Μέρα που είναι, Πρωταπριλιά, οι εκκωφαντικές αλήθειες του ποδοσφαιρικού Άρη αποτελούν όαση στο πρωτάθλημα των πολλών ψεμμάτων και δίνουν δύναμη στον κόσμο του και προοπτική για την συνέχεια.
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη
Παραμονή της “γιορτής” όλων εκείνων που πήραν… διαζύγιο με την αλήθεια, εκείνων που χαρακτηρίζουν το φετινό πρωτάθλημα ως το πιο καθαρό των τελευταίων δεκαετιών (το απόλυτο ψέμα, διάρκειας 365 ημερών) είδαμε δυο διαφορετικές καταστάσεις που κάνουν ακόμη πιο υπερήφανους όσους υπηρετούν την ιδέα που λέγεται Άρης.
Η πρώτη στα Πηγάδια. Όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι ένιωσαν μια ακόμη παρωδία του φετινού πρωταθλήματος. Η διοίκηση της Ξάνθης έφτασε στο σημείο να διώξει τους ίδιους τους φιλάθλους της από το γήπεδο, για να μην υπάρχουν εμπόδια ενώ ήδη αγωνιστικά η ομάδα… έτυχε να έχει μείνει η μισή! Πόσες τέτοιες εικόνες φέτος; Με αποδεκατισμένους αντιπάλους, με ξαφνικούς τραυματισμούς, απουσία των δανεικών ποδοσφαιριστών κ.ο.κ.
Σε αυτό το πρωτάθλημα, όπου ο ορισμός των ξένων διαιτητών δεν έχει λογική και συνέπεια, οι φιλικές σχέσεις κάποιων ομάδων δεν τηρούν τα προσχήματα, ο Άρης αφού κατάφερε και να σταθεί με ψηλά το κεφάλι και να αποδείξει έμπρακτα ότι “το μια πόλη, μια ομάδα” ήταν μια φούσκα της νοοτροπίας των νεόπλουτων, εκπέμπει αλήθειες, εντός κι εκτός του αγωνιστικού χώρου.
Έχουμε και λέμε για το παιχνίδι του Άρη με τον ΟΦΗ (αλήθεια τι πιστεύουν στην Κρήτη; Ότι ξεχάστηκε ο τρόπος με τον οποίο… αναγεννήθηκε η ομάδα):
1. Ατμόσφαιρα για Όσκαρ, με χιλιάδες φιλάθλους και πολλά, πολλά μικρά παιδιά, η παρουσία των οποίων αποτελεί το μεγαλύτερο χαστούκι απέναντι σε όλους εκείνους που ήθελαν τον Άρη στα σχοινιά. Χθες ή καλύτερα και χθες, “γεννήθηκαν” νέοι φίλαθλοι του Άρη, πολύ περισσότεροι κατάλαβαν πόσο τυχεροί είναι που αγαπούν τον Άρη. Μεγάλη “νίκη”, αρειανή γαλούχηση, δικαίωμα στους μικρούς μαθητές να ξαναμπούν στα σχολεία με υπερηφάνεια με τις φανέλες του Άρη, σε πείσμα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της εξαγοράς των πάντων. Και φυσικά κάτι που έλειπε πολλά χρόνια: με 20.000 κόσμο, οι φίλαθλοι δεν έφυγαν με κατεβασμένο κεφάλι, για άλλη μια χαμένη ευκαιρία, αλλά με χαμόγελα αισιοδοξίας!
2. Ο Άρης κατάφερε να νικήσει και τον διαιτητή. Αυτό τον απίθανο Σέζο, έναν ακόμη “γόνο” της εξυγίανσης, ο οποίος απέδειξε είτε ότι είναι τελείως ανίκανος διαιτητικά (άρα ευάλωτος και επικίνδυνος), είτε ήρθε εκτελώντας… αποστολή στο γήπεδο Χαριλάου. Σε κάθε περίπτωση 100% ανεπαρκής.
3. Η ομάδα ξεχειλίζει από την έννοια της οικογένειας, εκπέμποντας υγεία. Οι εικόνες όπως αυτές μετά το τέλος του αγώνα, με τους παίκτες και την κερκίδα να γίνονται “ένα”, δηλώσεις όπως του Ματίγια που τονίζει ότι είναι ευτυχισμένος στον Άρη, είναι δείγματα ποιοτικής προόδου του Άρη.
4. Η εμπιστοσύνη -όπως την σχολίασε και ο Σάββας Παντελίδης μετά τον αγώνα- ξεκινούσε από την κερκίδα και κατέληγε αυτό το ρεύμα θετικής ενέργειας στο χορτάρι. Ακόμη και στο 74′ όλοι πίστευαν ότι ο Άρης αν και είχε χάσει μια ντουζίνα ευκαιρίες, θα έπαιρνε την νίκη. Κατάσταση που έδωσε ηρεμία και καθαρό μυαλό στην ομάδα για να πετύχει τον στόχο της.
Αυτές ήταν μερικές από τις πτυχές της νίκης με την ευρεία έννοια που πέτυχε χθες ο Άρης.
Η 4η θέση είναι πλέον στα… πόδια των κιτρινόμαυρων. Ποιοτικά και με την φόρα που έχει ο Άρης, δεν μπορούμε να βρούμε ποια ομάδα μπορεί να τον κοντράρει. Το να προσπεράσει τον Ατρόμητο των 800 εισιτηρίων είναι υπόθεση των κιτρινόμαυρων και έχουν δίκαια τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
Κι όταν με το καλό, εξασφαλιστεί η επιστροφή του Άρη στην Ευρώπη, όταν τελειώσει το πρωτάθλημα στις 5 Μαΐου, όλος ο οργανισμός που λέγεται Άρης θα πρέπει να μείνει στις επάλξεις στην πρώτη γραμμή. Μεταγραφικός σχεδιασμός, αναβάθμιση του Χαριλάου, εισιτήρια διαρκείας θα πρέπει να είναι από τις βασικές προτεραιότητες. Αλλά μέχρι τότε έχουμε πολλά να πούμε…
