Ο Άρης είναι τεράστια ομάδα και ως τέτοια τον αντιμετωπίζει το σύστημα των “νεοεξυγιαντών” του ελληνικού ποδοσφαίρου. To ζητούμενο, όμως, είναι τι μπορεί ο ίδιος ο Άρης να κάνει για να προστατεύσει όσο περισσότερο μπορεί τον ίδιο του τον εαυτό…
Δεν ήταν η πρώτη και δυστυχώς δεν θα είναι ούτε και η τελευταία φορά. Όσο κι αν επιθυμία όλων είναι να αλλάξει η κατάσταση, φαντάζει ανέφικτο. Στα κέντρα των αποφάσεων, η λέξη ισονομία είναι άγνωστη. Καταχωνιασμένη, διότι δεν συμφέρει κανέναν απ΄όσους αποφάσισαν να συσστρατευτούν και να πάρουν τα ηνία του ελληνικού ποδοσφαίρου να την εφαρμόσουν. Ο Άρης δεν εντάχθηκε ποτέ σε καμία τέτοια παράταξη και είναι λογικό κι επόμενο να αποτελεί το “μαύρο πρόβατο” στο μυαλό τους. Κι επειδή ακόμα κι έτσι είναι ικανός να διεκδικήσει πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάθε Κυριακή ανακαλύπτουν κι έναν τρόπο για να τον εμποδίσουν και να τον “απογοητεύσουν”.
Τα όσα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Κυριακής, δημιουργούν ένα μεγάλο ερώτημα. Είναι δυνατός όσο πρέπει ο Άρης, για να προστατέψει τον εαυτό του; Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως όχι. Διότι παλεύει με σφεντόνες, ενώ οι άλλοι έχουν στα χέρια τους όπλα. Έχει όμως τεράστια δυναμική. Αρα η μόνη λύση είναι η ισχύς εν τη ενώσει.
Η λύση δεν είναι να εκτοξεύονται πυρά κατά της ΠΑΕ για το γεγονός πως δεν έβγαλε μία ανακοίνωση διαμαρτυρίας μετά τον αγώνα. Σαφέστατα και θα έπρεπε να το κάνει, αλλά η (πικρή) αλήθεια είναι πως έτσι, ούτε καν ιδρώνουν τα αυτιά όσων είναι στα κέντρα αποφάσεων. Εχει αποδειχθεί διαχρονικά. Άλλος είναι όμως ο (αποτελεσματικός) τρόπος. Απαιτεί έντονο παρασκήνιο. Και ο νοών νωείτο…
Όσο η ΠΑΕ Άρης δεν έχει την οικονομική δύναμη (διότι το χρήμα τα καθορίζει όλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο) για να χτυπήσει δυνατά το χέρι και να απαιτήσει την ισονομία, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να βρει τον τρόπο, ώστε να πείσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο της, δινόντάς του το καλύτερο δυνατό όραμα, προκειμένου να θωρακιστεί καλύτερα η ομάδα.
Ίσως ακούγεται… ρομαντικό, αλλά άλλη λύση πέρα από το να συνεχίσει να είναι σαν μία “γροθιά”, ομάδα και κόσμος, δεν υπάρχει -προς το παρόν- στον ορίζοντα. Και εδώ το… μπαλάκι είναι ξεκάθαρα στην πλευρά του Θοδωρή Καρυπίδη και των συνεργατών του. Να βρεθεί ο τρόπος, ώστε ο Άρης να είναι η υγιής αντίδραση, ενάντια στο σαθρό σύστημα. Πως; Με μία ομάδα πολύ καλύτερη από την υπάρχουσα από τον Ιανουάριο και μετέπειτα και ένα “Κλεάνθης Βικελίδης” κατάμεστο σε κάθε αγώνα.
Πάμε και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι…
Άριστο διάβασμα του αντιπάλου και κοουτσάρισμα από τον Μίχαελ Ένινγκ. Στο ΟΑΚΑ παρουσιάστηκε ένας Άρης έτοιμος, με εναλλακτικά πλάνα, για κάθε ενδεχόμενο. Το αρχικό πλάνο του Γερμανού, μπορεί να μην έφερε ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο, αλλά “ξεγύμνωσε” αγωνιστικά την ΑΕΚ.
Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε το δεύτερο ημίχρονο, βοηθά και τον ίδιο, όσον αφορά τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Δείχνει να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος, ενώ πλέον είναι σε θέση να γνωρίζει όλο και καλύτερα τους παίκτες του και τις πραγματικές του δυνατότητες.
Ο Απόστολος Τσιλιγγίρης μαγνήτισε τα βλέμματα και ήταν απολύτως λογικό. Γνήσιο ταλέντο, το οποίο είναι υποχρεωμένο να δουλέψει πλέον ακόμα πιο σκληρά. Έχει ανεβάσει τον πήχη μόνος του για τον ίδιο του τον εαυτό. Ο 19χρονος είναι υποχρεωμένος να δουλέψει σκληρά για να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.
Απροσπέλαστοι Σάσα και Βέλεθ, με τον Βραζιλιάνο να είναι ξεκάθαρα η καλύτερη μεταγραφή του φετινού Άρη. Επαιξε δεξί μπακ και απέδειξε το πόσο πολύτιμος είναι ακόμα και μακριά από τη φυσική του θέση.
Η ισοπαλία στο ΟΑΚΑ είναι πλασματική. Για την ακρίβεια από τους παίκτες του Άρη “κλάπηκαν” ελέω διαιτησίας δύο βαθμοί. Γεγονός πως πρέπει να τους πεισμώσει ακόμα περισσότερο ενώπιον της συνέχειας του πρωταθλήματος. Επ΄ουδενί δεν πρέπει να επαναληφθεί ότι έγινε μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την ισοπαλία στην Τούμπα.
Η γνωστή αφέλεια που διακατείχε την ομάδα και η έλλειψη καθαρού μυαλού που έδειξε σε πολλά ματς, με αντιπάλους που δεν ανήκαν στην κατηγορία των ντέρμπι…
