Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή οπαδός ή φίλαθλος στην Ελλάδα που να ανυπομονεί τόσο, να μετρά τις μέρες, τις ώρες αντίστροφα για να ξαναδεί από κοντά την ομάδα του, όσο ο Αρειανός! Κι αν διεκδικούσε και κάποιον τίτλο; Κανείς δεν θα έκλεινε μάτι τα βράδια…
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη
Θέλετε όμορφες ποδοσφαιρικές εικόνες; Ένα γήπεδο γεμάτο με 20.000 κόσμο -κόντρα στον προτελευταίο της βαθμολογίας με τηλεοπτική κάλυψη του αγώνα από το κρατικό κανάλι- εκατοντάδες μικρά παιδιά και μία ομάδα να γίνεται… ένα με την κερκίδα και να χαίρεται το πραγματικό νόημα του ποδοσφαίρου.
Και στέκομαι στο τελευταίο. Να ξεχνούν για λίγο πως είναι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, πως έκανα την… δουλειά τους έτσι κι αλλιώς και να επιστρέφουν κι αυτοί στα παιδικά τους τα χρόνια, τότε που ήταν στην κερκίδα ή που ονειρευόντουσαν ως εκκολαπτόμενοι ποδοσφαιριστές μία τέτοια μέρα στο μέλλον. Αυτή την εικόνα μου δείχνουν οι παίκτες του Άρη, κάθε φορά που τελειώνει ένας αγώνας με νίκη. Πως κάπως έτσι το απολαμβάνουν. Το γουστάρουν, το χαίρονται να φορούν αυτή τη φανέλα και αυτό το συναίσθημα πέτυχε να τους το εμφυσήσει ο κόσμος του Άρη.
Το “Κλεάνθης Βικελίδης” γεμίζει, οι τηλεοπτικοί δέκτες σε όλη την χώρα συντονίζονται στο κρατικό κανάλι όταν παίζει ο Άρης, γιατί αυτό που αναδίδεται είναι… υγεία! Κόντρα στα όσα συνέβησαν φέτος για μία ακόμα χρονιά στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο, με τους ντεμέκ εξυγιαντές, τα επεισόδια και τις διακοπές αγώνων, η εικόνα του Χαριλάου, θυμίζει ποδοσφαιρικό παράδεισο, προηγμένου πρωταθλήματος.
Ας κάνουμε μία στροφή στα αγωνιστικά…
Μπορεί τις μεταγραφές των Μάρτιν Τόνσο και Γιάννη Φετφατζίδη να μην την έχει εξαργυρώσει αγωνιστικά ο Άρης, αν και ο δεύτερος είχε μία καλή εικόνα κόντρα στον ΟΦΗ, όμως “κέρδισε” τον Νίκο Μαρτίνες! Ο Αργεντινός είχε μία ευκαιρία από την αρχή της σεζόν. Να επιστρέψει μέσω του Άρη σε υψηλό επίπεδο. Κάπου στην πορεία, λοξοδρόμησε, όμως ο ανταγωνισμός εντός της ομάδας, τον… ταρακούνησε. Πάρα πολύ καλός τελευταία με το συμβόλαιό του να τελειώνει το καλοκαίρι. Προσωπική μου άποψη, αξίζει μία ευκαιρία και του χρόνου…
Τράβηξε… χαρτί και ήταν “άσος”! Παίκτες με την ποιότητα του Λίντσεϊ Ροζ, σπάνια συναντάς στη θέση του κεντρικού αμυντικού. Ειδικά, όταν δείχνει καθαρό μυαλό και πάθος στο παιχνίδι του, τότε ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός.
H ποδοσφαιρική αντίληψη του Λάρσον, το πως διαβάζει ένα παιχνίδι, φάνηκε μόνο από μία απλή του κίνηση. Στο γκολ της ισοφάρισης, κερδίζει φάουλ εκτός μεγάλης περιοχής. Δεν περιμένει τον Ματίγια, αιφνιδιάζει την άμυνα του ΟΦΗ, παίζει γρήγορα την μπάλα με τον Μαρτίνες, για να φτάσει αυτή στο αριστερό πόδι του Ροζ και να έρθει το 1-1.
Υ.Γ. Η αδιανόητη συνήθεια των Ελλήνων διαιτητών μετά από ένα πέναλτι, με το ζόρι να υποδεικνύουν άλλο στην ίδια ομάδα όσο καραμπινάτο κι αν είναι πρέπει να σταματήσει. Κακός διαιτητής ο Σέζος, εξίσου κακοί και οι επόπτες του. Η ΠΑΕ Άρης πρέπει να απαιτήσει ξένο διαιτητή στον “τελικό” της 4ης θέσης με τον Ατρόμητο. Αν και είναι υποχρέωση του Μέλο Περέιρα, να τον ορίσει από μόνος του…
Υ.Γ.1. Μία ομάδα, μία αγκαλιά! Σλόγκαν ήθους και αξιών. Όλα τα υπόλοιπα; Αστεία όσο δεν πάει!
Υ.Γ.2. Στο μπάσκετ η λύση είναι μία και μόνο μία. Άρση του ban! Από εκεί και πέρα, τόσο μπορούν, τόσο παίζουν…
