημαντικότητά του μέσα στο παιχνίδι του Άρη, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να απειλήσει με πλάτη στο καλάθι. Αυτό το “παιχνίδι” έλειψε από τον Άρη, γιατί ο Κρούσιτς είναι αναποτελεσματικός και περισσότερο βοηθητικός και όχι πρωταγωνιστής και γιατί ο Μάλντροου αποφεύγει το παιχνίδι με πλάτη, όπως ο… διάολος το λιβάνι!
Ο Άρης έγινε προβλέψιμος, άντεξε όσο ο Τζέιμς είχε “κέφια”, αλλά στο φινάλε όταν η μπάλα δεν πήγε σε αυτόν η ομάδα ήταν σαν “κομμένη στα δύο” επιθετικά. Γι’ αυτό και ο Τσαλδάρης σούταρε από τα 10 μέτρα τρίποντο, ίσως γι’ αυτό να έκανε τρίποντο και στα 33” ενώ η διαφορά ήταν στους δύο πόντους.
Οι κίτρινοι έφυγαν από το γήπεδο χαμένοι για άλλο ένα παιχνίδι που κρίνεται στο φινάλε. Μετρούν πέντε τέτοια χαμένα παιχνίδια (Πανιώνιος, ΚΑΟΔ, Ολυμπιακός, Νίμπουρκ και το χθεσινό) και μόλις ένα κερδισμένο (στην παράταση), το οποίο κέρδισαν γιατί αστόχησε από τη γωνία ελεύθερο τρίποντο ο αντίπαλος (Μπουτερλεβίτσιους στο ματς με τη Ρουντούπις). Έφυγαν από την Πυλαία δείχνοντας σε γενικότερο πλαίσιο καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, που στηρίζεται περισσότερο στο… μπάσκετ και όχι στην προσωπικότητα. Αυτό στην διάρκεια είναι καλό, σε ντέρμπι αποδείχτηκε πως όχι.
Για τον Άρη το 2011 κλείνει με αισιοδοξία γιατί η ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο δείχνει μαχητικότητα, πάθος, διάθεση για διάκριση, καλά τεχνικά στοιχεία σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Κλείνει με απαισιοδοξία γιατί σε διοικητικό επίπεδο υπάρχουν όλα τα ακριβώς αντίθετα από όσα βγάζουν οι παίκτες στο παρκέ.
Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!
