Ο Ντίνος Αγγελίδης σήκωσε ως αρχηγός του Άρη τον πιο… ανέλπιστο τίτλο της ομάδας, το κύπελλο Ελλάδας του 1998. Μιλώντας στο PRESSARIS έκανε ένα μικρό flash back σε εκείνες τις μέρες του φάιναλ φορ και θυμήθηκε λεπτομέρειες και των προβλημάτων που υπήρχαν, αλλά και της χαράς που πήραν και οι παίκτες και ο κόσμος!
Ο Αγγελίδης τόνισε αρχικά πως “η αλήθεια είναι ότι ήταν ένας ξεχωριστός τίτλος για όλους μας… Τι να πρωτοθυμηθείς από εκείνο το φάιναλ φορ! Η ομάδα αντιμετώπιζε χίλια προβλήματα, μια ομάδα ψιλοδιαλυμένη, ξένοι παίκτες που γυρνούσαν στις πατρίδες τους απλήρωτοι… Παρόλ’ αυτά όσοι μείναμε, ήμασταν μια γροθιά, μια παρέα. Είχε δημιουργηθεί ένας κορμός Ελλήνων παικτών που ήμασταν 10 μήνες απλήρωτοι. Παρόλ’ αυυά παίξαμε για την ομάδα, για τη δική μας αξιοπρέπεια, για τους εαυτούς μας. Ως αρχηγός είχα αναλάβει μια πάρα πολύ δύσκολη αποστολή, στην ομάδα έπαιζαν ο Γαλακτερός, ο Πάσπαλι, ο Φλώρος, ο Σιούτης, ο Μπόνι… Ήμασταν μια παρέα που είχε βρει χημεία μεταξύ μας. Κάναμε παρέα και εκτός γηπέδου, αλλά στην πορεία φάνηκε ότι το έργο μου ήταν πιο εύκολο γιατί όλα τα παιδιά ήταν εξαιρετικοι χαρακτήρες και είπαν ότι θα παίξουν για την ομάδα, την φανέλα, την αξιοπρέπειά τους”.
Πρόσθεσε πως “αισθανόμασταν ότι μας κορόιδευαν οι διοικούντες. Έρχονταν στα αποδυτήρια, μας διαβεβαίωναν για κάποια πράγματα, τα οποία όμως δεν υλοποιούνταν. Θέλαμε να παίξουμε και για την υστεροφημία μας… Ήταν ένα περίεργο φάιναλ και κανείς δεν μπορούμε να πιστέψει αυτό που θα γινόταν. Παίξαμε τον Παναθηναϊκό που ήταν πολύ δυνατός, κερδίσαμε έναν μεγάλο αντίπαλο στον τελικό, την ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη. Θυμάμαι πως είχαμε βρεθεί σε πολύ καλή βραδιά όλοι. Είδαμε και την εκπληκτική συμπαράσταση του κόσμου, ειδικά τη βραδιά του τελικού… Ηταν ένας ανέλπιστος τίτλος και γι’ αυτό τον απολαύσαμε πιο πολύ, ειδικά όλοι εμείς που είχαμε πάρει κι άλλους τίτλους. Κάτω από τις συνθήκες που έγινε, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία… Εκείνος ο Άρης ήταν μια καλή ομάδα, με ταλέντο, αλλά κατέθεσε την ψυχή της στο παρκέ. Καταφέραμε να γράψουμε ένα μικρό κεφάλαιο στο τεράστιο βιβλίο των επιτυχιών του μπασκετικού Άρη”.
Ρωτήθηκε αν θυμάται γεγονότα από εκείνο το βράδυ και απάντησε πως “αυτό που ζήσαμε δεν μπορεί να περιγραφεί, τα συναισθήματα που ζήσαμε. Ο καθένας ξέσπασε και αντέδρασε με τον δικό του τρόπο! Όποιος θέλει περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να ανατρέξει στα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο youtube. Αυτή είναι η ομορφιά του αθλητισμού, εμείς είχαμε κερδίσει ανέλπιστα έναν τίτλο, αλλά εκτός από τις χαρές υπάρχουν και οι λύπες. Τα έχει αυτά ο πρωταθλητισμός”.
Για τον σημερινό Άρη είπε πως “από όσα παρακολουθώ αντιμετωπίζει προβλήματα οικονομικής αστάθειας τελευταία. Όταν με αυτά τα προβλήματα και με ελλείψεις οι παίκτες φτάνουν να κερδίζουν μια ομάδα με την ιστορία της Βιλερμπάν, είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Ακόμα κι όταν είσαι επαγγελματίας, ίσως θα πρέπει να ξεχνάς αυτά τα προβλήματα και να παίζεις και για τον εαυτό σου, για να μπορείς να το εξαργυρώσεις στο μέλλον. Είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να υπάρχει και όφελος κάποια στιγμή”.
