Για 26 χρόνια φιλόλογος σε γυμνάσιο, ο νέος τεχνικός του Άρη, Μανουέλ Μασάδο χειρίζεται τη γλώσσα του ποδοσφαίρου όπως κανείς άλλος. Η απίστευτη ιστορία του Μασάδο, ο οποίος ακροβατώντας ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, πέτυχε τη μεγαλύτερη «νίκη» της καριέρας του!
«Ηταν μία απλή επέμβαση ρουτίνας. Από αυτές που είναι τόσο συνηθισμένες, τόσο απλές, που ούτε καν τις αναφέρεις στο εργασιακό σου περιβάλλον. Στα τέλη Νοεμβρίου του 2009 ο Μανουέλ Μασάδο μπαίνει σε νοσοκομείο του Πόρτο για επέμβαση λιποαναρρόφησης στην κοιλιακή χώρα. Το ίδιο βράδυ επιστρέφει «καινούργιος» στο σπίτι του στο νησί Μαδέιρα και στη δουλειά του στη Νασιονάλ.
Δύο μέρες μετά αισθάνεται αδύναμος. Αρρωστος. Φοβερά καταπονημένος. Τρέχει στο τοπικό νοσοκομείο. Οι εξετάσεις είναι μαύρες. Εχει προσβληθεί από σηψαιμία και μπαίνει αμέσως στην εντατική! Οι γιατροί μιλούν γενικά και αόριστα. Ελάχιστοι γνωρίζουν τι και πώς. Υποβάλλεται σε δεύτερη, πολύ λεπτή σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, επέμβαση αφού φτάνει στο σημείο να ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου. Επειτα από δύο εβδομάδες πάλης βγαίνει νικητής από τη μάχη. Ηταν το σημαντικότερο ματς που κέρδισε ο νέος προπονητής του Αρη.
Είναι μορφή. Στην Πορτογαλία δεν τον συγκρίνουν με κανέναν. Λένε πως όταν ξεκινά τις μακροσκελείς ομιλίες του προς τους παίκτες, εκείνοι χρειάζονται λεξικό για να αποκρυπτογραφήσουν κάθε κουβέντα του! Τον αποκαλούν «λόγιο του ποδοσφαίρου». Υπάρχει λόγος. Για 26 χρόνια ήταν καθηγητής Φιλολογίας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Πόρτο, το Γκιμαράες και τα νησιά Μαδέιρος και έχει κόλλημα με τη σωστή χρήση της γλώσσας. Αν ακούσει συντακτικό ή γραμματικό λάθος σε ερώτηση δημοσιογράφου, δεν διστάζει να τον… μαλώσει στεγνά! Είναι από τους πρωταγωνιστές της χιουμοριστικής εκπομπής «Gato Fedorento» (κάτι σαν τον Μητσικώστα της Πορτογαλίας). Ενας από τους τέσσερις μίμους της παρέας υποδύεται το στυλ του και αρχίζει τις… Μanuelmachadês (σ.σ.: Μανουελμασαδιές). Μακροσκελείς μονολόγους, με πομπώδεις και βαρύγδουπες λέξεις που στο τέλος δεν βγάζουν κανένα νόημα! Κάπως έτσι ο Μασάδο μπήκε στα σπίτια κάθε Πορτογάλου, που αγνοούσε τη δουλειά του.
Ας κάνουμε και μία στάση στη δουλειά του. Διότι γι’ αυτή προσελήφθη στον Αρη. Τακτικά είναι πραγματιστής. Προτιμά την ουσία από το άσκοπο θέαμα. Προσαρμόζεται ανάμεσα στο 4-4-2 και το 4-2-3-1, αλλά απαιτεί τήρηση των βασικών. Οι τεμπέληδες δεν έχουν θέση στις ομάδες του. Ξεκίνησε να κάνει θόρυβο την τετραετία 2000-2004, όταν πήρε τη Μορεϊρένσε από την τρίτη κατηγορία και την άφησε στη 12η θέση της μεγάλης κατηγορίας. Την επόμενη σεζόν έβγαλε πέμπτη την Γκιμαράες. Το 2005-06 έβγαλε πέμπτη (καλύτερη θέση στην ιστορία της) τη Νασιονάλ. Ακολουθεί ένα μέτριο πέρασμα από την Ακαδέμικα, ώσπου έρχεται η μεγάλη ευκαιρία της Μπράγκα, που διαρκεί μόλις μία σεζόν, αφού αποτυγχάνει να τη βγάλει στην Ευρώπη. Στη συνέχεια ακολούθησε μία ονειρεμένη διετία (2008-10) στη Νασιονάλ, την οποία οδήγησε σε «μαγικά» πράγματα: τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα, αποκλεισμό της Ζενίτ (!) στο Γιουρόπα Λιγκ και ανάδειξη παικταράδων όπως οι Νενέ, Ρούμπεν Μίκαελ, που χρυσοπουλιούνται. Ξανά προαγωγή στην Γκιμαράες, την οποία οδηγεί πέρυσι στον τελικό Κυπέλλου και την πέμπτη θέση πριν παραιτηθεί, μέσω ζωντανής συνέντευξης μετά τον αποκλεισμό της στο Γιουρόπα Λιγκ από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Στα 56 του δεν είχε φύγει ποτέ εκτός πορτογαλικών συνόρων για να διαδώσει τις… Μανουελμασαδιές του. Η πρόταση του Αρη ήταν ό,τι έπρεπε. Μόνο ένας φιλόλογος θα μπορούσε να διορθώσει τις ποδοσφαιρικές ανορθογραφίες και τα αμέτρητα συντακτικά λάθη στο παιχνίδι των «κιτρινόμαυρων».
Κι όμως, ο νέος τεχνικός του Αρη ξέρει από πρώτο χέρι το «Κλεάνθης Βικελίδης». Το έμαθε από την επίσκεψή του όταν ήταν στον πάγκο της Μπράγκα τη σεζόν 2007-08 στους ομίλους τού (τότε) Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Οι «αρσεναλίστας» είχαν αποσπάσει 1-1 από την (τότε) ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς (6 Δεκεμβρίου 2007) μέσα στη Θεσσαλονίκη και είχαν διαγράψει εξαιρετική ευρωπαϊκή πορεία εκείνη τη χρονιά αφού είχαν προκριθεί από τον όμιλο (ισοπαλίες με Μπόλτον, Μπάγερν, νίκη με Ερυθρό Αστέρα) πριν αποκλειστούν στους «32» από τη Βέρντερ Βρέμης.
Πηγή: sday.gr
Αλλά και… αντάρτης!
Ένα επίσης ενδιαφέρον ρεπορτάζ φιλοξενεί σήμερα και η εφημερίδα «Εξέδρα», καταγράφοντας άγνωστες πτυχές της ζωής του Πορτογάλου τεχνικού. Αναλυτικά:
«Οι ποδοσφαιριστές συνηθίζουν να τον αποκαλούν «δάσκαλο», η κοινή γνώμη έχει σχηματίσει θετική άποψη για τις ικανότητές του, εκτιμά δε, ότι πρόκειται για έναν ιδιόρρυθμο αλλά ουδόλως ματαιόδοξο άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ότι ο Μανουέλ Μασάδο – ο νέος προπονητής του Αρη – συγκεντρώνει χαρακτηριστικά που στοιχειοθετούν μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Το βέβαιο είναι ότι λατρεύει το ποδόσφαιρο και στο δικό του μυαλό, ποδόσφαιρο δεν είναι οι μεγάλες ομάδες που πρωταγωνιστούν στο Τσάμπιονς Λιγκ.
«Στο ξεκίνημα της προπονητικής καριέρας του, ήταν προπονητής των μικρών ομάδων της Γκιμαράες. Και οδήγησε παιδιά 18 ετών στην κατάκτηση του συγκεκριμένου πρωταθλήματος, νικώντας στον τελικό τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας του Λουίς Φίγκο. Από τότε, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης», είπε στην Εξέδρα ο Μιγκέλ Κορέιρα, συντάκτης της πορτογαλικής εφημερίδας «Abola».
Σε μια συνέντευξη τού, πριν από 1½ χρόνο στην ίδια εφημερίδα, ο 56χρονος Μασάδο είπε εξάλλου ότι «δεν έχω τη φιλοδοξία να προπονήσω κάποια μεγάλη ομάδα της Πορτογαλίας. Θεωρώ ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου λειτουργεί όπως μια ανταγωνιστική αγορά και σε κάθε ομάδα μπορείς να προσφέρεις πλούσιο έργο». Ο Μασάδο πέρασε από τις περισσότερες ομάδες της Πορτογαλίας που κινούνται από το «4» έως και το «8» στο ποδοσφαιρικό status. Γκιμαράες, Ακαντέμικα, Νασιονάλ, Μπράγκα… Σε όλες σημείωσε επιτυχίες.
Σε όλες παρήγαγε έργο και άφησε θετικές εντυπώσεις. Η Γκιμαράες απέκτησε ποδοσφαιρική υπόσταση από εκεί που… βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες του πορτογαλικού ποδοσφαίρου. Η Ακαντέμικα τερμάτισε για πρώτη φορά στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας και εξασφάλισε θέση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εξαίρεση αποτελεί η Μπράγκα, την οποία ανέλαβε τον Δεκέμβριο του 2007. Στο πρωτάθλημα δεν κατάφερε να την οδηγήσει στην απευθείας έξοδο στο Europa League. Στο Europa League της περιόδου 2007-08, η Μπράγκα απέκλεισε τον Αρη, αλλά στη φάση των «32» της διοργάνωσης αποκλείστηκε από τη Βέρντερ Βρέμης, γνωρίζοντας δύο ήττες.
Του λείπει ένας τίτλος
Εκτός των πρωταθλημάτων στις μικρές κατηγορίες του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, αυτό που λείπει από τον Μανουέλ Μασάδο είναι ο τίτλος. Πέρυσι έφτασε πολύ κοντά, αλλά είχε την ατυχία να αντιμετωπίσει στον τελικό του Κυπέλλου Πορτογαλίας, την Πόρτο. Εκεί, η ομάδα του ηττήθηκε με το βαρύ 2-6 και δεν κατάφερε να κλείσει μια φανταστική χρονιά για τη Νασιονάλ. Διότι, νωρίτερα είχε εξασφαλίσει θέση στο Europa League της επόμενης περιόδου.
Το 4-3-3 και οι μεγάλες ομάδες
Ο Μανουέλ Μασάδο είναι της άποψης ότι το βασικότερο σε μια ομάδα είναι το κλίμα στα αποδυτήρια. «Είναι εργάτης και δουλεύει πάρα πολύ στις προπονήσεις. Συνηθίζει να αναπτύσσει φιλικές σχέσεις με τους παίκτες και αυτοί να παίζουν γι’ αυτόν. Γενικότερα είναι ένα ήσυχος άνθρωπος, αποφεύγει τις ακρότητες και οι παίκτες λένε ότι τον βλέπουν σαν δεύτερο πατέρα τους», συμπλήρωσε ο Κορέιρα. Ποδοσφαιρικά, λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο και απαιτεί από την ομάδα του να έχει ποιότητα, ταχύτητα και εξυπνάδα. «Δεν είμαι προπονητής που χρησιμοποιώ ένα σύστημα. Εχω παίξει και 4-3-3 και 4-2-3-1 και 3-5-2. Αυτό που απαιτώ από την ομάδα μου είναι να είναι ευέλικτη. Με ενδιαφέρει να έχει η ομάδα μου τη φιλοσοφία του ποδοσφαίρου. Να χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο τη δύναμή της και με μικρά τεχνάσματα να καταφέρνει χτυπήματα στον αντίπαλο. Όταν όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τον αντίπαλο, πρέπει να χρησιμοποιεί τη μέθοδο του «αντάρτικου», για να έρθει το αποτέλεσμα», είπε ο ίδιος στη συγκεκριμένη συνέντευξη στην Abola.
Το «μίσος» για τον Χόρχε Χέσους
Ο Μασάδο δεν εντάσσεται στη λίστα των πολυδιαφημισμένων Πορτογάλων προπονητών. Και νιώθει περήφανος γι’ αυτό. «Είχε την ευκαιρία να πάει τόσο στη Μπενφίκα όσο και στη Σπόρτιγκ Λισαβόνας, δεν πήγε όμως γιατί θεώρησε ότι δεν ήταν καλό το timing», είπε ο Μιγκέλ Κορέιρα. Στη Πορτογαλία, κατέχει ξεχωριστή θέση η κόντρα του με τον Χόρχε Χέσους. «Η προσωπική κόντρα τους είναι σπουδαιότερη από την ποδοσφαιρική αναμέτρηση», έχουν γράψει κατά καιρούς οι Πορτογάλοι. Δεν είναι εξακριβωμένο το πότε ξεκίνησε αυτή η κόντρα, αλλά κάθε φορά που βρίσκονται αντιμέτωποι, κάτι συμβαίνει. Γι’ αυτό εξάλλου, αμφότεροι έχουν τιμωρηθεί από την πορτογαλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Αυτό έγινε στην κορύφωση της κόντρας τους. Για την ακρίβεια, έπειτα από έναν αγώνα Μπενφίκα-Γκιμαράες όπου η πρώτη κέρδισε με 4-1 και ο Χέσους τον φώναξε και επιδεικτικά ύψωσε τέσσερα δάχτυλα. «Στη ζωή, το τζιπ είναι τζιπ και ο κόπανος… προνόμιο», είπε τότε ο Μασάδο, εννοώντας ότι ο Χέσους νιώθει περήφανος γι’ αυτό. Ή μάλλον, είπε κι άλλα, τα οποία όμως δυσκολεύτηκαν αρκετοί να τα «μεταφράσουν». «Όταν δεν θέλει να τον καταλάβουν, χρησιμοποιεί μια τοπική διάλεκτο – γιατί κατάγεται από τη Γκιμαράες – και φυσικά λέει πολλά», έγραψαν οι Πορτογάλοι. Βέβαια, στο τέλος της σεζόν 2008-09, όταν η Νασιονάλ του Μασάδο τερμάτισε πάνω από τη Μπράγκα του Χέσους, ο Μασάδο είπε «δεν κρύβω τη τεράστια ευχαρίστησή μου (σ. σ. ηδονή) όταν η ομάδα μου τερματίζει πιο πάνω από την ομάδα του μάστορας της τακτικής, του Special 2… Δεν είμαι επαναστάτης, ούτε ο τρομερός καινοτόμος σε επίπεδο τακτικής, αλλά είμαι πάνω από τον Special 2».
Η λιποαναρρόφηση και η μάχη με το θάνατο
Για πολλά χρόνια, ο Μανουέλ Μασάδο αντιμετώπιζε πρόβλημα λόγω των πολλών περιττών κιλών του. Τελικώς, την άνοιξη του 2008 αποφάσισε να υποβληθεί σε λιποαναρρόφηση. Μόνο που τα πράγματα δεν πήγαν καλά, αφού υπήρξαν επιπτώσεις στον οργανισμό του. «Για μεγάλο διάστημα ήταν σε κώμα και κόντεψε να πεθάνει. Εμεινε στο νοσοκομείο για κάμποσο καιρό, τελικώς όμως το ξεπέρασε», είπε ο Μιγκέλ Κορέιρα (αρθρογράφος της Abola) στην «Εξέδρα». Μάλιστα στις 13 Δεκεμβρίου 2008 αποχώρησε από τον πάγκο της Νασιονάλ, λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπισε».
