Ο Μάριο Μπόνι ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας το 1998, σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια κόντρα στην ΑΕΚ και με σημερινές δηλώσεις του ευχαρίστησε τον Άρη για όλα όσα έζησε την διετία του στη Θεσσαλονίκη.
Ο Σούπερ Μάριο, που διατηρεί και το προσωπικό του blog στο PRESSARIS, μίλησε στο επίσημο ραδιόφωνο του Άρη τονίζοντας αρχικά πως “οι οπαδοί του Άρη είναι πάντα στην καρδιά μου. Θυμάμαι τα απίθανα παιχνίδια με τους οπαδούς μας να δημιουργούν μια καταπληκτική ατμόσφαιρα. Απίθανες στιγμές ζήσαμε που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, είναι αδύνατο να τις ξεχάσω. Είναι ξεχωριστές αναμνήσεις που κρατάω στην καρδιά μου. Σημαίνουν πολλά για μένα. Οι οπαδοί μας δημιουργούσαν μια απίστευτη ατμόσφαιρα, θυμάμαι που φώναζαν “είναι τρελός ο Ιταλός”. Μας είχαν δώσει τρομερή βοήθεια στην κατάκτηση του τίτλου. Όταν κάθομαι στο τραπέζι και συζητάω με τους φίλους μου για την Ελλάδα, μιλάω για τον Άρη και την αγάπη γι’ αυτό τον κόσμο”.
Αναφέρθηκε στη μεταγραφή του στον Άρη λέγοντας πως “το 1996 όταν μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη θυμάμαι ότι είχαν έρθει πολύ δημοσιογράφοι στο αεροδρόμιο. Με την αλλαγή του νόμου Μπόσμαν επιτράπηκαν οι μετακινήσεις κοινοτικών παικτών και τότε πήρα μεταγραφή στον Άρη. Θυμάμαι έντονα και το κύπελλο Κόρατς και το κύπελλο Ελλάδας το 1998. Αποτέλεσαν για μένα σίγουρα το αποκορύφωμα της καριέρας μου. Χαίρομαι που ο Άρης μου έδωσε τη δυνατότητα να πετύχω κάτι τόσο σημαντικό.
Αγαπώ την Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη. Προσπαθώ να έρχομαι κάθε χρόνο, για να βλέπω τους φίλους μου”.
Για τα προβλήματα που είχε και τότε η ομάδα ο Μπόνι σχολίασε πως “πάντα υπάρχουν προβλήματα στο χώρο του αθλητισμού. Προβλήματα μαθαίνω ότι υπάρχουν και τώρα. Η αλήθεια είναι πως στον Άρη θα έπαιζα και δωρεάν. Τόσο μεγάλη είναι η ιστορία του Συλλόγου. Τον τίτλο του 1998, ήθελα να τον κάνω δώρο στον κόσμο. Ο Άρης είναι στην καρδιά μου. Όπως όταν αγαπάς μια γυναίκα δεν ξέρεις γιατί την αγαπάς, είναι κάτι που απλώς συμβαίνει. Έτσι νιώθω για τον Άρη”.
Ρωτήθηκε γιατί αποφάσισε να μην φύγει από τον Άρη πριν το φάιναλ φορ και απάντησε πως “τότε μίλησα με τους οπαδούς που μου είπαν να μείνω και να παίξω γι αυτούς και τη φανέλα. Μου μίλησαν για την ιστορία της φανέλας και μου ζήτησαν να γίνει ένα με το δέρμα μου. Στη ζωή τα χρήματα κάποιες φορές πρέπει να τα βάζεις σε δεύτερο ρόλο και να λειτουργείς με το πώς νιώθεις. Να παίζεις για το συναίσθημα κα την αγάπη σου”.
Για την αντίδρασή του μετά το τέλος του τελικού να πάρει το τύμπανο των οπαδών είπε ότι “δεν τα έχω στο σπίτι. Έχω τα τύμπανα μόνο στο μυαλό και την ψυχή μου. Θυμάμαι τα παιδιά που τα χτυπούσαμε με μαζί. Είναι εικόνα χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά μου”.
Ρωτήθηκε για το τι είπαν οι παίκτες μεταξύ τους στα αποδυτήρια την ημέρα του τελικού και απάντησε πως “θυμάμαι που μίλησα με τους συμπαίκτες μου. Πήρα το λόγο και είπα ότι η αντίπαλη ομάδα μπορεί να έχει περισσότερα χρήματα και καλύτερους παίκτες αλλά εμείς έχουμε καρδιά και θα το αποδείξουμε στο παρκέ”.
