Η παραίτηση του Λούκας Αλκαράθ για πολλούς ήταν ξαφνική. Σίγουρα η διοίκηση του Άρη δεν είχε αποφασίσει ότι θα προχωρούσε στην αντικατάστασή του, παρά τον δεδομένο προβληματισμό που υπήρχε για το έργο του και το βαρύ κλίμα που δημιουργήθηκε.
Όσοι, όμως είδαν τον Ισπανό και τη συμπεριφορά του, ειδικά στο πλοίο της επιστροφής από Κέρκυρα, είχαν διακρίνει και τα… σημάδια! Ένας Αλκαράθ που καθόταν μόνος του σε μία άκρη, αμίλητος, έδειχνε σκεπτικός, χωρίς καμία διάθεση να συζητήσει με κανέναν και έχοντας ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα.
Ήταν φανερό ότι είχε ζυγίσει πρόσωπα και καταστάσεις και είχε ήδη πάρει την απόφαση από εκείνη τη στιγμή της επιστροφής ότι «τελείωσε» και έπρεπε να αποχωρήσει. Τίποτα δεν μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Πήρε ο ίδιος την απόφαση να φύγει, διευκολύνοντας τον Άρη, ειδικά κάτω από το βαρύ κλίμα που υπήρχε. H παραίτησή του την επομένη μέρα ήταν ήδη η υλοποίηση της απόφασης του, μερικές ώρες πριν…
Η κατάληξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών για πολλούς ήταν προδιαγεγραμμένη από την αρχή. Το λάθος ήταν η επιλογή του, η οποία στοίχισε σε χρόνο και πολύτιμους βαθμούς.
