Μια πραγματική κούκλα, μια αθλήτρια γεννημένη νικήτρια. Αθλήτρια καμάρι για τον Άρη! Της αρέσει να μάχεται και να επιβιώνει. Στη ζωή και στον αθλητισμό. Ξεχωρίζει για την ομορφιά της, φοράει γάντια του μποξ και μοιράζει… γροθιές.
Η γλυκύτατη Γεωργία Βαχανίδου είναι μια όμορφη γυναίκα που δεν περνάει απαρατήρητη από τα βλέμματα των ανδρών. Αυτό, όμως, δεν την εμποδίζει να είναι πρωταθλήτρια στην πυγμαχία, έχοντας προσφέρει μεγάλες διακρίσεις στον Άρη και στη Θεσσαλονίκη, κυριαρχώντας στα ρινγκ σε ένα κατ’ εξοχήν ανδρικό σπορ!
Στο άγνωστο
«Σαν χθες ήταν που πέρασα την πόρτα του γυμναστηρίου του γηπέδου Χαριλάου για πρώτη φορά. Κι όμως πέρασαν δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Ήμουν φοβισμένη, ψαρωμένη για το άγνωστο, για το τι θα συναντήσω, αλλά πάντα είχα μέσα μου την σπίθα να κάνω κάτι ξεχωριστό, να διαφέρω» μας είπε η πρωταθλήτρια της πυγμαχίας, ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεων για το πώς έφτασε ένα κορίτσι 15 χρόνων (τότε) να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο βάρβαρο για πολλούς άθλημα σε ένα καθαρά ανδρικό «κάστρο».
«Γεωργία πώς το βρήκες τέτοιο άθλημα; Τόσα και τόσα υπάρχουν…» την ρωτήσαμε για να μας απαντήσεις αυθόρμητα: «Ποιος σας είπε ότι το βρήκα; Αυτό με βρήκε».
Ο προπονητής της Γιώργος Γκαβέζος παραδέχεται ότι: «Έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι είναι ένα ξεχωριστό κορίτσι. Η Γεωργία όλα αυτά τα χρόνια απέδειξε ότι είναι μια πραγματική μαχήτρια. Πρώτα στη ζωή και μετά στα ρινγκ».
Κούκλες και πυγμαχία
Η Βαχανίδου δεν διέφερε σε τίποτα από τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας της. «Φυσικά και έπαιζα με κούκλες. Ξέρετε πόσες… Barbie είχα; Δεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Έπαιζα ότι έπαιζαν όλα τα κορίτσια της ηλικίας μου. Μου άρεσε ο χορός και η γυμναστική. Όμως με κέρδισε η πυγμαχία» μας λέει γελώντας.
Παραδέχεται, βέβαια, ότι το έργο της δεν ήταν εύκολο: «Στερήθηκα πολλά για τον αθλητισμό. Σαν παιδί και εγώ ήθελα να κάνω, άλλα πράγματα στη ζωή, αλλά ο πρωταθλητισμός απαιτεί σκληραγωγία. Ήμουν αποφασισμένη να πετύχω και να επιβιώσω. Αγάπησα το μποξ και δεν μετανιώνω για όλα αυτά που στερήθηκα. Κι ήτα πολλά στην προσωπική μου ζωή, το φαγητό, τη διασκέδαση, τα ταξίδια… Ο πρωταθλητισμός έχει το τίμημά του».
Κάθε γροθιά και σεντ
Και δεν τα πήγε καθόλου άσχημα: πέντε φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας, τέσσερις δευτεραθλήτρια και έχει άλλα έξι χρόνια μπροστά της για να συνεχίσει σε υψηλό επίπεδο. Όταν σχολιάσαμε ότι προφανώς με τόσες νίκες θα έχει καταφέρει να βγάλει αρκετά χρήματα, μας κοίταξε με απορία. «Προφανώς μου κάνετε πλάκα; Μου έχουν πει κι άλλοι ότι πρέπει να είμαι πλούσια με τόσες επιτυχίες. Λοιπόν, σας πληροφορώ ότι δεν έχω κερδίσει σε χρήματα τίποτα από την πυγμαχία. Μαζί με τον προπονητή μου, τον Γιώργο Γκαβέζο, λέμε ότι εάν μας έδιναν ένα… σεντ για κάθε γροθιά που έχω ρίξει, ε, ναι… Τότε θα ήμουνα πλούσια. Για να ζήσω αναγκάζομαι να κάνω δυο δουλειές σε γυμναστήρια, πέρα από την 4ωρη καθημερινή μου προπόνηση»!
Ραντεβού και σοκ
Της ζητήσαμε να μας… συστηθεί. Δεν περιμέναμε να ακούσουμε ότι: «Είμαι ένα ήσυχο άτομο, χαμηλών τόνων. Δεν μου αρέσουν οι εντάσεις. Δεν μπλέκω σε… καβγάδες, προσπαθώ να έχω αυτοσυγκράτηση και να μην κάνω ακραία πράγματα».
Μια γυναίκα όμορφη, 27 χρόνων, αθλήτρια. Η ερώτησή μας αυθόρμητη: «Όταν σε ένα ραντεβού λες σε έναν άνδρα ότι είσαι μποξέρ, πώς αντιδράει;». Γελάει. «Εσείς τι θα κάνατε; Οι περισσότεροι σοκάρονται. Δεν με πιστεύουν. Τους εξηγώ. Κανείς άνδρας δεν έφυγε, πάντως, γιατί κάνω μποξ. Το αντίθετο. Τους αρέσει το μυστήριο, η πρόκληση, τους προκαλεί τον θαυμασμό».
Οι αντιδράσεις της οικογένειας
Εντάξει με τους άνδρες. Οι γονείς της, η οικογένειά της, πώς αντέδρασαν, όταν τους ανακοίνωσε την απόφασή της να ασχοληθεί με την πυγμαχία; «Ξέρετε κάποιο γονιό που θα χαιρόταν; Υπήρχε ο φόβος, γιατί πίστευαν ότι το σπορ είναι βάρβαρο. Τους εξήγησα, αλλά επέμεναν πολλές φορές να τα παρατήσω. Δεν το έκανα. Τώρα είναι περήφανοι για μένα. Γι αυτούς είμαι το κορίτσι τους. Άσχετα αν φοράω γάντια και μοιράζω γροθιές».
Πυγμάχησα και με άνδρες!
Η Βαχανίδου είναι από τις κορυφαίες πυγμάχους της Ελλάδας. Σε επίσημους αγώνες δεν επιτρέπεται, αλλά η ίδια παραδέχεται ότι: «Πυγμάχησα και με άνδρες σε προπονήσεις, σε ανεπίσημα παιχνίδια. Δεν με φοβίζει. Σας πληροφορώ ότι κέρδισα τους περισσότερους (σ.σ. γέλια…)». Η ίδια προτρέπει μέσω της «δημοκρατίας» να ασχοληθούν τα νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια με το άθλημα: «Ελάτε να δοκιμάσετε στην πυγμαχία. Είναι ωραίο άθλημα, κάνεις γυμναστική, αποκτάμε δυνατό σώμα, διασκεδάζουμε και το απολαμβάνουμε».
Ο Άρης η οικογένεια μας
Όσο για τον Άρη; Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από τη ζωή της. «Φυσικά και τον αγαπάμε τον Άρη, είναι το δεύτερο σπίτι μας. Κόσμος, αθλητές, διοικούντες είμαστε μαζί δεμένοι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Ο σύλλογος μας υποστηρίζει και προσπαθούμε να ανταποκριθούμε» λέει χαρακτηριστικά.
Γκαβέζος: «Πρότυπο ο Άρης»
Ο Γιώργος Γκαβέζος έχει δουλέψει σκληρά και με τη Γεωργία Βαχανίδου, αλλά και γενικά με την πυγμαχία του Άρη, την οποία χαρακτηρίζει πρότυπο.
«Αν και η κρίση επηρεάζει όλα τα τμήματα του Άρη, υπάρχει και ένα οικονομικό κόστος ο κόσμος έρχεται για να εκτονωθεί. Ο κόσμος εκτονώνεται μέσω της πυγμαχίας, οι αθλητές κάνουν γυμναστική και μαθαίνουν κάποια πράγματα. Η πυγμαχία δεν είναι κάτι απλό σαν το γυμναστήριο, μαθαίνουν να γυμνάζονται αλλά μαθαίνουν και αυτοάμυνα. Εμείς σαν προπονητές παρακολουθούμε τα παιδιά και στο σχολείο. Υπήρχε αθλητής που ενοχλούσε τους συμμαθητές του στο σχολείο και τον διώξαμε. Στα δέκα χρόνια που βρίσκομαι στον Άρη δεν έχει ακουστεί τίποτα κακό. Το γήπεδο μας είναι εκκλησία, αν έρθει κάποιος «περίεργος» τον διώχνουμε, θέλουμε να υπάρχει σεβασμός , να επικρατεί καλό κλίμα και να περνάμε όλοι καλά.
Υπάρχουν γονείς που φοβούνται να στείλουν τα παιδιά τους στην πυγμαχία. Φοβούνται τα χτυπήματα ή έχουν συνδυάσει το άθλημα με άσχημες καταστάσεις. Τι θα λεγάτε σε έναν γονιό;
Όλοι οι γονείς που έχουν αυτήν την εντύπωση είναι δικαιολογημένοι γιατί το άθλημα μας δεν προβάλλεται. Ο κόσμος φοβάται το άγνωστο και δεν θέλει εύκολα να το γνωρίσει. Ο κόσμος έχει εμπειρίες για το άθλημα μας μέσα από ταινίες του «Ρόκι». Βλέπει τα αίματα και τα χτυπήματα και θεώρει πως έτσι είναι στην πραγματικότητα. Σε κάθε γονέα λέω να έρθει και να δοκιμάσει. Να δοκιμάσει και ως τρόπο γυμναστικής την πυγμαχία. Η πυγμαχία δεν είναι βίαιο άθλημα απλά η μικρή προβολή του αθλήματος κάνει τον κόσμο να φοβάται. Ο πιο μικρός αθλητής πυγμαχίας του Άρη είναι τεσσάρων χρονών. Ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που έχει αθλητές πυγμαχίας σε μικρές ηλικίες».
Διακρίσεις σε εθνικό επίπεδο (ΕΟΠ – Ελληνική Ομοσπονδία Πυγμαχίας):
2003 1η πανελληνιονίκης νεανίδων
2003 3η πανελληνιονίκης γυναικών
2004 2η πανελληνιονίκης γυναικών
2006 2η πανελληνιονίκης γυναικών
2007 1η πανελληνιονίκης γυναικών
2008 1η πανελληνιονίκης γυναικών
2009 1η πανελληνιονίκης γυναικών
2010 2η πανελληνιονίκης γυναικών
2011 1η πανελληνιονίκης γυναικών
2012 2η πανελληνιονίκης γυναικών
Συμμετοχές σε διεθνές επίπεδο (Εθνική ομάδα πυγμαχίας γυναικών):
2009 1ο Διεθνές Gala πυγμαχίας Παναχαϊκής ”Ευάγγελος Μαυρόπουλος” (Πάτρα)
2010 Διεθνές Τουρνουά Grande-Synthe (Γαλλία)
2ο Διεθνές Gala πυγμαχίας Παναχαϊκής ”Ευάγγελος Μαυρόπουλος” (Πάτρα)
Διεθνές Τουρνουά Minoas cup (Κρήτη)
5η θέση στο Πρωτάθλημα Ευρωπαϊκής Ένωσης Γυναικών AIBA (Ουγγαρία)
